Ζωζώ Σαπουντζάκη: Σπάνια έξοδος στο κέντρο της Αθήνας χέρι –χέρι με τον σύντροφό της

Μια βόλτα στο όμορφο κέντρο της Αθήνας  έκανε αυτή την εβδομάδα η όμορφη ηθοποιός Ζωζώ Σαπουντζάκη. Η διάσημη ηθοποιός με αφορμή τον καλό καιρό πραγματοποίησε έναν έξοχο περίπατο στην περιοχή του Συντάγματος και ψώνισε μερικά χρήσιμα πράγματα. Βέβαια την παράσταση την έκλεψε ο επί χρόνια σύντροφό της, Πύρρος Αναγνωστόπουλο καθώς δεν εμφανίζονται συχνά μαζί. Φορούσαν την μάσκα του και ήταν πιασμένοι χεράκι χεράκι.

Ζωζώ Σαπουντζάκη: «Σε μέρη που δεν είχα πάει, πήγα μαζί του»

Σε τηλεοπτική συνέντευξη που έδωσε τον Νοέμβριο του 2019 η Ζωζώ Σαπουντζάκη είχε μιλήσει για την προσωπική της ζωή λέγοντας: «Είμαι με έναν κύριο πολλά χρόνια. Το λέω για πρώτη φορά. Δεν το έχω ξαναπεί γιατί έχω ξεχωρίσει την ιδιωτική μου ζωή με την καλλιτεχνική. Στη ζωή είμαι πολύ σοβαρή, αν με δεις στο σπίτι θα πεις ότι αυτή δεν είναι η Ζωζώ. Ζω μια ήσυχη ζωή, βγαίνουμε έξω, ταξιδεύουμε πολύ, μέρη που δεν είχα πάει, πήγα μαζί του».

Ζωζώ Σαπουντζάκη: Το μυστικό της επιτυχίας της στους άντρες

 Σχετικά με την επιτυχία της στους άντρες, ανέφερε: «Το μυστικό της επιτυχίας μου με τους άντρες ήταν ότι ήμουν σοβαρή. Δεν είχα φλερτ και δούλευα πάρα πολύ».

Η ίδια ωστόσο έμελλε να δει τους κόπους μιας ζωής να γίνονται στάχτη. «Αρκετά από τα χρήματα που έβγαλα πήγαν για το σπίτι μου στην Κινέτα που κάηκε. Ήταν τα πάντα για εμένα αυτό το σπίτι, ήταν η ψυχή μου, αλλά δυστυχώς κάηκε», είπε η Ζωζώ Σαπουντζάκη.

Θυμάται τη Σμυρνιά μητέρα της, τις αντιρρήσεις που είχε αρχικά να ασχοληθούν τα παιδιά της με τον καλλιτεχνικό χώρο, αλλά και πόσο πολύ τη στήριξε στη συνέχεια σε κάθε της βήμα: «Όταν πέθανε ο αδερφός μου, θυμάμαι, δούλευα σ’ ένα κέντρο και μου είπαν ότι έπρεπε οπωσδήποτε να πάω. Η μάνα μου τι είχε κάνει; Κάθισε σε μια καρέκλα, χωρίς να κλαίει, αν και λάτρευε τον αδερφό μου, και κοίταγε εμένα που τραγουδούσα. Και μου έδινε κουράγιο».

Για τον μύθο της μοιραίας γυναίκας που την ακολουθούσε, η ίδια υποστηρίζει ότι δεν είχε καμιά σχέση με τον χαρακτήρα της: «Νομίζω ότι όλα τα πράγματα που έκανα, έβγαιναν από μέσα μου. Πετούσα τα παπούτσια μου ξαφνικά και χόρευα ξυπόλυτη. Έτσι μου ερχόταν. Έκανα πράγματα σαν Ζωζώ, αλλά ήταν όμορφα. Ήταν με αξιοπρέπεια ό,τι έκανα».