Τσίπρας στο ΝΑΤΟ: Συμμεριζόμαστε την ανάγκη δικαιότερου επιμερισμού των αμυντικών βαρών

Ο Ελληνας πρωθυπουργός, απευθυνόμενος στους ομολόγους του, σημείωσε ότι «σε ένα διεθνές περιβάλλον με πολλαπλές προκλήσεις ασφάλειας, ο ευρω-ατλαντικός δεσμός πρέπει να παραμείνει ισχυρός, να συνδέει – σε ισότιμη βάση – τις δυο πλευρές του Ατλαντικού και να ενισχύει τη συλλογική μας ασφάλεια, εξασφαλίζοντας την ειρήνη και τη σταθερότητα στην ευρύτερη περιοχή».

Αναλυτικά η παρέμβαση του Ελληνα πρωθυπουργού στο δείπνο εργασίας στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ:

«Θα ήθελα να καταδικάσω απερίφραστα τη βάρβαρη τρομοκρατική επίθεση στο Μάντσεστερ και να εκφράσω τη συμπαράσταση της Ελλάδας στον βρετανικό λαό, σε αυτές τις δύσκολες στιγμές.

Σε ένα διεθνές περιβάλλον με πολλαπλές προκλήσεις ασφάλειας, ο ευρω-ατλαντικός δεσμός πρέπει να παραμείνει ισχυρός, να συνδέει – σε ισότιμη βάση – τις δυο πλευρές του Ατλαντικού και να ενισχύει τη συλλογική μας ασφάλεια, εξασφαλίζοντας την ειρήνη και τη σταθερότητα στην ευρύτερη περιοχή.

Η Ελλάδα, από τα παλαιότερα κράτη-μέλη του Οργανισμού, πάροχος ασφαλείας και πυλώνας σταθερότητας στην Ανατολική Μεσόγειο, τα Βαλκάνια και την ευρύτερη παρευξείνια γειτονιά, εργάζεται και θα εργαστεί σταθερά προς αυτήν την κατεύθυνση.

Στο πλαίσιο αυτό:

Πρώτον, συμμεριζόμαστε την ανάγκη δικαιότερου επιμερισμού των αμυντικών βαρών.

Η Ελλάδα θα συνεχίσει, παρά το πλαίσιο αυστηρής δημοσιονομικής προσαρμογής, να πληροί το στόχο που ετέθη στην Ουαλία για 2% του ΑΕΠ για αμυντικές δαπάνες.

Δεύτερον, θα εξακολουθήσουμε, με το ειδικό γεωστρατηγικό μας βάρος, να ανταποκρινόμαστε ενεργά στις επιχειρήσεις, αποστολές και δράσεις του ΝΑΤΟ.

Στηρίζουμε, στο πλαίσιο αυτό, και την ενίσχυση του αμυντικού τομέα της ΕΕ μέσω πρωτοβουλιών όπως η Μόνιμη Διαρθρωμένη Συνεργασία.

Τρίτον, αποδίδουμε ιδιαίτερη σημασία στην αντιμετώπιση της διεθνούς τρομοκρατίας και θεωρούμε ότι τα μέτρα στα οποία συμφωνήσαμε σήμερα θα συνεισφέρουν προς αυτήν την κατεύθυνση.

Επιτρέψτε μου εδώ ορισμένες επισημάνσεις :

Η τρομοκρατία δεν εκπορεύεται από μία μόνο χώρα, μία μόνο θρησκεία ή ακόμη και από μία μόνον ομάδα, αλλά από δίκτυα τα οποία διαχέονται σε όλη την υφήλιο από Ανατολή σε Δύση και από Βορρά σε Νότο, ανεξαρτήτως εθνικών συνόρων.

Στο πλαίσιο αυτό, η ενίσχυση του ρόλου της Συμμαχίας στις διεθνείς προσπάθειες αντιμετώπισης της τρομοκρατίας πρέπει να εντάσσεται σε μία ευρύτερη στρατηγική της διεθνούς κοινότητας για εξασφάλιση ειρήνης και σταθερότητας στην περιοχή.

Και επουδενί δεν θα πρέπει να λάβει χαρακτήρα αντι-ισλαμικό και να δίνει την εντύπωση «σύγχρονης σταυροφορίας».

Για την αποτελεσματικότερη αντιμετώπισή των τρομοκρατικών δικτύων, απαιτείται:

– αποφασιστικότητα, αλλά και η βούληση να μην επαναλάβουμε τα λάθη του παρελθόντος, τα οποία είχαν επιπτώσεις τόσο στη συλλογική μας ασφάλεια, όσο και στη διεθνή εικόνα της Δύσης

– Απαιτείται προσήλωση στην υπόθεση του Αφγανιστάν,

– Απαιτούνται πρακτικές αποφάσεις, όπως η πρόσφατα ληφθείσα για τη συγκρότηση του περιφερειακού κέντρου για το Νότο,

– Αλλά και δράσεις με άλλους διεθνείς δρώντες.

Και εδώ ιδιαίτερη σημασία έχει η συνεργασία ΝΑΤΟ-ΕΕ, , χωρίς αποκλεισμούς έναντι του συνόλου των κρατών-μελών.

– Απαιτείται τέλος η ενίσχυση του Μεσογειακού Διαλόγου με στόχο την ενδυνάμωση της περιφερειακής ασφάλειας και σταθερότητας. Κάτι ει ο οποίο η Ελλάδα διαδραματίζει ουσιαστικό και δραστήριο ρόλο.

Να κλείσω με δύο ακόμη παρατηρήσεις :

Ως προς τη μεταναστευτική και προσφυγική κρίση που είναι απότοκο της ρευστότητας και της έντασης στη Μέση Ανατολή:

Η Ελλάδα βρέθηκε στο επίκεντρο της κρίσης.

Παρά τις όποιες δυσκολίες, όμως, έχουμε καταφέρει να ανταπεξέλθουμε θετικά.

Η δραστηριότητα του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο μας έχει βοηθήσει, έχει δώσει αξιοσημείωτα αποτελέσματα και θα πρέπει να συνεχίσει υπό τη σημερινή της μορφή.

Τέλος ως προς τις σχέσεις μας με τη Ρωσία:

Θα πρέπει να συνεχίσουμε να υλοποιούμε τη διττή προσέγγιση: της συλλογικής άμυνας και αποτροπής, αλλά και του απαραίτητου διαλόγου, προκειμένου να αποφεύγονται παρανοήσεις, εσφαλμένες εκτιμήσεις και αναίτια κλιμάκωση.

Η αντιμετώπιση των διεθνών και περιφερειακών προκλήσεων απαιτεί διάλογο και συνεννόηση».