Ντόναλντ Τραμπ: Είναι τελικά τρελός ο Αμερικανός Πρόεδρος;
Η αλήθεια είναι ότι με μία πρώτη ματία η πλειψηφία τείνει να στηρίξει την ένωση των 60.000 ψυχιάτρων για την αποπομπή Τραμπ από το αξίωμα του Αμερικανού Προέδρου.
Η ομάδα “Duty to warn”, που όπως λέει και το όνομά τους έχουν το καθήκον να προειδοποιούν , επιμένουν ότι ο Τραμπ «πάσχει από ανίατη ναρκισσιστική διαταραχή προσωπικότητας, ασθένεια που τον καθιστά ανίκανο να φέρει σε πέρας του προεδρικά του καθήκοντα και επικίνδυνο για το έθνος».
Την άποψη αυτή λίγο πολύ ενίσχυσε πριν από λίγες μέρες και ο ρεπουμπλικανός γερουσιαστής Μπομπ Κόρκερ, ο οποίος χαρακτήρισε τον Λευκό Οίκο «ίδρυμα θεραπείας ενηλίκων». Πρόσθεσε μάλιστα ότι είανι τόσο επικίνδυνος που θα μπορούσε να οδηγήσει τον κόσμο στον 3ο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Η αλήθεια είναι ότι και ο ίδιος ο Τραμπ από την πλευρά του ενισχύει ανάλογες απόψεις, κάνοντας την επαγγελματική κατά τ’ άλλα εκτίηση των 60.000 γιατρών και υποστηρικτών της ένωσης να φαίνονται το λιγότερο εμμονικοί με τον Αμερικανό Πρόεδρο.
Το αμερικανικό The New Yorker αποκαλύπτει ότι με την ίδια τροπολογία, που επικαλούνται οι ψυχίατροι για να βασίσουν την αποπομπή Τραμπ, την 25η τροπολογία του Αμερικανικού Συντάγματος, είχε αναφερθεί παλαιότερα και ο πρώην σύμβουλος του αμερικανού προέδρου Στίβεν Μπάνον.
Τότε, πριν φύγει είχε προειδοποιήσει μάλιστα το επιτελείο του Αμερικανού Προέδρου «Προσέξτε, ο κίνδυνος για τον πρόεδρο δεν είναι τόσο η ενεργοποίηση της διαδικασίας παραπομπής (impeachment) όσο η 25η τροπολογία που προβλέπει ότι ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ και η πλειοψηφία του Υπουργικού Συμβουλίου έχουν τη δυνατότητα να αποφασίσουν αν ο πρόεδρος είναι σε θέση να ασκήσει τα καθήκοντά του και αν όχι να τον απομακρύνουν».
Το κίνημα Duty of Warn ζητάει τη σύγκληση μίας επιτροπής η οποία θα αξιολογήσει τη διανοητική κατάσταση του προέδρου. Οι φήμες από τον Λευκό Οίκο πάλι δεν βοηθούν την κατάσταση καθώς κάνουν λόγο για «εκρήξεις του προέδρου» που είναι «όλο και πιο ανεξέλεγκτες».
Μάλιστα, δημοσκόπηση του Πανεπιστημίου Quinnipiac έδειξε ότι η πλειοψηφία των Αμερικανών ψηφοφόρων πιστεύει σήμερα ότι ο Τραμπ «δεν είναι ικανός να υπηρετήσει ως πρόεδρος».
Από την άλλη πάλι ποιος μπορεί να τους εμπιστευτεί, όταν σχεδόν έναν χρόνο πριν η ίδια πλειοψηφία τον επευφυμούσα και τν εξέλεγξε Πρόεδρο. Αλλά η αλήθεια είναι ότι και η εναλλακτική της Χίλαρι Κλίντον δεν ήταν και ιδεατή.
Ωστόσο οι New York Times προχώρησαν ένα βήμα πιο πέρα παρουσιάζοντας μία επισταμμένη ανάλυση. Ο συντάκτης του κειμένου, στην ερώτηση «είναι τρελός ο Τραμπ;» απαντούσε «Η Ενωση των αμερικανών ψυχιάτρων υποστηρίζει εδώ και χρόνια την αρχή ότι δεν είναι ηθικό για έναν γιατρό να κάνει διάγνωση ψυχικών διαταραχών σε άτομα που δεν έχει εξετάσει και δεν έχουν δώσει την άδειά τους γι αυτό». Αρα τώρα οι ψυχίατροι κάνουν λάθος όταν ισχυρίζονται ότι ο Τραμπ πάσχει από ναρκισσιστική διαταραχή προσωπικότητας.
Δεν πρέπει να ξεχνάει επίσης κανείς ότι 18 από τους 37 πρώτους προέδρους των ΗΠΑ έπασχαν από ψυχιατρικά προβλήματα: το 24% από κατάθλιψη (όπως ο Αβραάμ Λίνκολν), το 8% από διπολική διαταραχή (όπως ο Θεόδωρος Ρούζβελτ), και το 10% από αλκοολισμό (όπως ο Οδυσσέας Γκραντ). Αυτό αποδεικνύει ότι μπορεί κάποιος να πάσχει από κάποιο ψυχιατρικό νόσημα αλλά να είναι ικανός πρόεδρος, όπως και μπορεί να είναι υγιής αλλά εντελώς ανίκανος. Το ένα δεν αναιρεί το άλλο.
Ο Αμερικανική Ψυχιατρική Ενωση υιοθέτησε την αρχή, στην οποία αναφέρονται οι New York Times (γνωστή και ως Αρχή του Γκολντγουότερ – Goldwater Rule) το 1964, όταν μέλη της δημοσίευσαν σκληρές απόψεις για την ψυχική υγεία του ρεπουμπλικανού γερουσιαστή Μπάρι Γκολντγουότερ σχετικά με το αν ήταν ικανός να είναι υποψήφιος πρόεδρος, κατά την προεκλογική εκστρατεία του 1964. Η Ενωση αποφάσισε τότε ότι οι εκθέσεις των ψυχιάτρων δεν ήταν παρά πολιτικές απόψεις τους που παρουσιάστηκαν υπό τον μανδύα της επιστημονικής ψυχιατρικής διάγνωσης.
Σήμερα όμως ένα μεγάλος αριθμός επιστημόνων του κλάδου υποστηρίζει ότι η Αρχή του Γκολντγουότερ, που θεωρητικά υφίσταται για να προστατεύει τους ασθενείς, στην πραγματικότητα υπηρετεί τα συντεχνιακά συμφέροντα του κλάδου ακόμα και όταν αυτά συγκρούονται με τα συμφέροντα του κοινωνικού συνόλου.
Οποιοι και αν είναι οι λόγοι, καταλήγει το New Yorker, το βέβαιο είναι ότι ένα ταμπού για την αμερικανική κοινωνία έσπασε. Καθώς πολλοί έχουν απορρίψει την ιδέα της παραπομπής (impeachment) του Τραμπ, η πρόταση για ενεργοποίηση της 25ης τροπολογίας φαίνεται πως βρίσκει όλο και πιο πρόσφορο έδαφος. Το τι θα γίνει στο τέλος, μένει να το δείξει η ιστορία.
Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο
Το σχόλιο σας