Δελφοί: Έκθεση φωτογραφίας στους Δελφούς του σήμερα [pics]

Δελφοί: Η πόλη έχει μείνει στην ιστορία για τη λειτουργία του ιστορικότερου μαντείου του αρχαιοελληνικού κόσμου. Μια πόλη που μνημονεύτηκε όσο λίγες από τους σπουδαίους της εποχής, ενώ έπαιξε καθοριστικό ρόλο σε πολλά ιστορικά γεγονότα. Η αύρα της περιοχής σήμερα ανοίγει την… όρεξη σε λάτρεις της φωτογραφίας να απαθανατίσουν στιγμές έξω από τα ιστορικά γεγονότα, στιγμές των Δελφών του σήμερα.

Η έκθεση «Οι Δελφοί πέρα από τα αρχαία» παρουσιάζεται στην αίθουσα Εκθέσεων του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου Δελφών στους Δελφούς έως τις 18 Νοεμβρίου.

Τα εκθέματα περιλαμβάνουν 170 φωτογραφίες από 51 επαγγελματίες και ερασιτέχνες φωτογράφους από όλη την Ελλάδα. Οι φωτογράφοι συμμετείχαν τον προηγούμενο Ιούνιο από 7-10 στο Σεμινάριο φωτογραφίας που οργάνωσε το Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών στους Δελφούς και δίδαξε ο φωτογράφος-συγγραφέας Πλάτων Ριβέλλης.

Από το αποτέλεσμα του Σεμιναρίου προέκυψε ένα αξιόλογο φωτογραφικό υλικό το οποίο θα παρουσιαστεί στην Αίθουσα Εκθέσεων του Συνεδριακού Κέντρου στους Δελφούς.

Επιμέλεια Έκθεσης: Πλάτων Ριβέλλης

«Οι φωτογραφικές συναντήσεις των Δελφών έκλεισαν ήδη τέσσερα χρόνια. Από τον Μάιο του 2016 το Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο Δελφών σε συνεργασία με τον Φωτογραφικό Κύκλο διοργανώνει κάθε χρόνο ένα τετραήμερο σεμινάριο φωτογραφίας με εισηγητή τον υπογράφοντα που τυχαίνει να είναι και πρόεδρος του Κύκλου και επιμελητής της έκθεσης που διοργανώνεται και πάλι στους Δελφούς τον Οκτώβριο του ίδιου χρόνου.

Οι ερασιτέχνες φωτογράφοι (όπως εμείς) έχουμε ανάγκη από αφορμές και προφάσεις για να δουλέψουμε και να δημιουργήσουμε, παρόλο που πρόκειται για κάτι που μας ελκύει και μας δίνει χαρά. Ο λόγος είναι ότι οι φωτογραφίες γίνονται εύκολα αλλά πετυχαίνουν δύσκολα. Τραβιούνται χαρούμενα και απορρίπτονται στενάχωρα. Πρέπει επομένως να στηριχτούμε στη διαδικασία της δημιουργικής φωτογράφισης για να μετριάσουμε τη μέθη της φωτογράφισης και την απελπισία της απόρριψης. Σε αυτό βοηθάει πολύ το γεγονός κάθε (πάντα ιδιόρρυθμης) φωτογραφικής (όπως αυτής των Δελφών) συνάθροισης, που δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια καλλιτεχνική παρέα, για την οποία όμως πολλά πράγματα είναι ιδιαιτέρως σημαντικά, ενώ παραμένουν αδιάφορα για την πλειοψηφία των λοιπών ανθρώπων.

Κάθε συνάντηση μας στους Δελφούς συγκεντρώνει σημαντικό αριθμό φωτογράφων από πολλά μέρη της χώρας, οι οποίοι ανταλλάσσουν απόψεις, δείχνουν και κρίνουν φωτογραφίες τους και παράλληλα απολαμβάνουν τη φιλοξενία και την παρέα. Όλα αυτά όμως προϋποθέτουν και ένα καλλιτεχνικό πρόσχημα. Και αυτό είναι το θέμα και η έκθεση. Το θέμα λειτουργεί ως αφορμή και πρέπει να είναι αρκετά ανοιχτό για να επιτρέπει τον χειρισμό του από τόσο πολλούς και διαφορετικούς ανθρώπους. Και είναι μόνον η αρχή, η αφετηρία. Η κατάληξη είναι άγνωστη, πολλές φορές απέχει πολύ από το θέμα, ενίοτε παραπέμπει σε αυτό και στην ιδανική εκδοχή το υπερβαίνει, ενώ με κάποιο τρόπο πάντα το υπηρετεί. Η έκθεση είναι ένας επιμέρους στόχος. Για να σηματοδοτηθεί η κατάληξη της προσπάθειας. Μιας προσπάθειας που είναι πάντα μια άνω τελεία που αφήνει ανοιχτή τη συνέχεια.

Το φετινό μας θέμα ήταν η ίδια η περιοχή που μας φιλοξενεί. Οι σημερινοί Δελφοί, το χωριό, τα σπιτάκια του, οι άνθρωποι του, τα λουλούδια του, η ζωή του που κινείται στη σκιά του βάρους των χρόνων και των μύθων. Η σκέψη αυτή ήταν μόνον η αρχική φευγαλέα αφορμή. Από τη στιγμή που σχεδιάστηκε το περίγραμμα του θέματος οι φωτογράφοι και ο δάσκαλος το ξεχάσαμε. Και με τον ίδιο τρόπο πρέπει να το υπερβούν οι θεατές της έκθεσης. Δεν αντικρίζουν την πρισματική εικόνα του συγκεκριμένου θέματος, αλλά το καλειδοσκόπιο που προκύπτει όταν η φτωχή, δισδιάστατη, μικρή και στιγμιαία απομόνωση ενός κλάσματος της αλήθειας περνάει μέσα από τη διαφορετική προσωπικότητα μερικών δεκάδων διαμεσολαβητών που επιχειρούν να την αποτυπώσουν μεταμορφώνοντας την.

Αυτό που προσωπικά απολαμβάνω σε κάθε παρόμοια ομαδική έκθεση φωτογραφίας είναι ότι βρίσκομαι αντιμέτωπος με τις απόπειρες ενός μεγάλου αριθμού ανθρώπων που εκτίθενται με έργα τους, προφανώς άνισα και διαφορετικά μεταξύ τους, τα οποία όμως δείχνουν ένα -έστω ίχνος- δημιουργικής προσωπικότητας.

Χαρακτήρισα πιο πάνω όλους μας ως ερασιτέχνες φωτογράφους. Και επιθυμώ να το υπογραμμίσω, διότι σε όλη την υπόλοιπη ζωή μας ο επαγγελματισμός θεωρείται αρετή. Αυτός όμως έχει στόχους και αιτίες οι οποίες μας καλούν, μας προτρέπουν, μας επιβάλλουν να είμαστε συνεπείς. Εμείς όμως ως ερασιτέχνες φωτογράφοι λογοδοτούμε μόνο στον εαυτό μας. Οι αιτίες μας και ο στόχος μας βρίσκονται στην ανάγκη μας να εκφράσουμε πειστικά τα ίχνη πνευματικότητας που ο καθένας μας κρύβει κάτω από την κοινωνική του συμπεριφορά. Δεν γνωρίζω καλά όλους όσους έχουν συμμετάσχει στα σεμινάρια και στις εκθέσεις του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου Δελφών. Μετά από την επιλογή και έκθεση των φωτογραφιών τους νομίζω ότι τους γνωρίζω περισσότερο» Πλάτων Ριβέλλης

Συμμετέχοντες φωτογράφοι:

Αγγιστριώτη Νατάσα – Αμοργιανού Μαρίτα – Βαλαώρας Παναγιώτης – Βλάχου Όλγα – Βόγγλη Μαρία – Βουρλιώτης Νίκος – Γιαρμενίτης Σπύρος – Γκέντσου Βάλια – Γουζούαση Νίκη – Δουλγερίδης Αντώνιος – Ζάβου Ηρώ – Ζαχαρίου Μαρία – Ζήσης Γιάννης – Καϊλογιάννου Κατερίνα – Καλομοίρη Αγάθη – Κανάτα Μαρία – Καραμαγκιώλη Νανά – Καραμολέγκος Κώστας – Κοριαλός Ιωάννης – Κουμπάνη Βασιλική – Κούρκαφας Παύλος – Κουρμπανά Χαρά – Κοψαχείλης Χρήστος – Λαζάρου Σπύρος – Λαχανά Ειρήνη – Λεμονής Ιωάννης – Λερούνης Θεόδωρος – Μαρίνου Διονυσία – Μαυρογόνατος Γιώργος ¬– Μινωτάκης Ντίνος – Μίχου Μαρία – Μπανούτα Μαρία – Μπάρδη Μαρία – Μυριλάκου Αντιγόνη – Ντόνου Έντα – Ντόστογλου Κώστας – Παναγιώτη Ειρήνη – Παπαγεωργίου Δημήτρης – Παπαδάκου Βάνια – Παπαδάτου Αθηνά – Παπαχρήστου Γεωργία – Παπουτσή Κατερίνα – Πλιακοστάμου Νινέττα – Πολυτάρχου Σπύρος – Ριβέλλης Πλάτων – Τζάφη Αγγελική – Τσάκαλος Θάνος – Τσέπας Γεράσιμος – Χαϊκάλης Δημήτριος – Χασιώτη Μαρίνα – Χατζοπούλου Καλλιόπη