Δύο εκθέσεις μας ζητούν να κοιτάξουμε τη θάλασσα και τα αστέρια για να λύσουμε την κλιματική αλλαγή

Σε μια καυτή καλοκαιρινή μέρα, η συγκομιδή αναμένεται. Αρκετοί άντρες βάζουν τα  δρεπάνια  μπρός μέσα στο χρυσό χωράφι ενώ, την ίδια στιγμή, μια γυναίκα κόβει ψωμί για το μεσημεριανό γεύμα. Στο βάθος, τα παιδιά κλωτσούν μια μπάλα μπρος-πίσω.

Ο Πίτερ Μπρίγκελ ο Πρεσβύτερος ζωγράφισε αυτή τη σκηνή το 1565, συνδέοντας την εργασία και τον ελεύθερο χρόνο ως στάσεις στον κύκλο κάθε μέρας. Τώρα στο Bass στο Μαϊάμι Μπιτς είναι μια νέα επίδειξη δουλειάς, με τίτλο «The Harvesters». Υποθέτει ότι τόσο η δουλειά όσο και το παιχνίδι συνεπάγονται την εξαγωγή αγαθών από τη γη — και όχι χωρίς συνέπειες.

View this post on Instagram

A post shared by Grażyna G-a (@grazyna.g_a)

Είναι ένα κατάλληλο θέμα για εξερεύνηση κατά τη διάρκεια της Art Basel Miami Beach, μιας εγγενώς μη φιλικής προς το κλίμα εκδήλωσης που πραγματοποιείται σε μια από τις πιο ασταθείς περιβαλλοντικά τοποθεσίες στην Αμερική. Εκατοντάδες άνθρωποι και έργα τέχνης έχουν ταξιδέψει σε αυτήν την ακριβή παιδική χαρά, αντλώντας την ατμόσφαιρα με επιβλαβείς εκπομπές και, τελικά, τροφοδοτώντας σωρούς υλικών αποστολής σε σκουπιδότοπους.

Αλλά προς τιμή της Sabur, η έκθεσή της δεν είναι απαισιόδοξη. Αντίθετα, προτείνει έναν κόσμο σαν τον Bruegel, όπου οι ανθρώπινες και περιβαλλοντικές κινήσεις ευθυγραμμίζονται.

«Το Bass έχει ένα αρκετά σταθερό επιμελητικό όραμα και μιλά στο κοινό μας για θέματα ταυτότητας, εργασίας και κλιματικής αλλαγής – ιδιαίτερα τη σχέση μας με τον πλανήτη και άλλους ανθρώπους», Silvia Karman Cubiñá, εκτελεστική διευθύντρια και επικεφαλής επιμελήτρια του Bass.

View this post on Instagram

A post shared by Silvia Karman Cubina (@silviakcubina)

«Αισθάνομαι την ανάγκη να δημιουργήσω προγράμματα με καλλιτέχνες που μιλούν για αυτά τα θέματα, τα ζητήματα της εποχής μας», πρόσθεσε.

Στην έκθεση «El fin de la imaginación» του Adrián Villar Rojas με τη Mariana Telleria, σε επιμέλεια της Cubiñá, η οπτική γωνία έχει μετατοπιστεί από τον βυθό της θάλασσας στα αστέρια. Η παράσταση, που αγκυροβολείται από μια σειρά από εγκαταστάσεις και γλυπτά του Villar Rojas, φαντάζεται ένα μέλλον όπου οι άνθρωποι έχουν μετακομίσει από τη γη στα απώτατα όρια του ηλιακού συστήματος.