Μόνα Λίζα: Πιστό αντίγραφο βγαίνει «στο σφυρί» σε δημοπρασία στο Παρίσι

Ένα πιστό αντίγραφο της Μόνα Λίζα του Λεονάρντο Ντα Βίντσι, το οποίο χρονολογείται πριν από 400 και πλέον χρόνια, θα «βγει στο σφυρί» σε δημοπρασία στο Παρίσι, την προσεχή Τρίτη, μήνες αφότου ένα άλλο αντίγραφο ενός από τα πλέον αναγνωρίσιμα πορτρέτα παγκοσμίως πωλήθηκε σε τιμή ρεκόρ. Να σημειωθεί πως ο πίνακας Salvator Mundi, που αποδίδεται στον ίδιο, κρύβει μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία, ενώ παραμένει άγνωστο το που βρίσκεται σήμερα.

Μόνα Λίζα: Το αντίγραφο χρονολογείται στο 1600

Το συγκεκριμένο αντίγραφο χρονολογείται γύρω στο 1600 και μοιάζει τόσο πολύ στο πρωτότυπο, που είναι σαν ο καλλιτέχνης να είχε στενή πρόσβαση στην εκδοχή του Λεονάρντο, επισήμανε ο οίκος δημοπρασιών Artcurial. Εκτιμάται πως το αντίγραφο θα συγκεντρώσει 150.000-200.000 ευρώ. «Η Μόνα Λίζα είναι η ομορφότερη γυναίκα στη ζωγραφική», τονίζει ο ειδικός δημοπρασιών του Artcurial Ματιέ Φουρνιέ, ενώ ο πίνακας εκτίθεται δημοσίως ενόψει της δημοπρασίας. «Όλοι θέλουν να έχουν μια υψηλής ποιότητας εκδοχή της Μόνα Λίζα».

Ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι, όπως τόνισε ο ειδικός, «είχε θαυμαστές, διότι εφηύρε ένα στυλ. Είχε ακολούθους, μιμητές». Τον Ιούνιο, Ευρωπαίος συλλέκτης αγόρασε ένα άλλο αντίγραφο του 17ου αιώνα της Μόνα Λίζα έναντι του ποσού των 2,9 εκατομμυρίων ευρώ, ένα ρεκόρ για μια αναπαραγωγή του έργου, σε δημοπρασία του οίκου Christie’s στο Παρίσι.

Μόνα Λίζα: Ιστορικά στοιχεία για τον πίνακα

Ο Λεονάρντο ξεκίνησε να ζωγραφίζει τη Μόνα Λίζα το έτος 1503 ή το 1504 στη Φλωρεντία της Ιταλίας. Σύμφωνα με τον σύγχρονο του Λεονάρντο, Τζόρτζιο Βαζάρι, “…αφότου ασχολήθηκε επί τέσσερα χρόνια με το έργο, το άφησε ημιτελές…” Αυτή ήταν μια συνήθης συμπεριφορά του Λεονάρντο ο οποίος, αργότερα, μετάνιωσε που “δεν ολοκλήρωσε ποτέ ούτε ένα έργο”. Θεωρείται πως συνέχισε να ασχολείται με τη Μόνα Λίζα για τρία χρόνια αφότου εγκαταστάθηκε στη Γαλλία και πως την τελείωσε λίγο πριν πεθάνει το 1519.

Ο καλλιτέχνης μετέφερε τον πίνακα από την Ιταλία στη Γαλλία το 1516 όταν ο βασιλιάς Φραγκίσκος Α΄ τον προσκάλεσε να εργαστεί στο Clos Lucé κοντά στο βασιλικό κάστρο στην Αμπουάζ. Πιθανότατα μέσω των κληρονόμων του βοηθού του Λεονάρντο ντα Βίντσι, Σαλάι, ο βασιλιάς αγόρασε τον πίνακα για 4.000 écu και τον τοποθέτησε στο παλάτι της Fontainebleau, όπου παρέμεινε έως ότου δόθηκε στον Λουδοβίκο ΙΔ΄.

Ο Λουδοβίκος ΙΔ΄ μετέφερε το έργο στο Παλάτι των Βερσαλλιών. Μετά τη Γαλλική Επανάσταση, μεταφέρθηκε στο Μουσείο του Λούβρου. Ο Ναπολέοντας τοποθέτησε το έργο στο δωμάτιό του, στο Παλάτι του Κεραμεικού. Αργότερα ο πίνακας επεστράφη στο Μουσείο του Λούβρου. Κατά τη διάρκεια του Γαλλοπρωσικού Πολέμου (1870-1871) μεταφέρθηκε από το Λούβρο στο Brest Arsenal.