Καθαρά Δευτέρα 2020: Οδηγίες για να φτιάξετε δικό σας χαρταετό

Καθαρά Δευτέρα 2020: Πώς να τον φτιάξετε αλλά και τα μυστικά για να φτάσει ψηλά.

Η συνήθεια του πετάγματος χαρταετού προέρχεται πιθανότατα από την Κίνα. Στην Ελλάδα το πέταγμα του χαρταετού είναι μέρος των εθίμων της Καθαράς Δευτέρας και συγκεκριμένα του υπαίθριου εορτασμού της – τα λεγόμενα κούλουμα. Ήδη από την αρχαιότητα και συγκεκριμένα από το 400 π.Χ. βρίσκουμε αναφορές σε σαΐτες  από ύφασμα και ξύλο, πρόδρομοι, του σημερινού χαρταετού. Το πέταγμα του χαρταετού γίνεται παραδοσιακά την Καθαρά Δευτέρα και συμβολίζει το ανθρώπινο πνεύμα, το οποίο με το πέταγμα του χαρταετού, έρχεται ουσιαστικά, πιο κοντά στον Θεό.

Τόσο τα υλικά κατασκευής, όσο και το δέσιμο του χαρταετού παίζουν σημαντικό ρόλο για να έχει κανείς καλές “πτήσεις”. Ένας μεγάλος χαρταετός είναι πιο εύκολο να σηκωθεί από τον αέρα, ενώ προσοχή χρειάζεται στα ζύγια και στην ουρά του για ισορροπία, ώστε να μην περιστρέφεται στον αέρα. Και φυσικά μακριά καλούμπα για να φτάσει ψηλά.

Κατά την αγορά ή την κατασκευή θα πρέπει να κοιτάξουμε ώστε ο  χαρταετός να μην έχει σκισίματα αφού οι δυνατές ριπές του ανέμου μπορούν να τον ανοίξουν και στο τέλος να τον καταστρέψουν. Μεγάλη προσοχή χρειάζεται το σημείο που θα επιλέξουμε για να πετάξουμε τον χαρταετό μας. Έτσι, δεν πρέπει να βρισκόμαστε κοντά σε κτίρια, κολώνες και καλώδια της ΔΕΗ, ψηλά δέντρα και πολυσύχναστους δρόμους με υψηλή κυκλοφορία.

Τέτοια σημεία είναι πολύ εύκολο να βρεθούν έξω από μεγάλες πόλεις και αστικά κέντρα – βέβαια τόσο σε Αθήνα όσο και Θεσσαλονίκη, μπορούμε να πετάξουμε χαρταετό σε διάφορα σημεία, όπου οι δήμοι οργανώνουν Κούλουμα. Προμηθευτείτε μακριά καλούμπα, ώστε ο χαρταετός να πετάξει ψηλά. Η καλούμπα εκτός από μακριά, πρέπει να είναι και γερή, γιατί εάν κοπεί το πιο πιθανό είναι να τελειώσουν εκεί οι προσπάθειες πτήσης.

Για την «απογείωση»

• Είτε ακουμπάμε κάτω τον χαρταετό με προσοχή και τον σηκώνουμε απότομα τρέχοντας με φόρα
• Είτε με τη βοήθεια κάποιου που τον κρατάει πάνω από το κεφάλι του, τον τραβάμε τρέχοντας, αφήνοντας σιγά – σιγά καλούμπα σύμφωνα με τη δύναμη του αέρα.

Μόλις ο χαρταετός «σηκωθεί», «αμολάμε καλούμπα» για να φτάσει ψηλά. Όσο πιο πολύ σχοινί αφήνουμε, τόσο πιο ψηλά θα πάει, αλλά προσοχή: το σχοινί πρέπει να είναι άνετο στα χέρια μας – αν «τραβάει» πρέπει να αφήσουμε κι άλλο, ενώ αν είναι χαλαρό, πρέπει να το τραβήξουμε ελαφρά, γιατί ο χαρταετός χρειάζεται περισσότερο άνεμο.

Για την κατασκευή του χαρταετού Θα χρειαστούμε:

• 3 ελαφρά πηχάκια από ξύλο περίπου 80 εκατοστά το καθένα (ή για καλύτερο χαρταετό 3 ξερά καλάμια κομμένα στη μέση)
• χαρτί
• γερό σπάγκο
• λεπτό σύρμα
• κολλητική ταινία
• χρωματιστά χαρτιά για την ουρά ή χάρτινες κορδέλες

Πως να τον κατασκευάσετε

Στα άκρα από κάθε πηχάκι κάνουμε δυο μικρές εγκοπές. Δένουμε γερά μεταξύ τους τα τρία πηχάκια από την μέση με τον σπάγκο, και αφήνουμε περίπου μισό μέτρο ακόμα να κρέμεται. Σύμφωνα με την ιστοσελίδα kiosterakis.gr, στην άκρη από το ένα πηχάκι στερεώνουμε γερά το σύρμα, και το περνάμε περιμετρικά γύρω από τον σκελετό του χαρταετού, κάνοντας μια στροφή με το σύρμα σε κάθε πηχάκι, εκεί που έχουμε κάνει την εγκοπή.

Φροντίζουμε όπως θα γυρίζουμε το σύρμα, οι αποστάσεις μεταξύ των άκρων από τα πηχάκια να διατηρούνται σταθερές, έτσι ώστε στο τέλος να έχουμε ένα κανονικό εξάγωνο. Ακουμπάμε τον σκελετό πάνω στο χαρτί, και το κόβουμε γύρω – γύρω του, αφήνοντας ένα περιθώριο 3-5 εκατοστών.

Σε αυτό το σημείο, μπορούμε να αφήσουμε την φαντασία μας ελεύθερη και να διακοσμήσουμε την επιφάνεια του χαρτιού όπως μας αρέσει, έτσι ώστε να έχουμε έναν μοναδικό χαρταετό. Κατόπιν ξαναβάζουμε τον σκελετό πάνω στο χαρτί, γυρίζουμε τα περιθώρια προς τα μέσα και τα κολλάμε με αλευρόκολλα (δηλ. αλεύρι με λίγο νερό). Σε δυο άκρα Α, Β και στο κέντρο Ο στερεώνουμε το σπάγκο, ενώ στα Δ και Ε την ουρά όπως στην παρακάτω εικόνα.Η ουρά πρέπει να είναι 3-4 φορές μακρύτερη από το ύψος του αετού, έτσι ώστε να έχει σταθερότητα όταν πετάει.

Την ουρά μπορούμε να την κατασκευάσουμε από λωρίδες 30-40 εκατοστών που θα έχουμε κόψει από εφημερίδες, χρωματιστά χαρτιά ή χάρτινες κορδέλες, τα οποία δένουμε στον σπάγκο σε απόσταση περίπου 15-20 εκατοστών το ένα από το άλλο. Δένουμε την ουρά στο Ζ. Στα αντίθετα άκρα από αυτά που δέσαμε την ουρά, δένουμε τα ζύγια. Εδώ πρέπει να προσέξουμε ιδιαίτερα. Όλη η επιτυχία για το πέταγμα του αετού, βρίσκεται στα ζύγια του. Τα ζύγια, είναι 3 κομμάτια σπάγκος δεμένος στα σημέια Α, Β και Ο. Στο σημείο της ένωσης Γ δένουμε ένα γερό σπάγκο, την καλούμπα.