Kate Middleton: Ο λόγος που επέλεξε βέλο στην κηδεία της βασίλισσας Ελισάβετ

Τα μαζεμένα μαλλιά καθώς και τα μεγάλα καπέλα με βέλο ή χωρίς αποτελούν ξεκάθαρα μια παράδοση της βασιλικής οικογένειας που φτάνει πολύ πίσω στον χρόνο. Πιο συγκεκριμένα, λέγεται ότι η βασίλισσα Βικτόρια ξεκίνησε τη συγκεκριμένη παράδοση το μακρινό 1861 όταν απεβίωσε ο σύζυγός της, Αλβέρτος, μόλις στα 43 του χρόνια. Η παράδοση συνεχίστηκε από όλες τις γυναίκες του παλατιού, ενώ και η βασίλισσα Ελισάβετ φόρεσε ένα βαρύ βέλο που κάλυπτε σχεδόν ολόκληρο το πρόσωπό της, στην κηδεία του πατέρα της, βασιλιά Γεωργίου ΣΤ’ το 1952.

View this post on Instagram

A post shared by Kate Middleton (@_kate_middleton_royal)

H Kate Middleton, πιστή στα όσα ορίζει το πρωτόκολλο του παλατιού αλλά και οι παραδόσεις, συνηθίζει να υιοθετεί τη συγκεκριμένη “συνήθεια” αφού την έχουμε δει να φοράει βέλο αρκετές φορές στο παρελθόν. Η σημερινή μέρα δεν γινόταν να αποτελεί εξαίρεση, με την πριγκίπισσα της Ουαλίας να τιμά τη βασίλισσα Ελισάβετ στη μεγαλοπρεπή κηδεία της στο Westminster Abbey του Λονδίνου με ένα διακριτικό βέλο κάτω από το καπέλο της.

View this post on Instagram

A post shared by Kate Middleton The Princess of Wales (@katemiddleton_fashion)

Φυσικά, υπάρχει λόγος για τον οποίο ζητείται από τις γυναίκες του παλατιού να έχουν πιασμένα ψηλά τα μαλλιά τους και να φορούν υποχρεωτικά καπέλο – με το βέλο ωστόσο να είναι προαιρετικό. Το πρωτόκολλο ορίζει, μεταξύ άλλων, ότι μια πρέπουσα εμφάνιση στις κηδείες απαιτεί να μην εκτίθενται τα μαλλιά των γυναικών σε κοινή θέα και να είναι απαραίτητα πιασμένα σε κότσους και κρυμμένα κάτω από καπέλα. Όσον αφορά στο βέλο, αυτό χρησίμευε -και χρησιμεύει ακόμα – στο να προσφέρει ιδιωτικότητα στις χήρες που θρηνούσαν για τον χαμό αγαπημένων προσώπων και να τις προστατεύσει από τα αδιάκριτα βλέμματα, τα φλας των φωτογράφων αλλά και τα ενδεχόμενα σχόλια που μπορεί να ακουστούν από τον κόσμο. Έκρυβε δηλαδή τα δάκρυα και τη θλίψη στα πρόσωπα των συγγενών που θρηνούσαν ενώ, κυρίως στα παλαιότερα χρόνια, συμβόλιζε κατά κάποιον τρόπο την (προσωρινή) απομόνωση αυτού που θρηνούσε από την καθημερινότητα.