Αυτός είναι ο λόγος που το Μητροπολιτικό Μουσείο αποφάσισε να πουλήσει αριστούργημα του Πικάσο

Είναι μια απόφαση που δύσκολα παίρνει ένα μουσείο, να πουλήσει ένα έργο τέχνης και μάλιστα έναν Πικάσο που πάντα μαγνητίζει τους επισκέπτες. Το Μητροπολιτικό Μουσείο της Νέας Υόρκης το αποφάσισε και έδωσε στον οίκο δημοπρασιών Christie’s ένα πρώιμο κυβιστικό γλυπτό του Ισπανού καλλιτέχνη για να ενισχύσει το ταμείο εξαγορών του μουσείου και χωρίς μεγάλο κόστος για τη συλλογή του, η οποία περιλαμβάνει μια άλλη έκδοση του έργου.

Το Tête de femme (Fernande), όπως ονομάζεται το γλυπτό αναμένεται να αποφέρει περίπου 30 εκατομμύρια δολάρια και θα είναι ένα από τα σημαντικότερα έργα της βραδινής πώλησης τέχνης του 20ου αιώνα στη Νέα Υόρκη του οίκου δημοπρασιών τον Μάιο.

Το χάλκινο γλυπτό κατασκευάστηκε από ένα μοντέλο και εκτελέστηκε σε πήλινο εκμαγείο το 1909

Αρχικά το έργο δωρίσθηκε στο Met πριν από 25 χρόνια ως μέρος του κληροδοτήματος της κληρονόμου και φιλάνθρωπου Florene M. Schoenborn των May Stores, η οποία πέθανε το 1995. Το χάλκινο γλυπτό κατασκευάστηκε από ένα μοντέλο που εκτελέστηκε σε πηλό το 1909 και αντιπροσωπεύει ένα κεντρικό κεφάλαιο την ανάπτυξη του κυβισμού. Το μουσείο απέκτησε άλλο ένα όμοιο γλυπτό ως δωρεά από τον δισεκατομμυριούχο καλλυντικών Leonard A. Lauder.

Ο διευθυντής του ΜΕΤ Max Hollein δήλωσε ότι το μουσείο έχει αποφασίσει να «αποχωριστεί» παρόμοια ή διπλά έργα και είπε ότι το μουσείο είναι τυχερό που διαθέτει δυο αντίγραφα του πρώτου κυβιστικού γλυπτού του Πικάσο που είναι αριστουργηματικό.

«Τα κεφάλαια από αυτή την πώληση θα επιτρέψουν στο μουσείο να δώσει περαιτέρω προτεραιότητα στις αποκτήσεις σημαντικών εξαιρετικών έργων τέχνης», πρόσθεσε. Υπάρχουν 20 γνωστά αντίγραφα του γλυπτού, η πλειονότητα των οποίων ανήκει σε δημόσιους φορείς.

«Το Tête de femme (Fernande) είναι το οριστικό πρώιμο γλυπτό του κυβισμού», δήλωσε σε μια δήλωση ο Max Carter, επικεφαλής του τμήματος ιμπρεσιονιστών και μοντέρνας τέχνης του Christie. «Η επαναστατική αρχιτεκτονική του πρόσοψη, την οποία ο Πικάσο έκοψε και δημιούργησε μετά από μοντελοποίηση σε πηλό, θυμίζει έργα τον Vesalius , του ιδρυτή της σύγχρονης ανατομίας όσο και τον Frank Gehry για τα κτίριά του».

Το να πουλούν τα μουσεία έργα τους έχει αποδειχθεί αμφιλεγόμενη πρακτική σε ορισμένες περιπτώσεις, από την άλλη είναι μια τυπική διαδικασία όταν τα μουσεία εντοπίζουν ίδια ή παρόμοια έργα που συνήθως ένα από αυτά είναι στις αποθήκες. Είναι μια κίνηση που έχει προφανή πλεονεκτήματα ειδικά μετά από δυο χρόνια που έμειναν κλειστά και χωρίς έσοδα τα μουσεία σε όλο τον κόσμο.