Άγιος Εφραίμ: Η Εκκλησία τιμά σήμερα τη μνήμη του νεομάρτυρα

Η Εκκλησία γιορτάζει σήμερα 3 Ιανουαρίου την ανακομιδή των λειψάνων του Αγίου Εφραίμ.

Τα λεπτομερή βιογραφικά στοιχεία του λέγεται ότι αποκαλύφθηκαν στη μοναχή Μακαρία Δεσύπρη σε μια σειρά από οράματα που είχε το 1950. Σύμφωνα με αυτά, το κοσμικό όνομα του Αγίου Εφραίμ ήταν Κωνσταντίνος Μόρφης και έδρευε στην Ιερά Μονή Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στο όρος Αμώμων Αττικής (στη σημερινή Νέα Μάκρη) που καταστράφηκε έπειτα από λεηλάτησεις των Οθωμανών, όμως ξαναχτίστηκε στην ίδια τοποθεσία.

Έξι αιώνες μετά από τον μαρτυρικό θάνατό του από Αγαρηνούς πειρατές στο μοναστήρι των Αμώμων, στον λόφο της Νέας Μάκρης, οι πιστοί περιγράφουν τα θαύματα που δέχθηκαν από τον νεοφανή αυτόν άγιο.

Γιατί γιορτάζεται στις 3 Ιανουαρίου η μνήμη του

Η Μονή του Αγίου Εφραίμ στη Νέα Μάκρη είναι ένα από τα παλαιότερα μοναστήρια. Στα χρόνια της τουρκοκρατίας έγιναν μεγάλες και βάρβαρες σφαγές και ξεκληρίστηκε το μοναστήρι.

Το 1945 μ.Χ. η μοναχή Μακαρία πήγε στα ερείπια της αρχαίας μονής του Ευαγγελισμού, που ονομαζόταν Σταυροπηγιακή, του Όρους Αμωμών, στο Πεντελικό. Εκεί διαμόρφωσε ένα μικρό κελί και άρχιζε να καθαρίζει τα ερείπια του παλαιού Ναού για να τον ανακατασκευάσει. Συχνά διαλογιζόταν ότι σε εκείνα τα χώματα είχαν ζήσει μοναχοί και προσευχόταν να γνωρίσει ή να της φανερωθεί κάποιος από αυτούς. Μια φωνή, αρχικά σιγανή αλλά που δυνάμωνε στην ψυχή της, της έλεγε: “Σκάψε και θα βρεις αυτό που επιθυμείς”, μέχρι τη στιγμή που της είχε φανερωθεί ένα σημείο στο προαύλιο του μοναστηριού.

Έτσι στις 3 Ιανουαρίου 1950 μ.Χ. ανέθεσε σε έναν εργάτη το σκάψιμο του σημείου που της υποδείκνυε η ίδια η ψυχή της. Αν και ο εργάτης ήταν αρχικά αρνητικός και δεν ήθελε να σκάψει εκεί, τελικά, μετά από εκκλήσεις και προσευχές, πείστηκε και ξεκίνησε. Το σημείο είχε ένα μισογκρεμισμένο τζάκι, τοίχο και πράγματα που καταδείκνυαν ότι εκεί κάποτε υπήρχε κελί μοναχού. Το πρώτο εύρημα ήταν ένα κεφάλι και ο χώρος ανέδυε μια ευωδιά.

«Γονάτισα με ευλάβεια και ασπάστηκα το σκήνωμα του Αγίου και αισθάνθηκα βαθιά την έκταση του μαρτυρίου του. Η ψυχή μου γέμισε από αγαλλίαση, απέκτησα μεγάλο θησαυρό, και παίρνοντας το χώμα με προσοχή έβλεπα την αρμονία του σκηνώματός του, που, αν και τόσους αιώνες μέσα στη γη, δεν είχε αλλοιωθεί», έγραψε τότε η ηγουμένη Μακαρία η οποία έβγαλε όλο το σκήνωμα και το τοποθέτησε σε θυρίδα πάνω από τον τάφο.

Το βράδυ, διαβάζοντας τον Εσπερινό, η Ηγουμένη άκουσε βήματα. Ο ήχος ερχόταν από τον τάφο, αντηχώντας έως την πόρτα της Εκκλησίας. Εκεί πρωτοαντίκρισε τον Άγιο Εφραίμ. Ψηλός, με μάτια μικρά στρογγυλά, με μακριά μαύρα γένια που έφταναν στο λαιμό, ντυμένος με μοναχική αμφίεση. Στο ένα χέρι είχε μια φλόγα και με το άλλο ευλογούσε.

Ζήτησε να τον βγάλουν από αυτήν τη θυρίδα. Την επόμενη κιόλας μέρα η Ηγουμένη καθάρισε τα οστά και τα τοποθέτησε σε μια θυρίδα στο Ιερό του Ναού. Το ίδιο βράδυ ο Άγιος φανερώθηκε στον ύπνο της, την ευχαρίστησε και της φανέρωσε το όνομά του: Εφραίμ. Το λείψανο του Αγίου Εφραίμ φυλάσσεται εκεί από τότε και καθημερινά εκατοντάδες πιστών το επισκέπτονται ζητώντας από τον Άγιο την ευλογία και τη βοήθειά Του.