Cindy Crawford: Διαβάζει το νέο βιβλίο της Claudia Schiffer στην έπαυλή της με μαύρο μαγιό

Όταν ο Felix Kramer, ο διακεκριμένος ιστορικός τέχνης που υπηρετεί ως Γενικός Διευθυντής του Μουσείου Kunstpalast στο Ντίσελντορφ σκέφτηκε για πρώτη φορά την ιδέα να οργανώσει μια έκθεση αφιερωμένη στη φωτογραφία μόδας της δεκαετίας του 1990, ήταν ιδιοφυΐα να προσκαλέσει την Claudia Schiffer, τη διάσημη Γερμανή σούπερ μοντέλο —που ανακαλύφθηκε στο Ντίσελντορφ το 1987— για να το επιμεληθεί.

Το αποτέλεσμα, συγκλονιστικό! Η Fashion Photography από τη δεκαετία του ’90, πράγματι καθήλωσε το κοινό της σε πλήθος. Και τώρα όσοι δεν είχαν την ευκαιρία να δουν την παράσταση από κοντά, μπορούν να την απολαύσουν με τη μορφή ενός νέου βιβλίου που συνοδεύει την έκθεση, που επιμελήθηκε η Schiffer και εκδόθηκε αργότερα αυτόν τον μήνα από την Prestel.

Στον πρόλογο του βιβλίου, ο Kramer σημειώνει ότι «είναι η πρώτη φορά που πολλοί από αυτούς τους διεθνώς διάσημους αστέρες της φωτογραφίας μόδας εκπροσωπούνται μαζί σε μια επίδειξη»

Τόσο η έκθεση όσο και το όμορφο βιβλίο, που φέρει τον ίδιο τίτλο, περιλαμβάνουν έργα θρυλικών φωτογράφων όπως οι Richard Avedon, Herb Ritts, Karl Lagerfeld, Peter Lindbergh, CorrineDay, Mario Sorrenti και Ellen von Unwerth, μαζί με εικόνες εξίσου εμβληματικών supermodels όπως Schiffer, Naomi Campbell, Kate Moss, Linda Evangelista, Christy Turlington και Cindy Crawford.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Cindy Crawford (@cindycrawford)

Στον πρόλογο του βιβλίου, ο Kramer σημειώνει ότι «είναι η πρώτη φορά που πολλοί από αυτούς τους διεθνώς διάσημους αστέρες της φωτογραφίας μόδας εκπροσωπούνται μαζί σε μια επίδειξη» και επισημαίνει ότι η δεκαετία του ’90 «είναι πρόσφατα μια αξιοσημείωτη πολιτιστική αναβίωση, επηρεάζοντας τη σύγχρονη τέχνη, το design και την ποπ κουλτούρα». Ακολουθεί ένας συναρπαστικός διάλογος με τη Schiffer στον οποίο συζητά την έκθεση και τι συνέβη στη δημιουργία της.

Ξεκινώντας από τη δεκαετία του 1980, λέει, το νέο είδος του σούπερ μόντελ «μοιράστηκε μια φήμη που ξεπερνούσε τη μόδα και γίναμε σύμβολα μιας αυτοδημιούργητης επιτυχίας», ενώ «η απεικόνιση της σεξουαλικής δύναμης, της ελευθερίας και της αισιοδοξίας κατά τη διάρκεια της ύφεσης Οι αρχές της δεκαετίας του 1990 συνέβαλαν στη διατήρηση της μόδας. Εμφανιστήκαμε στην πασαρέλα, σε καμπάνιες και στα εξώφυλλα περιοδικών, αλλά μας προσκάλεσαν επίσης σε talk show, να εμφανιστούμε σε ταινίες και στην τηλεόραση και να γίνουμε πρεσβευτές φιλανθρωπικών οργανώσεων».

Ήταν αυτό το επίπεδο έκθεσης που «μας έδωσε τη δυνατότητα να πάρουμε τον έλεγχο της καριέρας μας με έναν εντελώς νέο τρόπο», σημειώνει. «Όταν εμφανιζόμασταν όλοι μαζί σε επιδείξεις πασαρέλας, γυρίσματα μόδας ή διαφημιστικές καμπάνιες, ήταν το σύνολο που δημιουργούσε τα φαινόμενα».

Η δεκαετία του 1990, λέει, «ήταν μια εξαιρετική περίοδος που γνώρισε τη γέννηση της κουλτούρας του στυλ, την άνοδο του σούπερ μόντελ και μια έκρηξη δημιουργικότητας. Νέοι σχεδιαστές, φωτογράφοι, στυλίστες και καλλιτεχνικοί διευθυντές, καθώς και καλλιτέχνες μαλλιών και μακιγιάζ, εμφανίστηκαν και άλλαξαν θεμελιωδώς τον τρόπο που βλέπουμε τη μόδα και το σχέδιο. Ήταν μια εποχή επανεφεύρεσης, εξέγερσης και καινοτομίας, με αιχμή του δόρατος διαφορετικά ταλέντα και συνεργάτες που συνδύασαν τους τομείς της μόδας, της μουσικής, της ψυχαγωγίας και της γραφικής τέχνης.»

​​«Μια τέλεια λήψη αιχμαλωτίζει τη φαντασία»

Στη φωτογραφία, εν τω μεταξύ, «υπήρχε μια εξαιρετική σειρά οραματιστών, από το επικό ασπρόμαυρο ειδύλλιο του Peter Lindbergh, μέχρι τους David Sims και Corinne Day με έδρα το Λονδίνο, οι οποίοι, μαζί με τον Mario Sorrenti στη Νέα Υόρκη, υπερασπίστηκαν την ατέλεια και την καθημερινότητα και επινόησε αυτό που έγινε γνωστό ως «βρώμικος ρεαλισμός»», θυμάται.

Στο τέλος της ημέρας ωστόσο, ανεξάρτητα από το μέσο, ​​«Μια τέλεια λήψη αιχμαλωτίζει τη φαντασία. Καμία φωτογραφία μόδας δεν μπορεί να χαρακτηριστεί εμβληματική μόνο στη σύλληψή της. Αυτή η κατάσταση έρχεται μόνο με τη πάροδο του χρόνου».