Μπρατισλάβα: Ελλάδα, Μάλτα και Ιταλία «ποντάρουν» στο Γιούνκερ για αντι-λιτότητα

Την ώρα που στην Αθήνα θεσμοί και Οικονομικό επιτελείο θα ψάχνουν τα σημεία σύγκλισης στο ζήτημα του υπερταμείου, στη Μπρατισλάβα ο πρωθυπουργός θα επιχειρήσει να περάσει τα δικά του μηνύματα σε ανώτερο πολιτικό επίπεδο, με απώτερο σκοπό… την έναρξη των συζητήσεων για το χρέος νωρίτερα, από τη χρονική στιγμή που «βλέπουν» οι εταίροι. 

Βέβαια, η εικόνα «διάσπασης» που έχει εμφανίσει η κυβέρνηση τις τελευταίες μέρες, δεν αφήνει και πολλά περιθώρια για προσδοκίες, καθώς η «ωμή» παραδοχή του Γιάννη Δραγασάκη ότι οι διαβουλεύσεις για το χρέος θα ξεκινήσουν μετά το 2018, όσο παρασκήνιο κι αν κρύβει, εντούτοις είναι πέρα για πέρα αληθινή. Άλλωστε, για την αλήθεια αυτή πρώτος μας είχε προϊδεάσει ο επικεφαλής του ESM, Κλάους Ρέγκλινγκ. 

Όπως όλα δείχνουν, η Ελλάδα θα ολοκληρώσει τη δεύτερη αξιολόγηση στις αρχές του 2017. Το Δεκέμβριο το ΔΝΤ θα παρουσιάσει τη μελέτη βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους, όπου θα καταλήγει στο συμπέρασμα ότι… δεν είναι βιώσιμο. Το Ταμείο αποκλείεται να δώσει θετική έκθεση, χωρίς μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων. Με βάση το σχεδιασμό, η επόμενη φάση εξέτασης των εναλλακτικών λύσεων συμπίπτει με τις εκλογές στη Γερμανία το Σεπτέμβριο του 2017. Είναι προφανές ότι οι κάλπες θα αποτρέψουν 100%, να «ανοίξει» το θέμα του χρέους… νωρίτερα.

Σήμερα, Παρασκευή οι εκπρόσωποι των δανειστών αναχωρούν από τα πάτρια εδάφη, όχι όμως όλοι. Μένει πίσω η κυρία Βελκουλέσκου, η οποία θα ξεκινήσει τη σύνταξη της έκθεσης της βιωσιμότητας, οπότε ο χρόνος έως την παρουσίασή της, τέλη του τρέχοντος έτους, μετρά αντίστροφα…

Πέρα όμως από το ζήτημα του χρέους, στο οποίο ο κ. Τσίπρας θα βρει «τοίχο», όπως «τοίχο» βρήκαν και οι κκ. Τσακαλώτος και Χουλιαράκης, όταν πρότειναν στους θεσμούς τη σύνταξη ενός Μεσοπρόθεσμου σχεδίου για μειωμένα πλεονάσματα 2,5% και 2% για το 2019 και 2020, αντίστοιχα, η σημερινή Σύνοδος είναι κρίσιμη για την Ελλάδα, πρωτίστως ως προς το επίμαχο ζήτημα του προσφυγικού. Η Σύνοδος μπορεί τυπικά μεν να συγκαλείται για τη μετά εποχή Brexit, άτυπα δε στο επίκεντρο θα βρεθεί η μεταναστευτική κρίση, η «βραδυφλεγής βόμβα» για τη συνοχή της Ευρωζώνης.

Επίσης, η Σύνοδος θα πραγματοποιηθεί δύο 24ωρα μετά την ομιλία του Ζαν Κλοντ Γιούνκερ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, που σημαίνει πως οι συζητήσεις των αρχηγών των κρατών-μελών της ευρωπεριφέρειας θα έχουν «φόντο» τις προτάσεις του ισχυρού άντρα της ΕΕ για το επενδυτικό ταμείο και την απασχόληση. Ο δικός μας πρωθυπουργός από την πλευρά του «ποντάρει» στον πρόεδρο της ΕΕ, ακριβώς επειδή φάνηκε να «υιοθετεί» δύο από τις θέσεις, στις οποίες κατέληξε η Ευρωμεσογειακή Σύνοδος των «επτά».

Εδώ είναι και το «ζουμί» για την Αθήνα. Στη Μπρατισλάβα θα φανεί, αν οι Ευρωπαίοι έλαβαν υπόψη την πρωτοβουλία του κ. Τσίπρα για την αντι-λιτότητα στο Νότο ή απλώς, όπως και στο προσφυγικό έτσι και στο δημοσιονομικό σκέλος, παραγκωνίζουν την Ελλάδα και τον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα.

Για να λέμε και τα πράγματα με το όνομά τους, ως «σύμμαχο» βλέπουν τον κ. Γιούνκερ και η Μάλτα, αλλά και η Ιταλία, οι οποίες ήδη από την Ευρωμεσογειακή Σύνοδος των «επτά» είχαν αναδείξει ένα πιο φιλελεύθερο προφίλ ως προς τις πολιτικές λιτότητες, ενώ μόλις χθες ο Ρέντσι τόνισε σε δηλώσεις του πως η χώρα του έχει κουραστεί από τα συνεχή δημοσιονομικά προγράμματα.

Αναμένουμε λοιπόν να δούμε ηγέτες, οι οποίοι θα στείλουν μήνυμα ενότητας, αλληλεγγύης και αφοσίωσης στην ευρωπαϊκή «οικογένεια», η συνοχή της οποίας κινδυνεύει από τη λιτότητα, το προσφυγικό και την τζιχαντιστική απειλή. Στην αντίπερα όχθη είναι το Βερολίνο. Η Γερμανία, κατεξοχήν υπέρμαχος της πειθαρχίας στα δημοσιονομικά, θα επιμείνει στις σκληρές θέσεις της, οι οποίες αναμένονται σκληρότερες για το μεταναστευτικό, τη στιγμή που η Τουρκία σηκώνει «αντάρτικο».

Για την Ευρωζώνη ο πήχης για σύμπνοια στα κορυφαία αυτά ζητήματα είναι χαμηλός όσον αφορά στη σημερινή Σύνοδο. Σημεία σύγκλισης θα υπάρξουν ως προς το σκέλος της άμυνας και της ασφάλειας, όμως κι εκεί πάλι θα ζητηθεί ευρωπαϊκή χρηματοδότηση. 

Μένει τώρα να δούμε πώς θα διαχειριστούν τα θέματα, που θα «πέσουν» στο τραπέζι οι Ευρωπαίοι σοσιαλιστές, οι οποίοι μάλιστα πιστεύουν ότι ο κ. Τσίπρας πρέπει πλέον να ενταχθεί στους Ευρωσοσιαλιστές, πιστεύοντας ότι κάτι τέτοιο θα θεωρηθεί ως «νίκη» και θα δώσει παράδειγμα σε άλλες χώρες ότι το «κέντρο» είναι καλύτερο από τα «άκρα».