Η ιστορία του ανθρώπου που άλλαξε το όνομά του σε Μολότοφ και το “δάνεισε” στη βόμβα

Έχετε σκεφτεί ποτέ πως προέκυψε η λέξη "Μολότοφ" για τη γνωστή βόμβα; Μια βόμβα που συνήθιζαν να την αποκαλούν και ως "τη βόμβα των φτωχών", λόγω του μηδαμινού κόστους, της ευκολίας κατασκευής και της αποτελεσματικότητάς της σε κάποιες περιπτώσεις. Η πρωτότυπη ονομασία της είναι Κοκτέιλ Μολότοφ και οφείλεται στους Φιλανδούς.

Το όνομά της, ωστόσο, το έχει… δανειστεί από τον Βιάτσεσλαβ Μιχαήλοβιτς Σκριάμπινμ τον Ρώσο κομμουνιστή ηγέτη, ευνοούμενο και "δεξί χέρι" του Στάλιν, ο οποίος υπήρξε ο κύριος εκφραστής των θέσεων της Σοβιετικής Ένωσης στις διεθνείς διασκέψεις κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου και αμέσως μετά από αυτόν.

Ο Βιάτσεσλαβ Μιχαήλοβιτς Σκριάμπιν γεννήθηκε στο χωριό Κουκάρκα της Περιφέρειας Κίροφ στις 25 Φεβρουαρίου 1890 και πέθανε σαν σήμερα, στις 8 Νοεμβρίου 1986. Κατά τη διάρκεια των γυμνασιακών του χρόνων στο Καζάν, εντάχθηκε στο Ρωσικό Σοσιαλδημοκρατικό Εργατικό Κόμμα και ακολούθησε τον Λένιν στην αριστερή του πτέρυγα («Μπολσεβίκοι»). Συνελήφθη δύο φορές για την επαναστατική του δράση (1909 και 1915).

Δεξιά ο Βιάτσεσλαβ Μολότοφ

Μολότοφ όπως… μόλοτ (που σημαίνει σφυρί)

Κατά τη διάρκεια της παρανομίας του, ο Σκριάμπιν απέκτησε παρατσούκλι. Το παρατσούκλι του ήταν το "Μολότοφ), το οποίο προερχόταν από τη λέξη "μόλοτ", που στα ρώσικα σημαίνει σφυρί και φυσικά του κόλλησαν το "οφ" που το συναντάμε σε χιλιάδες ρώσικα ονόματα. Το Μολότοφ έμελλε να επισκιάσει για τα καλά το πραγματικό του όνομα και να τον ακολουθεί σε όλη του τη ζωή. Και έμελλε, επίσης, να γίνει μια λέξη γνωστή σε ολόκληρο τον κόσμο, λόγω της γνωστής "βόμβας μολότοφ".

"Κοκτέιλ Μολότοφ" και "Ψωμοκάλαθα Μολότοφ"

Κατά τη διάρκεια της εισβολής των Σοβιετικών στη Φιλανδία τον Νοέμβριο του 1939, ο Μόλοτοφ σε ραδιοφωνικό μήνυμα και σε μια έξαρση θεατρινισμού και υποκρισίας υποστήριξε ότι η Σοβιετική Ένωση δεν έριχνε βόμβες, αλλά τρόφιμα στους δοκιμαζόμενους Φιλανδούς.

Οι Φινλανδοί τις ονόμαζαν «ψωμοκάλαθα Μολότοφ» και αποφάσισαν να προχωρήσουν σε ένα ανάλογο «κέρασμα». Ένα μείγμα από αιθανόλη, πίσσα και βενζίνη σε μπουκάλι 750 ml, συνοδευόμενο από δύο μεγάλα σπίρτα θυέλλης για το φιτίλι. Το βάπτισαν «κοκτέιλ Μολότοφ» με μια σαφή διάθεση ειρωνείας. 

Με αυτό το όπλο αντιμετώπισαν τα σοβιετικά άρματα, με εντυπωσιακά αποτελέσματα. Άναβαν το φιτίλι και έριχναν τις φιάλες πάνω σε μια μεταλλική πλάκα του άρματος, που πυρακτωνόταν από τη συνεχή χρήση του κινητήρα. Αυτό προκαλούσε την ανάφλεξη του άρματος. Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου ο Μολότοφ διέταξε την παραγωγή τέτοιων φιαλών, για να αντισταθούν οι Σοβιετικοί πολίτες στη γερμανική εισβολή. Παιδιά της Κονσομόλ (Σοβιετική Νεολαία) σκαρφάλωναν στα γερμανικά άρματα και έριχναν την εμπρηστική φιάλη μέσα από τις θυρίδες ή τον πυργίσκο.

Όταν γυναίκες πυρπολούσαν σπίτια πλουσίων με μπουκάλια το 1871

Οι πρώτες τέτοιου είδους αυτοσχέδιες βόμβες ανιχνεύονται ιστορικά για πρώτη φορά κατά τη διάρκεια της Κομμούνας των Παρισιού το 1871, όταν γυναίκες των επαναστατημένων τάξεων πυρπολούσαν σπίτια πλουσίων και δημόσια κτίρια με μπουκάλια που περιείχαν πετρέλαιο ή παραφίνη. Ήταν η εποχή που το πετρέλαιο μόλις είχε ανακαλυφθεί.

Στη συνέχεια τις συναντάμε στον Ισπανικό Εμφύλιο Πόλεμο (1936-1939), όταν τις χρησιμοποιούσαν ευρέως και οι δύο αντιμαχόμενες μερίδες, οι Δημοκρατικοί και οι Εθνικιστές, για να καταστρέφουν ο ένας τα τανκς του άλλου.

Τις βόμβες Μολότοφ χρησιμοποίησαν και οι ίδιοι οι Σοβιετικοί, όταν δέχθηκαν την επίθεση του Χίτλερ το καλοκαίρι του 1941 και οι Εβραίοι κατά των Γερμανών στη μεγάλη εξέγερση του Γκέτο Βαρσοβίας το 1944. Αργότερα τις χρησιμοποίησαν:

Οι Ούγγροι κατά των Σοβιετικών εισβολέων το 1956.Οι Τσέχοι κατά των Σοβιετικών εισβολέων το 1968.Οι Καθολικοί της Βορείου Ιρλανδίας κατά των αγγλικών στρατευμάτων.Οι Παλαιστίνοι των κατεχόμενων εδαφών κατά των ισραηλινών αρμάτων.Οι μαύροι της Νοτίου Αφρικής κατά του στρατού και της αστυνομίας την περίοδο του Απαρτχάιντ.Οι απανταχού αντιεξουσιαστές και αναρχοαυτόνομοι στις συγκρούσεις τους με την αστυνομία.