Ευγενία Σαμαρά: «Δεν έχω μιλήσει με τον Στάθη Παναγιωτόπουλο, ήταν άδικο για το Ράδιο Αρβύλα» [vid]

Στην εμπειρία της ως μέλος των «Ράδιο Αρβύλα», τον Στάθη Παναγιωτόπουλο και τις αντιδράσεις που προκάλεσαν οι αποκαλύψεις για το πρόσωπό του αλλά και για τον πατέρα και τον σύντροφό της μίλησε το βράδυ της Πέμπτης (2/2) η Ευγενία Σαμαρά στο Night Out και τον Θεοχάρη Ιωαννίδη.

View this post on Instagram

A post shared by Evgenia Samara (@eugeniasamara)

Η Ευγενία Σαμαρά εξήγησε πώς προέκυψε η σχέση της με τους «Ράδιο Αρβύλα» λέγοντας αρχικά ότι «ήθελα από 6 χρονών να γίνω ηθοποιός. Είχα την τύχη να είμαι σε ένα σχολείο που ασχολούταν πολύ με τα καλλιτεχνικά και ήρθα νωρίς σε επαφή με το θέατρο. Αισθάνθηκα μία μεγάλη οικειότητα και έλεγα από τότε ότι ήθελα να κάνω αυτό».

«Έμεινα Θεσσαλονίκη μέχρι τα 26 μου, δεν ήρθα μικρή εδώ. Οι “Ράδιο Αρβύλα” μπήκαν στη ζωή μου στα 19 μου. Είχα βγει στο μαγαζί του Αντώνη Κανάκη και είχα ακούσει ότι θα ανοίξει ραδιόφωνο και ήταν κοντά στο σπίτι μου. Έμεινα εκεί για ένα χρόνο και μου πρότειναν να κάνω οντισιόν για να συμμετάσχω για την τηλεόραση. Δεν το είδα ποτέ σαν δουλειά, περνούσα πολύ ωραία, ένιωθα οικεία. Σαν παιχνίδι το είδα!» συνέχισε η Ευγενία Σαμαρά.

Στη συνέχεια η Ευγενία Σαμαρά αναφέρθηκε στις αποκαλύψεις για τον Στάθη Παναγιωτόπουλο: «Ο Στάθης Παναγιωτόπουλος ήταν άνθρωπος που γνώριζα και σε ένα σκηνικό που δεν φανταζόμουν, σοκαρίστηκα. Είναι σοκαριστικό να μαθαίνεις κάτι τόσο ακραίο για άνθρωπο που ξέρεις. Αυτά με κάνουν να νιώθω απογοήτευση, σήψη και αισθάνομαι πολύ άσχημα. Εύχομαι να πάμε στο φως και να μην χαθούμε σε αυτό το σκοτάδι».

Σημείωσε, δε, ότι «με τα παιδιά των “Ράδιο Αρβύλα” είχα επικοινωνία, με τον Στάθη δεν είχα» και πρόσθεσε ότι «θεωρώ ότι είναι άδικο να υποθέτεις κάτι για έναν άνθρωπο και να τον κατατάσσεις κάπου. Οι “Ράδιο Αρβύλα” δεν γνώριζαν και είναι άδικο να χτυπήσεις έναν άνθρωπο που δεν ξέρει».

View this post on Instagram

A post shared by Evgenia Samara (@eugeniasamara)

Η Ευγενία Σαμαρά αναφέρθηκε και στον πατέρα της τον οποίο έχασε πριν από περίπου έναν χρόνο: «Μεγάλο σοκ, μεγάλη απώλεια και ήταν ξαφνικό όλο αυτό που συνέβη, δεν το περιμέναμε. Αισθανόμουν πολύ παγωμένη, άδειασα ξαφνικά και αισθάνθηκα συναισθήματα που δεν μπορώ να σου περιγράψω. Είναι απελευθερωτικό που τα είχα πει όλα με τον μπαμπά μου, αυτά που με ενοχλούν, αυτά που αγαπούσα. Δεν είχα κάτι που να χρωστούσα».

«Αυτό είναι πολύ σημαντικό και πραγματικά το λέω δημόσια, όχι για κάνεναν άλλο λόγο, με πλήρη συνείδηση να μιλάμε στους ανθρώπους μας και για τα καλά και για τα κακά γιατί, και εγωιστικά να το δεις, έχει προσωπικό όφελος. Νιώθεις ότι δεν έχεις κάποια ενοχή, κάποιο χρωστούμενο και αυτό είναι πολύ απελευθερωτικό. Επίσης, δεν θα ήθελα να κρατήσω ενεργειακά αυτόν τον άνθρωπο με θρήνο. Όχι ότι δεν στεναχωριέσαι, αλλά δεν ήθελα να τον κρατήσω με μια ενέργεια πως “δεν έπρεπε να φύγεις” ή “γιατί μου το ‘κανες αυτό” ή οτιδήποτε. Θέλω να νιώθει η ενέργεια του, ότι υπάρχει μετά, η ψυχή του ότι είναι πολύ δύσκολο αλλά, αν με έναν τρόπο αυτό έπρεπε να γίνει, εντάξει» συνέχισε για τον πατέρα της.

View this post on Instagram

A post shared by Evgenia Samara (@eugeniasamara)

Η Ευγενία Σαμαρά δήλωσε, μάλιστα, εμφανώς συγκινημένη «πολύ τυχερή που τον είχα τόσα χρόνια στη ζωή μου. Είμαι πολύ τυχερή για όλα όσα μου έδωσε, έχω περάσει μαζί του πάρα πολλά. Ο μπαμπάς μου ήταν ένας άνθρωπος της διασκέδασης, οι φίλοι μου όλοι τον λάτρευαν, θα ερχόταν και θα βγαίναμε παρέες. Δηλαδή πολύ δικός μας άνθρωπος. Έχει πολλή δυσκολία μέσα η απώλεια και δεν είμαι σίγουρη αν ο χρόνος είναι γιατρός. Δεν νομίζω ότι ποτέ θα το αποδεχθώ ή θα το λύσω ή θα πω “εντάξει, είμαι καλά με αυτό”. Όχι, δεν θα είμαι ποτέ καλά με αυτό. Μου λείπει πολύ και θα μου λείπει, αλλά είναι ωραίο να σκεφτούμε αυτά που είχαμε».

Η Ευγενία Σαμαρά μίλησε και για τον σύντροφό της Γιάννη Ποιμενίδη και είπε ότι «παίζει πρωταρχικό ρόλο στη ζωή μου, είναι οικογένειά μου. Γνωριστήκαμε στην εκδρομή, ήμασταν φίλοι. Είχαμε ωραία επαφή από την αρχή, σαν μυαλά, σαν επικοινωνία. Ο γάμος σαν μυστήριο δεν υπάρχει στο μυαλό μου πολύ. Νιώθω ότι είναι κάτι που δεν μου έχει γεννηθεί. Το παιδί είναι πιο κοντά σε μία σκέψη ότι ίσως θα θέλαμε, αλλά και αυτό με αγχώνει. Είναι μία μεγάλη ευθύνη που πρέπει να είσαι εκεί. Οικογένεια χωρίς γάμο φυσικά και θα έκανα»