Λιάνα Κανέλλη: Σταγόνα που ξεχειλίζει το ποτήρι ο προϋπολογισμός

Η βουλευτής του ΚΚΕ, Λιάνα Κανέλλη, χαρακτηρίζει "casus belli" τη μνημονιακή υποχρέωση που συζητά η κυβέρνηση αναφορικά με τις απεργίες και το 50%+1, λέγοντας ότι "τέτοιο bonus ούτε ο ΣΕΒ το περίμενε".

Ερωτηθείσα για το "αν το 2018 είναι εκλογικό έτος", η κ. Κανέλλη εκτιμά ότι "μυρίζει εκλογές" ωστόσο σημειώνει ότι "η κυβέρνηση κάνει εκλογές όποτε τα βρει σκούρα".

Τέλος κληθείσα να σχολιάσει την επίσκεψη Ερντογάν στην Ελλάδα, η Λιάνα Κανέλλη τη χαρακτηρίζει "ανισοβαρή" και σημειώνει ότι "η κυβέρνηση ασκεί πρωτίστως επικοινωνιακή και δευτερευόντως πραγματική πολιτική σε όλα τα μεγάλα θέματα από την πρώτη μέρα στην εξουσία".

Ακολουθεί η συνέντευξη της βουλευτού του ΚΚΕ Λιάνας Κανέλλη στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων:

Ερ. Κυρία Κανέλλη, πώς θα χαρακτηρίζατε τον προϋπολογισμό που ψηφίζεται στη Βουλή;

Απ. Ο προϋπολογισμός είναι αθροιστικά η σταγόνα που ξεχειλίζει το ποτήρι και στην πραγματικότητα η οριστικοποίηση κάθε αντεργατικής αθλιότητας των προηγούμενων μνημονίων και βάση για το συμπληρωματικό, όπως λένε, τέταρτο μνημόνιο. Στην πραγματικότητα το έγκλημα έχει πολύ καλά προϋπολογιστεί. Αυτός ο προϋπολογισμός εμπεριέχει αφόρητες περικοπές σε συντάξεις, κοινωνικά επιδόματα, λιώνει τους μικρομεσαίους και αυτοαπασχολούμενους από τη μια, και από την άλλη εξασφαλίζει και σφραγίζει τη χώρα για το κεφάλαιο ως "land of opportunity". Όποιος ήξερε για τις σημαίες ευκαιρίας στα πλοία τώρα ανακαλύπτει και τις χώρες ευκαιρίας όπως η Ελλάδα με υπογραφή ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ.

Ερ. Στα ανοικτά θέματα που υπάρχουν ως μνημονιακές υποχρεώσεις είναι και το θέμα των απεργιών. Το 50%+1 φαίνεται να το ασπάζεται και η ΝΔ. Ποια είναι η θέση του ΚΚΕ;

Απ. Casus Belli. Για να μην κόπτεται κανείς για τα ιερά και τα όσια μιας ανάπτυξης που δεν αφορά σε τίποτα το λαό, πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι το τρικάκι τής τάχα μου δήθεν πλειοψηφικής μορφής έκφρασης του εργατικού κινήματος, που λέγεται 50%+1, είναι στην πραγματικότητα ωμή χειραγωγική επέμβαση στην οργάνωση των εργαζομένων, που λύνει τα χέρια των αφεντικών, των αστυνομικών και των δικαστών να πνίγουν την απεργία πριν καν την σκεφτούν οι εργαζόμενοι. Τέτοια παρέμβαση δεν τόλμησαν ούτε οι πιο συντηρητικές δεξιές κυβερνήσεις. 

Εκτός των άλλων, άθλια και υποκριτικά, η κυβέρνηση αναγνωρίζει ταυτόχρονα την "ένωση προσώπων" στις εταιρείες και τους χώρους δουλειάς, δηλαδή εργοδοτικά σωματεία που θα αποφασίζουν εκπροσωπώντας μόλις το 15% των εργαζομένων. Επομένως, δείτε τη μαθηματική εξίσωση της αθλιότητας. 

Μια κυβέρνηση εκλεγμένη "δημοκρατικά" που εκπροσωπεί το 22% του λαού απαγορεύει, σε καθεστώς αφόρητης ανεργίας, απειλών και διωγμών στους εργασιακούς χώρους, την απεργία αν δεν συγκροτηθεί το σχεδόν ακατόρθωτο 50%+1 και περνάει όλη τη δύναμη της οργάνωσης στην τσέπη του επιχειρηματία-εργοδότη που μπορεί άνετα να οργανώσει μια "ένωση προσώπων" υπέρ των συμφερόντων του. Τέτοιο μπόνους ούτε ο ΣΕΒ το περίμενε. Πολλώ μάλλον η ΝΔ. Τρίβουν όλοι τα χέρια τους, υποθέτοντας ότι θα επικρατήσει άκρα του τάφου σιωπή στο εργατικό κίνημα. Τα τύμπανα πολέμου θα τα ακούσουν και οι κουφοί.

Ερ. Κυρία Κανέλλη, το 2018 θα είναι προεκλογικό έτος;

Απ. Μυρίζει εκλογές δυστυχώς, όμως, βασισμένες περισσότερο στο ενδεχόμενο δυστοπίας. Κοντολογίς, η κυβέρνηση κάνει εκλογές, όπως φάνηκε με το δημοψήφισμα και τις αμέσως επόμενες, όποτε τα βρει σκούρα. Σαν τη γραβάτα ένα πράγμα οι εκλογές. Είναι η μόνη που φοράει η κυβέρνηση ως μέθοδο, και στην πράξη ως θηλιά στο λαιμό των εργαζομένων-πολιτών ψηφοφόρων. Οι εκλογές έχουν καταντήσει, για την κυβέρνηση, προαπαιτούμενο πετυχημένης εξαπάτησης όλων μας.

Ερ. Να περάσουμε και στα εθνικά θέματα. Καταρχήν θα ήθελα να μου πείτε πώς εκτιμάτε την ιστορική, όπως χαρακτηρίστηκε, πρόσφατη επίσκεψη Ερντογάν;

Απ. Ανισοβαρή. Η Τουρκία εκτίναξε, στην ευρωπαϊκή και διεθνή σκηνή, το σύνολο των απαιτήσεών της και κέρδισε, βγαίνοντας από την απομόνωση, μια προσοχή που θα της επιτρέψει να απειλεί όποιον θέλει και στο μέλλον. Όσοι χαίρονται για όσα είπε στη Θράκη ο Ερντογάν, δικαίως π.χ. για τους Πομάκους, θα πρέπει να περιμένουν το αργό, βασανιστικό, επικίνδυνο παιχνίδι προβολής του Θρακικού ως προβλήματος με όρους που θυμίζουν το Κόσσοβο πριν μάθει ο πλανήτης τι και πού είναι. 

Η δε Λοζάνη, που αντιμετωπίστηκε απογοητευτικά από τον κ. Κοτζιά σαν επεισόδιο του Survivor με νικητή τον κ. Παπαχελά, κρύβει στην πραγματικότητα την εμπλοκή και την απουσία φανερής μας θέσης για τις εξελίξεις της Λοζάνης στο υπογάστριο της Τουρκίας, την ίδρυση κουρδικού κράτους και τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή. Μοιάζει φανερό ότι οι Αμερικανοί ήθελαν να τον προσκαλέσουμε, και δη παραμονές της αναγνώρισης της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας του Ισραήλ. 

Προσκαλέσαμε εμείς τον κ. Ερντογάν με τη Βουλή μας να έχει αναγνωρίσει την ανάγκη ίδρυσης Παλαιστινιακού κράτους. Οι εξηγήσεις που έδωσε ο κ. Κοτζιάς στη Βουλή, ημέρα γενικής απεργίας και των δημοσιογράφων, είναι καταδεικτικές του γεγονότος ότι ο υπουργός Εξωτερικών φάνηκε σαν κακομαθημένο παιδί που του χάλασαν το παιχνίδι. Το υπονοούμενο, όπως είπε στη Βουλή ο υπουργός Εξωτερικών, ότι αρχικά είχε σχεδιαστεί να δοθεί η συνέντευξη του κ. Ερντογάν στο ΑΠΕ-ΜΠΕ (όπου δεν θα τίθετο και θέμα Λοζάνης, όπως είπε) κατά τη γνώμη μου προσβάλει τους συναδέλφους του ΑΠΕ-ΜΠΕ. Και θα τον ρώταγαν για τη Λοζάνη και για πολλά άλλα. Το γεγονός ότι η συνέντευξη δόθηκε όπου διάλεξε ο Ερντογάν τελικά, αποδεικνύει ότι ο κ. Κοτζιάς έχασε το momentum του σχεδιασμού του και κατέληξε να πρωταγωνιστεί εκών-άκων στο τηλεοπτικό σόου "επίσκεψη Ερτνογάν" που έγινε τελικά με όρους Survivor. 

Η κυβέρνηση ασκεί, πρωτίστως επικοινωνιακή και δευτερευόντως πραγματική πολιτική σε όλα τα μεγάλα θέματα από την πρώτη μέρα της στην εξουσία. Μεγαλύτερο Survivor από το δημοψήφισμα δεν υπήρξε. Εκεί το "όχι" έγινε "ναι". Σε αυτό το δεύτερο, η Λοζάνη δεν έγινε Κοζάνη. Μία επίσκεψη ηγέτη και συνάντηση κορυφής όταν εκτιμάται με τηλεοπτικούς όρους από τον ίδιο τον υπουργό είναι εξ ορισμού αν όχι αποτυχημένη, επικίνδυνη. Την προβοκάτσια του κ. Κοτζιά για δήθεν σχέσεις ΚΚΕ-ΣΚΑΙ του κάνω τη χάρη να την αφήσω ασχολίαστη πολιτικά και δημοσιογραφικά, βέβαιη ότι ξέρει πολύ καλά γιατί…