Αφιέρωμα στον μεγάλο Έλληνα Κωμικό Ζήκο: 21 χρόνια χωρίς τον Κώστα Χατζηχρήστο

Φοίτησε αρχικά στη Στρατιωτική Σχολή της Σύρου και τελείωσε τις σπουδές του στην Καβάλα. Εργάστηκε σε βαριετέ στο θέατρο “Μισούρι” του Πειραιά και στο θίασο της Νίτσας Γαϊτανάκη όπου έπαιξε στο Στραβόξυλο του Ψαθά.

Από το 1945 έως το 1948 δούλεψε με το θίασο οπερέτας του Παρασκευά Οικονόμου και εμφανίστηκε στα βαριετέ “Πεύκα” με τον Γ. Οικονομίδη και “Όασις” με τον Μ. Τραϊφόρο. Την περίοδο 1949-50 συμμετείχε στο μουσικό θίασο Κούλας Νικολαΐδου στο θέατρο “Βερντέν” της λεωφόρου Αλεξάνδρας.

View this post on Instagram

A post shared by ΜΑΡΙΝΕΛΛΑ / MARINELLA (@marinelladiva)

Στο «Βερντέν» ο Χατζηχρήστος θα κάνει και την πρώτη του μεγάλη επιτυχία στο ρόλο του βλάχου Θύμιου, ένα ρόλο που εμπνεύστηκε ο αδελφός της συζύγου του Μαίρη Νικολαίδου, ο Κώστας Νικολαΐδης, της συγγραφικής τριάδας Νικολαΐδη – Ελευθερίου – Λυμπερόπουλου. Από το 1953 έως το 1955 συνεργάζεται με την Καίτη Ντιριντάουα και τον Κούλη Στολίγκα.

Το 1955, όταν ο θίασος ανεβάζει στο “Περοκέ” την επιθεώρηση “Κόκα-κόλα” των Γιαλαμά – Θίσβιου – Πρετεντέρη, πλέκεται και το ειδύλλιό του με την Ντιριντάουα. Παντρεύτηκαν και απέκτησαν μία κόρη. Ο γάμος τους έλαβε τέλος το 1975 και η Καίτη Οικονόμου, όπως ήταν το πραγματικό όνομα της Ντιριντάουα, πέθανε το Φεβρουάριο του 1996.

Στον κινηματογράφο, ο Χατζηχρήστος πρωτοεμφανίστηκε το 1952 με την ταινία “Ο Πύργος των ιπποτών” των Γ. Ασημακόπουλου – Ν. Τσιφόρου. Σημείωσε τεράστια επιτυχία και στο θέατρο.

Μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες στην καριέρα του ήταν ο “Ανθρωπος που γύρισε από τα πιάτα”, που πρωτανέβηκε το χειμώνα του 1968-69 με συνθιασάρχες την Α. Φόνσου και τον Δ. Παπαγιαννόπουλο. Υπήρξε παραγωγός τριών ταινιών και σκηνοθέτης οκτώ.

Η πορεία του στο θέατρο συνεχίστηκε απρόσκοπτη μέχρι το 1983.

Μετά από μακρά περίοδο απουσίας επέστρεψε την περίοδο 1994-95, παίζοντας στο δικό του χώρο (το “Θέατρο Χατζηχρήστου” στη στοά Πανεπιστημίου & Ιπποκράτους) την επιθεώρηση “Δεν ήξερες, δε ρώταγες” και την επόμενη χρονιά σε συνεργασία με τον Γ. Πάντζα το έργο του Κ. Παπαπέτρου “Τρελάθηκα και σώθηκα”.

Η δύσκολη περίοδος της ζωής του άρχισε όταν έχασε ξαφνικά την Ελένη Πανταζή, την τέταρτη γυναίκα του, μόλις στα 42 της χρόνια. Η τελευταία σύζυγος του ήταν η Βούλα Αρβανιτάκη-Χατζηχρήστου.

Υπέφερε από οικονομικά προβλήματα, ενώ τα τελευταία χρόνια έπασχε από καρκίνο. Πέθανε από πνευμονική λοίμωξη στις 3 Οκτωβρίου 2001.

Οι πέντε γάμοι του ηθοποιού

Ο πρώτος του γάμος έγινε στη Βόρεια Ελλάδα την περίοδο της κατοχής. Η κοπέλα που παντρεύτηκε ήταν η Νίτσα, ένα κορίτσι που καταγόταν από τη Νάουσα. Έμειναν μαζί αρκετά χρόνια ώσπου ήρθαν στην Αθήνα.

Τότε γνώρισε την Κούλα Νικολαίδου και ερωτεύτηκε την αδερφή της, τη Μαίρη Νικολαϊδου με την οποία παντρεύτηκε και απέκτησε μια κόρη, την Τέτα.

Αν και παντρεμένος, δεν μπορούσε να μείνει μακριά από τις γυναίκες.

Το 1952 συγκρότησε τον δικό του θίασο και συνεργάστηκε με την ηθοποιό Καίτη Ντιριντάουα, ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα της επιθεώρησης.

Ένα βράδυ που έπαιζαν μαζί της εξομολογήθηκε τον έρωτά του και της ζήτησε να πάνε για φαγητό. Η Ντιριντάουα δέχτηκε και από τότε έκαναν δεσμό. Ο Χατζηχρήστος πήρε το δεύτερο διαζύγιο και το 1959 ο γάμος του με την πληθωρική ηθοποιό, έγινε πρώτο θέμα στις κοσμικές στήλες των εφημερίδων.

Το ζευγάρι έμεινε μαζί δεκαέξι χρόνια και απέκτησαν μια κόρη, αλλά η Ντιριντάουα δεν μπορούσε να ανεχτεί τις απιστίες του και το 1975 του ζήτησε διαζύγιο.

View this post on Instagram

A post shared by history in pics (@history.img)

Ο Χατζηχρήστος παντρεύτηκε για τετάρτη φορά με την Ελένη Πανταζή, η οποία πέθανε ξαφνικά στα 42 της και έκανε και πέμπτο γάμο, ο οποίος κράτησε έως τον θάνατό του το 2001.

Φιλμογραφία

Ο πύργος των ιπποτών (1952)

Νύχτες της Αθήνας (1954)

Τρεις δραπέτες του φρενοκομείου (1954)

Γκόλφω (1955)

Ο αγαπητικός της βοσκοπούλας (1955)

Πιάσαμε την καλή (1955)

Τα τρία μωρά (1955)

Δολάρια και όνειρα (1956)

Κυνηγώντας τον έρωτα (1956)

Ποιος θα πληρώσει το μάρμαρο (1956)

Τρία κωθώνια του Συντάγματος (1956)

Τρακαδόροι της Αθήνας (1956)

Τσαρούχι πιστόλι παπιγιόν (1956)

Μανούλα θέλω να ζήσεις (1957)

Μαρία Πενταγιώτισσα (1957)

Ο θείος της Βιολέτας (1957)

Τα τρία παιδιά βολιώτικα (1957)

Τζιπ περίπτερο και αγάπη (1957)

Τρεις ντεντέκτιβς (1957)

Γερακίνα (1958)

Ο κόμης Χατζηχρήστος (1958)

Έρωτας… με δόσεις (1959)

Διακοπές στην Κολοπετινίτσα (1959)

Δράκουλας και Σία (1959)

Η Λίζα το έσκασε (1959)

Κρυστάλλω (1959)

Λαός και Κολωνάκι (1959)

Να ζήσουν τα φτωχόπαιδα (1959)

Ο Ηλίας του 16ου (1959)

Ο Θύμιος τα έκανε θάλασσα (1959)

Σαρακατσάνισσα (1959)

Αντίο ζωή (1960)

Μακρυκωσταίοι και Κοντογιώργηδες (1960)

Ο Θύμιος τα ‘χει τετρακόσια (1960)

Τα ντερβισόπαιδα (1960)

Καπετάνιος για κλάματα (1961)

Ο σκληρός άντρας (1961)

Παιδί της πιάτσας (1961)

Το έξυπνο πουλί (1961)

Η Αθήνα τη νύχτα (1962)

Ο Δήμος από τα Τρίκαλα (1962)

Ο Μιχαλιός του 14ου συντάγματος (1962)

Ο ταξιτζής (1962)

Πεζοδρόμιο (1962)

Ο Θύμιος στη χώρα του στριπτίζ (1963)

Ο ανιψιός μου ο Μανόλης (1963)

Ο καζανόβας (1963)

Ο κος πτέραρχος (1963)

Ο ταυρομάχος προχωρεί (1963)

Της κακομοίρας (1963)

Ένας ζόρικος δεκανέας (1964)

Η σωφερίνα (1964)

Ο θαλασσόλυκος (1964)

Ο παράς και ο φουκαράς (1964)

Οι κληρονόμοι (1964)

Όχι κύριε Τζόνσον (1965)

Πράκτορες 005 εναντίον χρυσοπόδαρου (1965)

Ένα καράβι Παπαδόπουλοι (1966)

Ο Μελέτης στην άμεσο δράση (1966)

Ο τετραπέρατος (1966)

Φως νερό τηλέφωνο…οικόπεδα με δόσεις (1966)

Σήκω χόρεψε συρτάκι (1967)

Η Αθήνα μετά τα μεσάνυχτα (1968)

Ο τυχεράκιας (1968)

Κακός ψυχρός κι ανάποδος (1969)

Ξύπνα κορόιδο… (1969)

Ο άνθρωπος που γύρισε από τα πιάτα (1969)

Ένα μπουζούκι αλλιώτικο από τ’ άλλα (1970)

Ένας χίππυς με τσαρούχια (1970)

Ο απίθανος (1970)

Τι κάνει ο άνθρωπος για να ζήση (1970)

Θύμιος εναντίον Τσίτσιου (1971)

Η Αλίκη δικτάτωρ (1972)

Παράσταση για ένα ρόλο (1978)

Γυναίκες στα όπλα (1979)

Άγριες κότες (1981)

Αλέξανδρος και Αϊσέ (2001)

Βιντεοταινίες

Ο γιος του πάρτα όλα (1986) Ένας πιλότος για πέταμα (1987) Ένας μπάτσος με τσαρούχια (1988) Και το πρώτο κλαρίνο (1988) Οι κυβερνήσεις πέφτουνε αλλά τα πάμπερς μένουν (1989)

Τηλεοπτικές εμφανίσεις

Το παλιό το κατοστάρι (1974, ΥΕΝΕΔ) Ο ταξιτζής: Ένας ταξιτζής από τ’ αλώνια (1979, ΥΕΝΕΔ) Δέκα μικροί Μήτσοι (1992, Mega)