Όπισθεν ολοταχώς

Για όσους εναπομείναντες ακόμη θιασώτες της Αριστεράς στην Ελλάδα, τους πληροφορώ ότι υπάρχει ένας δείκτης (Index of Economic Freedom), που μετρά την οικονομική ελευθερία σε όλες τις χώρες του κόσμου και σύμφωνα με την ετήσια έκθεση του 2016, η χώρα μας εμφανίζεται να χάνει επιπλέον θέσεις στην παγκόσμια κατάταξη.

Η έκθεση του 2012, όπως και αυτή του 2014, μας κατέτασσε στην 119 θέση, μεταξύ 178 χωρών.

Ενώ όλοι θα περίμεναν, μετά την επέλαση του «νεοφιλελευθερισμού» στην Ελλάδα, να ανέβει θέση, αυτή σε κόντρα των καιρών (προφανώς και της λογικής) κατρακύλησε το 2016 στην 138 θέση και 41η στην Ευρώπη, καθιστώντας την ελληνική οικονομία μια κλειστή οικονομία, που παράγει ανέργους και απαξία. Μια οικονομία, που «γειτονεύει» με τις μετασοβιετικές δημοκρατίες, τις αφρικάνικες δικτατορίες και τις ανελεύθερες μουσουλμανικές χώρες. Την Κούβα προς το παρόν την περνάμε και η Βόρεια Κορέα με την Βενεζουέλα του Τσάβες-Μαδούρο , αργούν ακόμα να μας ξεπεράσουν. Ελπίζω.

Ένα χρόνο μετά τα capital condrols στην ελεύθερη διακίνηση κεφαλαίων στη χώρα, το μόνο που έχει απομείνει ελεύθερο είναι η πτώση της.

Οι εξαγωγές μειωθήκαν περίπου 12%Η ανταγωνιστικότητα έχασε 6 μονάδες στην διεθνή κατάταξη.Η αποεπένδυση αγγίζει το 3%Η χρηματοδότηση μειώθηκε κατά 2%Η κατανάλωση κατά 4%26. 000 επιχειρήσεις έκλεισαν από ασφυξία και η ανεργία σκαρφάλωσε και πάλι στο 25% ενώ είχε αρχίσει να αποκλιμακώνεται.

Ο δείκτης οικονομικού κλίματος είναι στο όριο του να μηδενιστεί και η ύφεση, παρόλες τις προβλέψεις της κυβέρνησης να παραμείνει λίγο κάτω από το 0%, εμφανίζεται με -1,3%, χωρίς να διαφαίνονται τάσεις ανάκαμψης. Και όλα αυτά πριν ακόμα εφαρμοστούν τα μέτρα της «κυβέρνησης κοινωνικής σωτηρίας».