Κωνσταντίνος Γάτσιος: Υποψήφιος για την ηγεσία της Κεντροαριστέρας

Την υποψηφιότητά για τη διεκδίκηση της ηγεσίας του νέου πολιτικού φορέα της Κεντροαριστεράς ανακοίνωσε ο καθηγητής, πρώην πρύτανης του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Κωνσταντίνος Γάτσιος.

«Η απόφασή μου αυτή αποτελεί για μένα μία πράξη καθήκοντος. Θεωρώ ότι έχω τη δυνατότητα να συμβάλλω με τον πλέον αποφασιστικό τρόπο στη δημιουργία ενός πολιτικού φορέα που θα οδηγήσει τη χώρα σε μία πορεία που θα τη φέρει έξω από τη βαθιά και επικίνδυνη κρίση στην οποία βρίσκεται», αναφέρει στη δήλωση υποψηφιότητάς του.Ο κ. Γάτσιος είναι ο ένατος υποψήφιος επικεφαλής του νέου φορέα, καθώς νωρίτερα είχε κατατεθεί η όγδοη υποψηφιότητα του Απόστολου Πόντα, επικεφαλής της κίνησης ΕΔΕΜ.

Ολόκληρη η δήλωση του κ. Γάτσιου: 

Με αίσθημα ευθύνης απέναντι στην ελληνική κοινωνία αποφάσισα να θέσω υποψηφιότητα για την θέση τού επικεφαλής του νέου πολιτικού φορέα τής Δημοκρατικής Παράταξης. Η απόφασή μου αυτή αποτελεί για μένα μία πράξη καθήκοντος. Θεωρώ ότι έχω τη δυνατότητα να συμβάλλω με τον πλέον αποφασιστικό τρόπο στη δημιουργία ενός πολιτικού φορέα που θα οδηγήσει τη χώρα σε μία πορεία που θα τη φέρει έξω από τη βαθιά και επικίνδυνη κρίση στην οποία βρίσκεται. Πρόκειται για μία πορεία όμως, που θα απαιτήσει δραστική αλλαγή στον τρόπο που συλλογικά σκεπτόμαστε και ενεργούμε. Αποτελεί πεποίθησή μου ότι η υιοθέτηση των πολιτικών που θα επιτρέψουν την ανάταξη της κοινωνίας μας μπορεί να προέλθει μόνο από την ειλικρινή παράθεση και περιγραφή της κατάστασης, ώστε ο ελληνικός λαός να μην πλανάται και να είναι πλήρως ενήμερος για αυτήν. Η εποχή των ψευδαισθήσεων που καλλιεργήθηκαν καταλλήλως από το παλιό πολιτικό σύστημα αλλά και που, δυστυχώς, έγιναν αποδεκτές από έναν μεγάλο αριθμό συμπολιτών μας έχει τελειώσει. Αποτελεί επίσης πεποίθησή μου πως η άσκηση πολιτικής θα πρέπει να γίνεται, πλέον, κατά τρόπο αποφασιστικό και αποτελεσματικό, με μόνο κριτήριο την ανόρθωση της πατρίδας. Όχι καιροσκοπικά και κυκλοθυμικά με κριτήριο την αποφυγή του πολιτικού κόστους, εξ αιτίας της δυσαρέσκειας εκείνων που εκπροσωπούν τα επιμέρους μικροσυμφερόντα και το κατεστημένο τού πελατειακού κράτους.

Θεωρώ ότι αυτά έχουν καταστεί πλέον συνείδηση σε όλον τον ελληνικό λαό ο οποίος αντιλαμβάνεται, επίσης, πως απαραίτητος όρος επιβίωσης της πατρίδας μας είναι η ριζική ανανέωση του πολιτικού προσωπικού, του πολιτικού λόγου και της πολιτικής πρακτικής. Η πλειοψηφία των Ελλήνων έχει κατανοήσει πλέον πως δεν υπάρχουν εύκολες και ανώδυνες λύσεις και όποιος συνεχίζει να τις υπόσχεται, όπως σταθερά έπραττε η πλειοψηφία –εάν όχι και το σύνολο– του πολιτικού κόσμου στο απώτερο και στο πρόσφατο παρελθόν, το μόνο που κάνει είναι να σπρώχνει την χώρα βαθύτερα στην κρίση. Υπάρχει μόνο ένας δρόμος που μπορεί να οδηγήσει στην ανάκτηση της εθνικής κυριαρχίας, στην αναστήλωση της εθνικής αξιοπρέπειας και στην ανάταξη της κοινωνίας μας. Συμπυκνώνεται και συναιρείται στη φράση «παραγωγή ή θάνατος», η οποία θα πρέπει από τούδε να συντροφεύει το πανανθρώπινης αξίας εθνικό μας μότο «ελευθερία ή θάνατος». Αυτός ο δρόμος είναι δύσκολος και απαιτεί πανεθνική προσπάθεια για να τον ακολουθήσουμε με επιτυχία. Δεν υπάρχει όμως καμία εύκολη και ευχάριστη εναλλακτική λύση, και αδιάψευστος μάρτυρας για αυτό είναι η κοινή μας εμπειρία των 8 τελευταίων ετών. Εάν η χώρα δεν βαδίσει προς τα εκεί που πρέπει να βαδίσει, δηλαδή προς την πνευματική της αυτονομία, την οικονομική της ανάπτυξη, την γεωπολιτική της θωράκιση και την ηθική της αναγέννηση, μόνη κατάληξη μακροχρονίως μπορεί να είναι η εθνική καταστροφή. Αισθάνομαι καθήκον μου να συμβάλω στην προσπάθεια της εθνικής ανόρθωσης με όλες τις δυνάμεις, τις γνώσεις και την εμπειρία που έχω αποκτήσει έως σήμερα.

Ο υπό δημιουργία νέος πολιτικός φορέας, που πιστεύω ότι θα πρέπει να αποτελέσει την εθνική συνείδηση του ελληνισμού, οφείλει να έχει δύο στοιχεία: πρώτον, να πατάει γερά στην ελληνική παράδοση, στην ελληνική ιστορία, πρόσφατη και παλαιότερη και, κυρίως, στην ιστορική εμπειρία από όσες περιόδους και απόπειρες επέφεραν πρόοδο, ανάπτυξη και αίγλη στον ελληνισμό. Με αυτήν την έννοια δεν μπορεί παρά να είναι ένας πολιτικός σχηματισμός του Κέντρου. Του χώρου της λογικής, της μετριοπάθειας και του πραγματισμού, αλλά ταυτοχρόνως του οραματισμού, της προόδου και της καινοτομίας, δηλαδή του χώρου τής έλλογης σύνθεσης και της ουσιαστικής δημιουργίας. Το δεύτερο στοιχείο είναι ότι ο πολιτικός αυτός φορέας θα πρέπει να προτείνει λύσεις ελληνικές που θα έχουν προέλθει από την επεξεργασία της δικής μας εμπειρίας, μέσα από την δική μας πνευματική και διανοητική προσπάθεια και την δική μας ειλικρινή αναζήτηση λύσεων και διεξόδων. Όχι γιατί οι «ξένοι» δεν έχουν κάτι να μας προσφέρουν, όχι γιατί –δήθεν– μας εποφθαλμιούν και μας υπονομεύουν και όχι γιατί εμείς είμαστε καλύτεροι από αυτούς. Απλά, διότι εμείς γνωρίζουμε και οφείλουμε να γνωρίζουμε τα προβλήματά μας καλύτερα από κάθε άλλον και μόνο εμείς μπορούμε να βρίσκουμε ικανοποιητικές λύσεις και αποτελεσματικές απαντήσεις. Το κλειδί της λύσης βρίσκεται στα χέρια μας: ή εμείς ή κανείς!

Εισέρχομαι στον αγώνα αυτό αποφασισμένος και υπόσχομαι, για όσο καιρό συνεχίσω την προσπάθειά μου στην πολιτική, να λέω πάντα την αλήθεια, προς όλες τις κατευθύνσεις, όσο δυσάρεστη κι αντιδημοφιλής μπορεί να είναι αυτή. Την αλήθεια γυμνή χωρίς πολιτικαντισμούς και χωρίς δημαγωγίες, γιατί αυτά είναι που μας έφεραν εδώ που βρισκόμαστε σήμερα. Συνοδοιπόρους μου, συνεργάτες και συναγωνιστές στην προσπάθεια ανόρθωσης της χώρας θεωρώ όλους εκείνους που δεν ενεργούν με κίνητρο κατεστημένα συμφέροντα, μικρά ή μεγάλα, αλλά με μόνο κίνητρο την αγάπη τους και το ενδιαφέρον τους για το αύριο της πατρίδας και των παιδιών μας. Όσους όχι μόνο επιθυμούν αλλά και έχουν το σθένος να συνδιαλέγονται με την πραγματικότητα και να την αντιμετωπίζουν χωρίς αυταπάτες, φενακισμούς και προσκόλληση στις ιδεολογίες του παρελθόντος που η Ιστορία έχει κάνει σκόνη. Σας καλώ να με υποστηρίξετε στην κοινή προσπάθεια να δημιουργήσουμε μαζί ένα νέο δημοκρατικό φορέα που απαλλαγμένος από τα βάρη του παρελθόντος θα ηγηθεί στον αγώνα για την διάσωση της χώρας, για την πρόοδο και για την προκοπή της.