Α. Γεωργιάδης: 15 δισ. νέα μέτρα και τρία χρόνια χαμένα

Κάνοντας μια σύντομη αλλά περιεκτική αναδρομή στο πρόσφατο παρελθόν της Ελλάδας, και ειδικότερα αναφερόμενος στην δοκιμαστική έξοδο στις αγορές επί κυβέρνησης Αντώνη Σαμαρά, το στέλεχος της αξιωματικής αντιπολίτευσης καταδεικνύει τις καίριες διαφορές ανάμεσα στο τότε και στο τώρα. Και καταλήγει στο ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν έχει κανέναν λόγο να πανηγυρίζει και να θριαμβολογεί μιας και φόρτωσε τον λαό και την οικονομία με δύο μνημόνια και νέα μέτρα για πολλά χρόνια ακόμη.

Σύμφωνα με τον κ. Γεωργιάδη, μπορεί να απαιτείται πολύς χρόνος για να επιστρέψουμε στο 2014, εξαιτίας των χειρισμών της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, ωστόσο με σχέδιο και ρεαλισμό είναι πιθανή η επιστροφή στην κανονικότητα.

Βασική προϋπόθεση, όμως, είναι "να απομακρυνθεί το συντομότερο από το τιμόνι της χώρας η χειρότερη κυβέρνηση της μεταπολίτευσης".

Αναλυτικά το άρθρο του κ. Γεωργιάδη:

Έπειτα από τρία χρόνια καθυστέρησης, η ελληνική οικονομία βγήκε στις αγορές με την έκδοση ομολόγου 5ετούς διάρκειας, το οποίο θα διέπεται από το αγγλικό δίκαιο. Τρία χρόνια πριν, οι κ. Τσίπρας, Τσακαλώτος και Καμμένος αποκαλούσαν "προδοσία" την έκδοση ομολόγων στο αγγλικό δίκαιο. Σήμερα, φαίνεται πως τα έχουν ξεχάσει όλα αυτά. Οι ίδιοι που κατηγορούσαν την κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου, τώρα θριαμβολογούν γιατί προχωρούν σε ανταλλαγή εκείνου του ίδιου ομολόγου του 2014, φυσικά σε αγγλικό δίκαιο. Μόνο που χάθηκαν τρία πολύτιμα χρόνια για να το καταλάβουν.

Η Ελλάδα, το 2014, υπό την κυβέρνηση του κ. Αντώνη Σαμαρά προχώρησε στην έκδοση πενταετούς ομολόγου και το 2017 υπό την κυβέρνηση του κ. Αλέξη Τσίπρα στην επανέκδοσή του. Η σημερινή κυβέρνηση επαίρεται ότι τα κατάφερε καλύτερα, συγκρίνοντας το ονομαστικό επιτόκιο της προηγούμενης έκδοσης 4,95% με το 4,625% που ήταν η δική της απόδοση.

Η σύγκριση αυτή, όμως, είναι παραπλανητική και κουτοπόνηρη, συνάδοντας απόλυτα με την παραπληροφόρηση και τα επικοινωνιακά τεχνάσματα της κυβέρνησης Τσίπρα – Καμμένου. Πάντα, οι συγκρίσεις στη διεθνή αγορά ομολόγων γίνονται με βάση το λεγόμενο spread, τη διαφορά δηλαδή του κόστους δανεισμού σε σχέση με τη Γερμανία.

Τότε και τώρα

Σε σχέση με το γερμανικό ομόλογο η Ελλάδα δανείστηκε, το 2014, με spread 435 μ.β., ενώ τώρα δανείστηκε με spread 481 μ.β. Το 2014, η Γερμανία δανειζόταν με απόδοση +0,6%, ενώ τώρα δανείζεται με αρνητική απόδοση -0,2%. Αρα, έχουμε ακριβότερο κόστος δανεισμού. Επιπλέον, πρέπει να συνυπολογίσουμε το bonus του 2,26% που έδωσε το ελληνικό Δημόσιο στους κατόχους των παλαιών ομολόγων για να προχωρήσουν στην ανταλλαγή. Με αυτό το κόστος το επιτόκιο φτάνει το 4,893%.

Οι συνθήκες το 2014 ήταν τελείως διαφορετικές από ό,τι σήμερα, αφού η ΕΚΤ έχει πλημμυρίσει με ρευστότητα την ευρωπαϊκή αγορά, μέσω του προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης, που ξεκίνησε το 2015 και στο οποίο η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που δεν επωφελείται μετά τη διακοπή του δεύτερου προγράμματος στήριξης από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Ενδεικτικά, το καλοκαίρι του 2014 η Πορτογαλία δανειζόταν με 2,2%, ενώ σήμερα δεν ξεπερνά το 1,2%.

Με απλά λόγια, το χρήμα το 2017 ήταν αρκετά φθηνότερο από ό,τι το 2014 και μάλιστα, κατά 0,44 μονάδες στα πέντε χρόνια. Είναι πιο εύκολο να πουλήσεις ένα ομόλογο σήμερα από ό,τι το 2014, ενώ το επιτόκιο είναι χαμηλότερο.

Υπάρχει όμως και μία ακόμη πιο σημαντική παράμετρος. Γιατί δανείστηκε τότε η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου και γιατί τώρα η κυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου;

Γιατί η Ελλάδα έβγαινε από τα μνημόνια και με το δίχτυ ασφαλείας της προληπτικής πιστωτικής γραμμής οι ξένοι επενδυτές έβλεπαν θετική προοπτική για την Ελλάδα. Απόδειξη; Πρόσφεραν 20 δισ. ευρώ, όταν η Ελλάδα στις 10 Απριλίου 2014 ζητούσε 4 δισ. ευρώ. Σήμερα, οι επενδυτές δεν βλέπουν προοπτική αλλά αναζητούν απόδοση, δηλαδή υψηλό επιτόκιο. Απόδειξη; Πρόσφεραν μόλις 1,7 δισ. ευρώ "φρέσκο" χρήμα και συνολικά μόλις 6,5 δισ. ευρώ.

Η σκοπιμότητα

Στην περίπτωση του 2017, η έξοδος στις αγορές δεν έγινε με οικονομικά κριτήρια αλλά για λόγους εμφανούς πολιτικής σκοπιμότητας. Τη στιγμή που ο ESM των "θεσμών" μας δανείζει με 0,9%, η διαφορά είναι η νέα ζημιά των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ εις βάρος της εθνικής οικονομίας.

Στη ζημιά που προκάλεσε η κυβέρνηση Τσίπρα πρέπει να συνυπολογιστεί το γεγονός όχι μόνο της χαμένης ανάπτυξης επί των τότε προβλέψεων, στη διετία περίπου 6 μονάδες του ΑΕΠ, αλλά και ότι αυτά τα δύο χρόνια λόγω της ποσοτικής χαλάρωσης, της πτώσης της τιμής του πετρελαίου και της καταστροφής σχεδόν όλων των γειτονικών ανταγωνιστικών της Ελλάδος τουριστικών προορισμών, η χώρα μας είχε την ευνοϊκότερη οικονομική συγκυρία για να επιτύχει την οριστική της ανάκαμψη. Αυτή την ευνοϊκή συγκυρία τη χάσαμε με την "ηρωική" διαπραγμάτευση και την ανικανότητα του κ. Αλέξη Τσίπρα. Πολύ δύσκολο να βρεθεί ανάλογη ευκαιρία στο μέλλον.

Δυστυχώς, χρειάζεται πολύς κόπος και χρόνος για να επιστρέψουμε στο 2014. Χρειάζονται σχέδιο, ρεαλισμός και ειλικρίνεια. Πρωτίστως, χρειάζεται να απομακρυνθεί το συντομότερο από το τιμόνι της χώρας η χειρότερη κυβέρνηση της μεταπολίτευσης.

Προς το παρόν, παρακολουθούμε το Μέγαρο Μαξίμου να πανηγυρίζει, χωρίς νταούλια και ζουρνάδες. Αλήθεια, για τι ακριβώς θριαμβολογεί; Μήπως για τα τρία χαμένα χρόνια, στα οποία μεσολάβησαν δύο μνημόνια και πάνω από 15 δισ. ευρώ νέα μέτρα λιτότητας, τα οποία ο ελληνικός λαός πληρώνει και θα πληρώνει για πολλά ακόμη χρόνια;