Πώς και γιατί η κυβέρνηση παίζει το “χαρτί” της δραχμής

Της Βούλας Μαλαίνου

Η διφορούμενη στάση της κυβέρνησης της Αριστεράς μπροστά στο αδιέξοδο, όπου έχει περιέλθει η χώρα, εγείρει ερωτηματικά για τη στρατηγική, που αναπτύσσει, για τους σκοπούς, που υποβόσκουν. Τόσο ο πρωθυπουργός όσο και οι υπουργοί του υποβαθμίζουν τα σενάρια περί επανάληψης του θρίλερ, που έζησε η Ελλάδα τον Ιούλιο του 2015, όταν υπήρξε σοβαρό πρόβλημα ρευστότητας. Ωστόσο, η ολοκλήρωση της αξιολόγησης μεταφέρεται από μήνα σε μήνα, όπως ακριβώς και τότε. 

Η κυβέρνηση δείχνει να κλείνει μάτια και αυτιά στα “καμπανάκια”, που κρούουν αναλυτές, οικονομολόγοι και οίκοι αξιολόγησης για τον κίνδυνο πιστωτικής “ασφυξίας” το ερχόμενο καλοκαίρι, αν η αξιολόγηση δεν έχει κλείσει έως την άνοιξη. Αυτή είναι η μία όψη του νομίσματος, με τους ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να δηλώνουν πως μέχρι το Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου θα έχουν λυθεί όλα τα εκκρεμή ζητήματα.

Η άλλη όψη θέλει την κυβέρνηση να τερματίζει την κόντρα με το μπλόκ των δανειστών για τη λήψη νέων, επιπρόσθετων μέτρων, ύψους 4,5 δισ. ευρώ, δηλώνοντας πως δεν θα βάλει την υπογραφή της στις παράλογες απαιτήσεις των εταίρων, οι οποίες έχουν ως απώτερο σκοπό τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα.

Ωστόσο, σύσσωμοι οι θεσμοί και σε όλους τους τόνους ξεκαθαρίζουν στην Αθήνα πως οι επόμενες δόσεις θα εκταμιευθούν, εφόσον και όταν το Ταμείο αποφασίσει να συμμετάσχει στο πακέτο βοήθειας προς τη χώρα μας, όπως συνήθιζε όλα αυτά τα χρόνια. Οι ίδιοι δε βάζουν ακόμα πιο βαθιά το “μαχαίρι” στο λαιμό της κυβέρνησης, θέτοντας ως τελεσίγραφο για συμφωνία το συμβούλιο των ΥΠΟΙΚ της Ευρωζώνης σε μόλις είκοσι μέρες από τώρα. 

Ο Φεβρουάριος κάνει… ποδαρικό με το αριστερό για την κυβέρνηση. Αναμένεται ιδιαίτερα “καυτός”, τη στιγμή που η εκλολογία ολοένα και εντείνεται. Μπορεί το Μαξίμου από την πλευρά του επισημαίνει ξανά και ξανά ότι η χώρα θα προσφύγει στις κάλπες στο τέλος της 4ετίας της θητείας του ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή το 2019, ωστόσο τόσο οι εταίροι και όσο και η κοινή γνώμη φαίνονται να σφίγγουν το ζωνάρι στον Αλέξη Τσίπρα. Το σενάριο των εκλογών παραμένει στο τραπέζι, ενώ το Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου αποτελεί “κλειδί” για την πορεία της Αριστεράς στην εξουσία. 

Τα δεδομένα, πάντως, όπως έχουν μέχρι τώρα, δεν καταλήγουν στο συμπέρασμα της ολοκλήρωσης της αξιολόγησης μέχρι το τέλος του μήνα, αν σκεφτεί κανείς ότι μέχρι τις 20 Φεβρουαρίου Αθήνα και δανειστές καλούνται να έχουν διανύσει όλη την απόσταση, που τους χωρίζει ως προς τα εκρεμμή ζητήματα της διαπραγμάτευσης, έτσι ώστε στο επικείμενο Eurogroup να έχουμε συμφωνία. 

Οι πιθανότητες είναι κάτι παραπάνω από ελάχιστες, καθώς πριν τις 8 Φεβρουαρίου η τρόικα αποκλείεται να έχει επιστρέψει στη χώρα. Θα το κάνει, αν το κάνει μέσα στο μήνα, αφότου το ΔΝΤ δώσει στη δημοσιότητα την έκθεση για τη βιωσιμότητα του χρέους, κοντά στις 6 Φεβρουαρίου. Μέσα σε ούτε 15 ημέρες οι δύο πλευρές θα πρέπει να τα έχουν βρει, τη στιγμή που οι δανειστές ζητούν κι άλλο “αίμα” από την Ελλάδα, ώστε να κλείσει η αξιολόγηση με το ΔΝΤ μέσα στο πρόγραμμα.

Στο πλαίσιο αυτό, τα ξένα μέσα ενημέρωσης και κυρίως τα γερμανικά, μιλούν για αναβίωση του εφιάλτη του καλοκαιριού του 2015. Ενδεχόμενο, το οποίο πρέπει οπωσδήποτε να αποφευθχεί, καθώς η χώρα θα βρεθεί αντιμέτωπη με στάση πληρωμών. Το ΔΝΤ έχει μεν δηλώσει πως θέλει γρήγορη συμφωνία για την Ελλάδα, εντούτοις δεν έχει ακόμη ξεκαθαρίσει, πώς προτίθεται να συμμετάσχει στο πρόγραμμα. Το μόνο, στο οποίο παραμένουν συνεπείς οι Αμερικανοί τεχνοκράτες την ώρα δε που ο Τραμπ προχωρεί σε κινήσεις αμφιβόλλου αποτελέσματος για την ΕΕ, είναι οι όροι, που έχουν θέσει, προκειμένου να ενταχθούν και σε αυτό το πακέτο βοήθειας.

Η αβεβαιότητα σε οικονομικό και πολιτικό επίπεδο είναι ευδιάκριτη και ο χρόνος κάθε άλλο παρά “σύμμαχος” είναι της Αθήνας, την ώρα δε που επανέρχονται στο προσκήνιο τα σενάρια περί επιστροφής στη δραχμή. Τα τελευταία μάλιστα τα έβγαλε από το σεντούκι η ίδια η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, με τον Νίκο Ξυδάκη να δηλώνει σε μία άκρως κρίσιμη συγκυρία για την Ελλάδα, ότι δεν θα πρέπει να δαιμονοποιούμε τη συζήτηση για τη δραχμή. Αυτό, ενώ, όπως είναι γνωστό, ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε δεν έχει πάρει ποτέ από το τραπέζι το πιστόλι, κρατώντας “ζεστό” το ενδεχόμενο του Grexit.

Η δήλωση-βόμβα αυτή του κ. Ξυδάκη δεν μπορεί να περάσει στα ψιλά, δεδομένης της θέσης του. Είναι κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, συνεπώς και εκφράζει τις προθέσεις της κυβέρνησης. Το “παράθυρο”, που ο ίδιος άνοιξε σε συζήτηση για δραχμή, ξεσήκωσε πολιτικές “θύελλες”. 

Σύσσωμη η αντιπολίτευση έσπευσε να εξαπολύσει επίθεση κατά του ΣΥΡΙΖΑ, διερωτώμενη, τί κρύβεται πίσω από τις δηλώσεις του κ. Ξυδάκη, αλλά και τί επιδιώκει η κυβέρνηση, επισημαίνοντας πως η “φωνή” του αριστερού κόμματος λειτουργεί ως… λαγός.

Τί σημαίνει αυτό; Η κυβέρνηση επιχειρεί να δημιουργήσει ένα κλίμα σύγχυσης για τη σχέση της με τους δανειστές ως προς την κοινή γνώμη, στο πλαίσιο του αποπροσανατολισμού από το ζητούμενο, που δεν είναι άλλο από τη λήψη και νέων μέτρων, όπως ζητά η τρόικα, για να κλείσει η αξιολόγηση εγκαίρως. Όπως είναι γνωστό, η Αθήνα θέλει να προλάβει το “τρένο” του QE της ΕΚΤ τον ερχόμενο Μάρτιο με κάθε τίμημα, γι’ αυτό και προχωρεί σε δραματικούς συμβιβασμούς, “θυσιάζοντας” και τις τελευταίες δήθεν “κόκκινες γραμμές”.

Δεν αποκλείεται, λοιπόν, η κυβέρνηση να ετοιμάζει να βάλει την υπογραφή της και σε νέα “αφαίμαξη” του λαού, βάζοντας μπροστά την απειλή του Grexit, για το οποίο έτσι κι αλλιώς μιλά συχνά πυκνά ο Σόιμπλε. 

Ο νέος μήνας θεωρείται από πολλούς παράγοντες, ως ο μήνας βαρόμετρο για την πολιτική σκηνή της χώρας, εκτιμώντας πως από το Eurogroup και μετά θα δρομολογούν εξελίξεις. Προς το παρόν όλα τα ενδεχόμενα “παίζουν”. Και αυτό των εκλογών. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, η υπόθεση του ελληνικού ζητήματος περιπλέκεται όλο και περισσότερο εντός ενός εκλογικού 2017… με τις πρώτες αναμετρήσεις να ξεκινούν στις 15 Μαρτίου.