Δίνεις τρία ευρώ και τους τρολλάρεις…

Για τις συγκεκριμένες θέσεις τους ξέρουμε ελάχιστα. Μέχρι τώρα ξέραμε ότι φιλονικούσαν για τον αν θα διεξαχθεί ηλεκτρονική ψηφοφορία στην διαδικασία των εκλογών της Κεντροαριστεράς.

Τώρα φιλονικούν για το αν μετεκλογικά θα συνεργαστούν με τη Νέα Δημοκρατία ή με τον ΣΥΡΙΖΑ. Επιχειρούν κάτι πολιτικά εντελώς πρωτότυπο: Εκλέγουν πρώτα τον αρχηγό και μετά θα φτιάξουν το κόμμα. Συμβαίνουν αυτά όταν πρόκειται για συγκολλήσεις μπροστά στον φόβο μιας εκλογικής συντριβής που σημαίνει κυρίως ότι θα χαθούν βουλευτικές καρέκλες, πιθανότητα για υπουργικά αξιώματα.

Αντί λοιπόν να συγκροτηθεί κόμμα στην βάση κοινών προγραμματικών θέσεων και μετά συντεταγμένα να εκλέξει τα όργανα και την ηγεσία του εκλέγεται πρώτα ο «ηγέτης» κι όλα τα άλλα θα έρθουν μαζί. Περίεργη αντίληψη για της Δημοκρατία και τις διαδικασίες της. Στην ψηφοφορία μπορεί να πάρει ο οποιοσδήποτε μέρος αρκεί να καταβάλει το αντίτιμο των τριών ευρώ.

Προσέξτε τώρα. Όποιος ψηφίσει δεν θεωρείται αυτόχρημα μέλος του κόμματος. Μπορεί αφού δώσει τα τρία ευρώ να ψηφίσει για τον αρχηγό και μετά να πάει σε άλλο κόμμα. Μπορεί επίσης να είναι μέλος άλλου κόμματος και να ψηφίσει χωρίς να τρέχει τίποτα. Γίνεται επίσης να συγκεντρωθούν όσοι το επιθυμούν και να τρολλάρουν την διαδικασία ψηφίζοντας συγκεκριμένο υποψήφιο επηρεάζοντας το εκλογικό αποτέλεσμα.

Μέσα σε αυτό το διάτρητο πλαίσιο και αφού δεν υπάρχει δέσμευση που να αντανακλά σε πολιτικό υποκείμενο κόμμα, μπορούν και οι υποψήφιοι αρχηγοί να την κάνουν από το υπό εκκόλαψη κόμμα αν δεν τους αρέσει το εκλογικό αποτέλεσμα.

Με τέτοιες «πρωτότυπες» διαδικασίες θα δημιουργηθεί το νέο κόμμα που οι μισοί το λένε Κεντροαριστερά και άλλοι μισοί Προοδευτικό Κέντρο. 

Ψήφο στο κόμμα που δεν υπάρχει ακόμα. Δίνεις τρία ευρώ και τους τρολλάρεις δηλαδή…