Με την Λάσπα

Με επιχειρήματα περί συμπερίληψης των σύγχρονων σχηματισμών και ανεκτικότητας στο διαφορετικό επιχειρείται να τεκμηριωθεί η απάντηση στην ανάρτηση της κ. Κατερίνας Λάσπα, η οποία από νωρίς αντιτάχθηκε στην ανάγνωση χριστουγεννιάτικων ιστοριών σε παιδιά από 3 έως 15 ετών. Η υπεύθυνη του τομέα Εθελοντισμού του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ αναφέρει ότι «ο καθένας ας κάνει ό, τι θέλει στον εαυτό του. Κανένας όμως δεν έχει το δικαίωμα με πλάγιο τρόπο να επιβάλει τέτοια πρότυπα σε παιδάκια».

Η κ. Λάσπα «χτυπάει φλέβα», γιατί, πράγματι, αυτό που επιχειρείται εδώ και πολλά χρόνια είναι το λανσάρισμα ενός συγκεκριμένου, «άφυλου» προτύπου σε ανηλίκους και αυτός νεωτερισμός δεν μπορεί να ευδκιμήσει παρά μόνο με πλάγιους τρόπους. Εμάς μας θυμούνται βέβαια όταν ο πληθυσμός της Ελλάδας έχει πέσει κάτω από τα δέκα εκατομμύρια. Θα μας θυμηθούν πάλι όταν θα χρειαστεί να «γεμίσουν» τα «πληθυσμιακά» (και άλλα) κενά τους με τέκνα πάμφθηνων μεταναστών. Δε πειράζει, δεν τους είχαμε και για τίποτε πολυπλοκότερο.

Στο προκείμενο, λοιπόν. Η πολιτική ορθοφροσύνη διδάσκει ότι είναι παιδαγωγικά ωφέλιμο τα παιδιά να εκτίθενται σε πολλές και διαφορετικές πτυχές της ανθρώπινης έκφρασης, έτσι ώστε να προάγεται η ανεκτικότητα στο διαφορετικό και να καλλιεργείται η συμπερίληψη στις «γενιές που έρχονται». Τούτο εδώ το επιχείρημα δεν αναφέρει καν τη θεμελιώδη διαφοροποίηση ανάμεσα στους «ανθρώπους» και στις «ανθρώπινες εκφράσεις».

Και η πρωταρχική διαφοροποίηση, πριν από την πολιτισμική ισοπέδωση, είναι η άρση της πραγματικότητας και της αναπαράστασης ανάμεσα σε άνδρα και γυναίκα, στα δύο φύλα. Όπως και να το δει κανείς, καθένας από εμάς, άνδρας ή γυναίκα, είναι ο καρπός μιας ρομαντικής νύχτας των γονιών μας – των ιερών και αναντικατάστατων προσώπων του πατέρα και της μητέρας μας. Ο πομπός, που προδήλως κεντρίζει την προσοχή της εμβρόντητης κ. Λάσπα, είναι ένας ενήλικος άνδρας, ντυμένος με γυναικεία και κάπως τολμηρά ρούχα και βαμμένος με γυναικεία καλλυντικά. Ο δέκτης όμως είναι τρίχρονα και δεκατριάχρονα παιδιά, μαθητές και μαθήτριες.

Είναι ακόμη ανήλικοι και ανήλικες, το δικαίωμα ψήφου δεν έχει χορηγηθεί ακόμη σε δεκατριάχρονους. Η ασυμμετρία στην επικοινωνιακή σχέση είναι πασίδηλη, ασυμμετρία ως προς τις έμφυλες αναπαραστάσεις και τις ηλικιακές κατηγορίες. Οι εκτρωματικές αντιλήψεις του κοινωνικού κόσμου δεν επιβάλλονται, όμως, ποτέ με βίαιο τρόπο ή, ορθότερα, μόνο με βίαιο τρόπο. Χρειάζεται να επιστρατευθούν «έμμεσοι τρόποι», για να γίνουν αποδεκτές από τους τρίχρονους μαθητές και τις δεκατριάχρονες μαθήτριες. Κάποιες ελίτ έχουν φροντίσει για αυτό από καιρό, για τον γονιό 1 και τον γονιό 2, για προεδρικά σκυλάκια που δεν έχουν φύλο, για γατιά πέρα από παρωχημένες έμφυλες διχοτομίες.

Άξιο μιας κάποιας απορίας είναι η «κραυγή» της drag queen, που, την επαύριον της επεισοδιακής ανάγνωσης για την γέννηση του Ιησού, συμπέραινε ότι «οι γονείς που αντέδρασαν, δεν θα έπρεπε να έχουν παιδιά!».