Πηλιχού: «Θεατής σε παράσταση έφερε το σκυλί του που γάβγιζε συνεχώς» [vid]

Η Ιωάννα Πηλιχού αναφέρθηκε σε μία από τις πιο δύσκολες στιγμές που έχει βιώσει σε θεατρική παράσταση στο παρελθόν.

Η ηθοποιός παραχώρησε μία συνέντευξη στην εκπομπή «Happy Day» και θυμήθηκε την πρωτοφανή επίθεση που δέχθηκε κατά τη διάρκεια της συγκεκριμένης παράστασης το περσινό καλοκαίρι.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Ιωάννα Πηλιχού▪Ioanna Pilichou (@ioannapilichou)

Αρχικά, η Ιωάννα Πηλιχού ανέφερε: «Ήταν μια από τις δύσκολες ημέρες της δουλειάς μας. Υπήρχε το κοινό, το οποίο ήθελε πάρα πολύ να παρακολουθήσει και ταυτόχρονα υπήρχε και ένα άλλο κοινό που σε αποσυντόνιζε τόσο πολύ… Γιατί όταν παίζεις, όλα τα ερεθίσματα σου έρχονται και εσένα. Ένα παιδί είχε αποφασίσει ότι αξίζει να παρακολουθήσει μαζί με το σκυλί του, το οποίο δεν σταμάτησε ποτέ να γαβγίζει στο ένα μέτρο, παιδιά έτρεχαν και έπαιζαν, ένας άλλος έκανε ποδήλατο και πέρασε δυο τρεις φορές».

Στην πορεία, τόνισε: «Υπήρχαν ηθοποιοί που έχασαν τα λόγια τους. Όχι απλώς τα έχασαν, αλλά δεν μπόρεσαν καν να συνεχίσουν. Δηλαδή είπε ο ένας συνάδελφος “σας παρακαλώ, λέω ένα κείμενο και δεν ξέρω που βρίσκομαι”. Έπαθε κοκομπλόκο. Το αποκορύφωμα ήταν αυτό που έγινε σε μένα που μας πέταξαν τα μάρμαρα. Εγώ ήμουν και πάρα πολύ τυχερή γιατί το παράθυρο ήταν ανοιχτό και ευτυχώς υπήρχαν κάποια προστατευτικά πολύ μικρά, σίδερα και το είδα να έρχεται το μάρμαρο και να σκάει σε αυτό. Ευτυχώς που το βρήκε γιατί γύρισε πίσω. Αλλιώς θα το είχα φάει κάπου στο κεφάλι, το είδα να έρχεται πάνω μου».

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Ιωάννα Πηλιχού▪Ioanna Pilichou (@ioannapilichou)

Τέλος, η ηθοποιός επισήμανε ότι: «Τρόμαξα πάρα πολύ. Εκείνη την ώρα αναρωτήθηκα αν μπορώ να συνεχίσω την παράσταση γιατί ήμουν τρομερά ταραγμένη, με είχε πιάσει αδιανόητη ταχυκαρδία, σχεδόν κρίση άγχους. Αυτά τα παιδιά που ανέβαιναν, σκαρφάλωναν στα κάγκελα και προσπαθούσαν να δουν μέσα στο γυναικείο καμαρίνι την ώρα που αλλάζαμε. Φτάσαμε στο σημείο να περιμένουμε να νυχτώσει, για να κλείσουμε τελείως τα φώτα και να είμαστε κρυμμένες γιατί δεν σταματούσαν να ανεβαίνουν. Και στο τέλος, επειδή δεν είχαν πάρει αυτό που ήθελαν, καταλήξαμε να μας πετάξουν μάρμαρα».