Hybrid Immortality: Τα φανταστικά αυτοπροσωπογραφήματα της Rona Pondick
ΧΡΟΝΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ 11 '
Πηγή: MARC STRAUS Gallery
Στην πρώτη συνάντηση, το γλυπτό από ανοξείδωτο χάλυβα Monkeys (1998–2001) της Rona Pondick, που προβάλλεται επί του παρόντος στο παλάτι και το μουσείο Belvedere στη Βιέννη, μπορεί να φαίνεται ασύμφορο με τη χλιδή του χώρου. Το έργο περιλαμβάνει οκτώ κομψά λαμπερά κορμιά πιθήκων που ανακατεύονται το ένα πάνω στο άλλο. Αντίθετα, το Belvedere’s Carlone Hall —που πήρε το όνομά του από τον Carlo Innocenzo Carlone, τον Ιταλό καλλιτέχνη που συνέβαλε στους ζωγραφισμένους τοίχους και την οροφή του δωματίου τη δεκαετία του 1720—είναι ένα μπαρόκ με διακοσμητικές μορφές, χρώματα και ιλουσιονιστική αρχιτεκτονική, όλα αποδομένα σε νωπογραφία.
Τόσο η γλυπτική όσο και οι πίνακες παίζουν με τη χωρική ψευδαίσθηση. Τα ζώα του Pondick φαίνονται να εκτοξεύονται στο δωμάτιο από κάποια μυστηριώδη πηγή, ενώ οι φιγούρες του Carlone φαίνονται να πέφτουν από τις ουράνιες κατοικίες τους και η αρχιτεκτονική αψηφά τη δομική απλότητα του δωματίου.
Στην οροφή από πάνω αιωρείται η Aurora, η αρχαία ρωμαϊκή θεά της αυγής και της ανανέωσης, ενώ σκηνές από τις Μεταμορφώσεις του Οβίδιου εμφανίζονται στους τοίχους από κάτω. Οι πίθηκοι του Pondick μεταμορφώνονται σε υβριδικά πλάσματα με ανθρώπινα χέρια και κεφάλια. Το ζωγραφισμένο σκηνικό της Αίθουσας, ενός χώρου που κάποτε χρησιμοποιήθηκε για μεγαλειώδεις δεξιώσεις, προσκαλεί τους επισκέπτες να φανταστούν την κυκλικότητα και τη μεταβαλλόμενη φύση της ανθρώπινης ζωής. Η Pondick επιδιώκει περαιτέρω αυτή τη στρατηγική: οι επιφάνειες των λαμπερών, κυματιστών γλυπτών της παραμορφώνουν όχι μόνο το δωμάτιο αλλά και τους επισκέπτες του, οι οποίοι έτσι συμμετέχουν στη μεταμόρφωση ζώου/ανθρώπου.
Αυτή η εγκατάσταση – η τελευταία σε έναν αυξανόμενο αριθμό θεσμικών παρουσιάσεων για τον Pondick – είναι μια ευκαιρία να επανεκτιμηθεί η σχεδόν 40χρονη καριέρα του καλλιτέχνη από τη Νέα Υόρκη. Πριν από τα κομμάτια από ανοξείδωτο χάλυβα, που εμφανίστηκαν το 1998 με την πρώτη της χρήση της τότε εκκολαπτόμενης τεχνολογίας σάρωσης και εκτύπωσης 3D, η Pondick χρησιμοποίησε μάζες από κερί, ξεδιπλωμένα μήκη μολύβδου, μάζες από μπρούτζο και μαξιλάρια από σατέν.
Αυτή είναι μια εξαιρετικά παραγωγική διαδικασία, που θυμίζει τον τρόπο που ο Auguste Rodin δούλεψε στις Πύλες της Κόλασης (1880–1917), αντλώντας αμέτρητες γλυπτικές εφευρέσεις από μερικά πρωτότυπα. Σε γλυπτά όπως Monkeys, Encased Magenta Green και Head in Tree, η Pondick απεικονίζει το ανθρώπινο υποκείμενο ως ένα ον που βιώνει συνεχή ένταση μεταξύ του νου και της ύλης, που πλήττεται από σωματική δυσλειτουργία, που αντιμετωπίζει την προοπτική της λήθης. Το έργο της προκαλεί όνειρα αναγέννησης, ανανέωσης και μετενσάρκωσης.
Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο
Το σχόλιο σας