Λάρισα: Τα αντιπλημμυρικά έργα σώζουν την περιοχή

Ήδη βρισκόμαστε στη περίοδο που τα καιρικά φαινόμενα έρχονται να μας δείξουν ότι μπαίνουμε στο φθινόπωρο με τις βροχές και τις καταιγίδες να κάνουν την εμφάνιση τους σε όλη την επικράτεια, προκαλώντας πολλές φορές αρκετές ζημιές σε καλλιέργειες και υποδομές.

Σε αυτό το πλαίσιο διαπιστώνεται, ότι αν και τα φαινόμενα πολλές φορές έχουν υψηλές εντάσεις, ορισμένες περιοχές διατηρούν διαχρονικά σημαντικά στοιχεία αντοχής. Η Λάρισα, όπως σημειώνει το ΑΠΕ, είναι μια από αυτές τις πόλεις που δεν σημειώνονται πλημμυρικά φαινόμενα παρά το γεγονός ότι τη διασχίζει ποτάμι.

Σημαντικό ρόλο σε αυτό το γεγονός παίζει όπως φαίνεται το δίκτυο υποδομών που κατασκευάστηκε πριν από αρκετά χρόνια, δημιουργώντας μια ασπίδα προστασίας από τις έντονες βροχοπτώσεις που κατά καιρούς κάνουν την εμφάνιση τους. Η αλήθεια είναι, ότι και η Λάρισα κάποτε είχε μεγάλες καταστροφές από τις πλημμύρες, όμως υπάρχουν κάποιοι λόγοι που καθόρισαν τις βάσεις για την μετέπειτα προστασία της.

Όπως εξήγησε στο ΑΠΕ ο γενικός διευθυντής της ΔΕΥΑΛ και Πολιτικός Μηχανικός Δημήτρης Σαββοργιαννάκης, οι βάσεις για τη σημαντική προστασία της πόλης, από τα πλυμμηρικά φαινόμενα τέθηκε την δεκαετία του 1980. Τότε που σε ένα βάθος τριών μέτρων κάτω από τη γη, κατασκευάστηκε ένα μεγάλο έργο και συγκεκριμένα το δίκτυο ομβρίων υδάτων της πόλης.

Το συγκεκριμένο έργο όπως σημειώνει στο Αθηναϊκό- Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο κ. Σαββοργιαννάκης αφορά την κατασκευή τεράστιων αγωγών που ορισμένοι έχουν μεγάλο μέγεθος, μέσω των οποίων διοχετεύεται το νερό προς το ποτάμι κατά τη διάρκεια της έντονης βροχόπτωσης.

«Σε ολόκληρη την πόλη και ειδικά στα χαμηλότερα σημεία είναι κατασκευασμένοι από υλικό σκυροδέματος οι αγωγοί ομβρίων υδάτων. Οι αγωγοί για παράδειγμα στα σημεία των δρόμων όπου παλαιότερα υπήρξαν ρέματα, είναι τεράστιοι και έχουν την δυνατότητα, θεωρητικά, να χωρέσουν ένα ολόκληρο φορτηγό!. Οι αγωγοί αυτοί έχουν ορθογωνική διατομή 4 μέτρα επί 2 μέτρα, ενώ καταλήγουν σε αγωγούς φάρδους 600 μέτρων. Από εκείνους τους αγωγούς διοχετεύεται το βρόχινο νερό προς το ποτάμι. Η μελέτη και η υλοποίηση την δεκαετία του 1980 ακολούθησε την φυσική ροή», ανέφερε ο γενικός διευθυντής της ΔΕΥΑΛ.

Μεταξύ άλλων ο κ. Σαββοργιαννάκης σημείωσε πως η εργασίες του δικτύου έγιναν πραγματικότητα καθώς οι ανάγκες για συντήρηση και αναβάθμιση απαιτούσαν έναν τέτοιο σχεδιασμό στην βάση των προβλημάτων. Σε αυτή τη βάση, όπως τονίζει στο ΑΠΕ ο γενικός διευθυντής της ΔΕΥΑΛ, αργότερα και συγκεκριμένα την περίοδο του 1997 δημιουργήθηκε το σύστημα σταθμών τηλεμετρίας, με το οποίο κατάφεραν οι αρμόδιες υπηρεσίες της ΔΕΥΑΛ να παρακολουθούν την κατάσταση στους αγωγούς και στα αντλιοστάσια.

«Με αυτό το πολύ σημαντικό τρόπο ελέγχεται η ροή του νερού σε πραγματικό χρόνο. Αυτό το σύστημα λειτουργεί μέχρι και σήμερα προσφέροντας πλήρη έλεγχο της κατάστασης», είπε ο κ. Σαββοργιαννάκης και συμπλήρωσε πως «εκείνη την περίοδο είχαν ξεκινήσει να λειτουργούν στην πόλη και τα συστήματα άμεση παρέμβασης “Σούπερ”, τα οποία ως αποφρακτικά μηχανήματα μαζί με το σύστημα καμερών που διαθέτει η ΔΕΥΑΛ παρεμβαίνουν όταν οι αγωγοί φράξουν από κάποια αντικείμενα».

Μεταξύ άλλων ο κ. Σαββοργιαννάκης σημείωσε πως κατά την περίοδο του 2000, το σύστημα στο δίκτυο αναβαθμίστηκε με αποτέλεσμα να πραγματοποιηθούν έργα που είχαν ως αποτέλεσμα να υπάρξει διαχωρισμός των ακαθάρτων και ομβρίων υδάτων.