Με τα χέρια σταυρωμένα μπροστά στο αδιέξοδο η κυβέρνηση της Αριστεράς

Της Βούλας Μαλαίνου

Με τα χέρια.. σταυρωμένα και χωρίς κανένα plan B μπροστά στις προκλήσεις, που ακολουθούν τους επόμενους μήνες, η κυβέρνηση παρακολουθεί τις εξελίξεις, το παρασκήνιο, τις “ζυμώσεις” στους ευρωπαϊκούς κόλπους. Το παιχνίδι έχει χοντρύνει επικίνδυνα από τους δανειστές, οι οποίοι κινούνται με κοινή γραμμή ως προς την απαίτηση για νέα, επιπρόσθετα μέτρα ύψους 4,5 δισ. ευρώ, με απώτερο σκοπό τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα.

Προς το παρόν ο ρόλος του Ταμείου, εάν και εφόσον αυτός “κλειδώσει”, βρίσκεται στον αέρα, όπως ακριβώς και η παροχή δανειοδότησης προς την Αθήνα. Παρατηρείται μία ύποπτη στάση αναμονής από όλες τις πλευρές, οι οποίες επιμένουν να κρατούν κλειστά τα χαρτιά τους, ενώ αβέβαιο είναι, αν θα τα ανοίξουν στο επερχόμενο Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου, όπου η κυβέρνηση της Αριστεράς έχει μεταφέρει το ορόσημο για την επίτευξη συμφωνίας.

Η αβεβαιότητα σε οικονομικό και πολιτικό επίπεδο είναι ευδιάκριτη και ο χρόνος κάθε άλλο παρά “σύμμαχος” είναι της Αθήνας, “ξυπνώντας” μνήμες από τα “Ιουλιανά του 2015” και επαναφέροντας στο προσκήνιο σενάρια δραχμής… Τα τελευταία μάλιστα τα έβγαλε από το σεντούκι η ίδια η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, με τον Νίκο Ξυδάκη να δηλώνει σε μία άκρως κρίσιμη συγκυρία για την Ελλάδα, ότι δεν θα πρέπει να δαιμονοποιούμε τη συζήτηση για τη δραχμή. Αυτό, ενώ, όπως είναι γνωστό, ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε δεν έχει πάρει ποτέ από το τραπέζι το πιστόλι, κρατώντας “ζεστό” το ενδεχόμενο του Grexit.

Ο νέος μήνας, ο Φεβρουάριος αναμένεται ιδιαίτερα “καυτός” για την οικονομία, αλλά και για την κυβέρνηση, τη στιγμή που η εκλολογία ολοένα και εντείνεται. Το Μαξίμου από την πλευρά του ξεκαθαρίζει σε όλους τους τόνους ότι η χώρα θα προσφύγει στις κάλπες στο τέλος της 4ετίας της θητείας του ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή το 2019, ωστόσο τόσο οι εταίροι και όσο και η κοινή γνώμη φαίνονται να σφίγγουν το ζωνάρι στον Αλέξη Τσίπρα. Το σενάριο των εκλογών παραμένει στο τραπέζι, ενώ το Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου αποτελεί “κλειδί” για την πορεία της Αριστεράς στην εξουσία. 

Τα δεδομένα, πάντως, όπως έχουν μέχρι τώρα, δεν καταλήγουν στο συμπέρασμα της ολοκλήρωσης της αξιολόγησης μέχρι το τέλος του Φεβρουαρίου, αν σκεφτεί κανείς ότι μέχρι τις 20 του μηνός Αθήνα και δανειστές καλούνται να έχουν διανύσει όλη την απόσταση που τους χωρίζει ως προς τα εκρεμμή ζητήματα της διαπραγμάτευσης, έτσι ώστε στο επικείμενο συμβούλιο των ΥΠΟΙΚ της Ευρωζώνης να “κλειδώσει” η συμφωνία. 

Οι πιθανότητες είναι κάτι παραπάνω από ελάχιστες, καθώς πριν τις 8 Φεβρουαρίου η τρόικα αποκλείεται να έχει επιστρέψει στη χώρα. Θα το κάνει, αν το κάνει μέσα στο μήνα, αφότου το ΔΝΤ δώσει στη δημοσιότητα την έκθεση για τη βιωσιμότητα του χρέους, κοντά στις 6 Φεβρουαρίου. Μέσα σε ούτε 15 ημέρες οι δύο πλευρές θα πρέπει να τα έχουν βρει, τη στιγμή που οι δανειστές ζητούν κι άλλο “αίμα” από την Ελλάδα, ώστε να κλείσει η αξιολόγηση με το ΔΝΤ μέσα στο πρόγραμμα.

Στο πλαίσιο αυτό, τα ξένα μέσα ενημέρωσης και κυρίως τα γερμανικά, μιλούν για αναβίωση του εφιάλτη του καλοκαιριού του 2015. Ενδεχόμενο, το οποίο πρέπει οπωσδήποτε να αποφευθχεί, καθώς η χώρα θα βρεθεί αντιμέτωπη με στάση πληρωμών. Το ΔΝΤ έχει μεν δηλώσει πως θέλει γρήγορη συμφωνία για την Ελλάδα, ωστόσο δεν έχει ακόμη ξεκαθαρίσει πώς προτίθεται να συμμετάσχει στο πρόγραμμα. Το μόνο, στο οποίο παραμένουν συνεπείς οι Αμερικανοί τεχνοκράτες την ώρα δε που ο Τραμπ προχωρεί σε κινήσεις αμφιβόλου αποτελέσματος για την ΕΕ, είναι οι όροι, που έχουν θέσει, προκειμένου να ενταχθούν και σε αυτό το πακέτο βοήθειας προς την Ελλάδα.

Σε κάθε περίπτωση, η υπόθεση του ελληνικού ζητήματος περιπλέκεται όλο και περισσότερο εντός ενός εκλογικού 2017… με τις πρώτες αναμετρήσεις να ξεκινούν τον ερχόμενο Μάρτιο από την Ολλανδία, ενώ η Αθήνα θα τρέχει να προλάβει το “τρένο” τπυ QE της ΕΚΤ…