Ξεσπά ο πατέρας της Ελένης Τοπαλούδη: Και οι δύο ήταν εν ψυχρώ εκτελεστές, βιαστές, βασανιστές

Ο Γιάννης Τοπαλούδης ξέσπασε για τους δύο κατηγορούμενους, τον 19χρονο Αλβανό και τον 21χρονο Ροδίτη, κατηγορώντας τους για βασανιστήρια σε βάρος της κόρης του, Ελένης Τοπαλούδη.

Ο πατέρας της Ελένης Τοπαλούδη, της 21χρονης φοιτήτρια που δολοφονήθηκε στη Ρόδο, ζητά να αποδοθεί η δικαιοσύνη για το θάνατο του παιδιού.

Ο Γιάννης Τοπαλούδης αναφέρει χαρακτηριστικά:

«Και οι δυο ήταν εν ψυχρώ εκτελεστές, βιαστές, βασανιστές. Και οι δυο. Τώρα ότι και να παν να κάνουν εγώ ξέρω τι κορίτσι είχαμε».

«Το πρώτο πράγμα μόλις έμαθα ήταν το σοκ το δεύτερο πράγμα ήταν όταν μάζευα τα πράγματα της Ελενίτσας από το διαμέρισμα δεν μπορούσα κανένας γονιός να μην βιώσει τέτοιο πράγμα και το τρίτο όταν τη μεταφέραμε με το αεροπλάνο εδώ. Αυτά ήταν τα πιο σοκαριστικά για μένα (…) Την ευθύνη την φέρουν και οι δύο. Τέρμα τελείωσε και να αποδοθεί η δικαιοσύνη όπως πρέπει», συμπλήρωσε.

Αναφερόμενος στους δύο κατηγορούμενους, αλλά και σε όσους επιχειρούν να ελαφρύνουν τη θέση τους, είπε ότι:

“Όταν κάποιος βλέπει κάποια πράγματα και εθελοτυφλεί και μάλιστα πιθανόν να τα υπερασπίζεται κιόλας για να προστατεύσει το παιδί του επόμενο είναι να οδηγηθούν αυτά εδώ που οδηγήθηκαν. (…) Καθένας είναι υπεύθυνος για το μεγάλωμα των παιδιών του. Εγώ το είπα από την αρχή αυτό. Αν δεν ήταν το δικό μου παιδί θα ήταν κάποιο άλλο σίγουρα. Απλά έτυχε να είναι η Ελένη”.

Μιλώντας για το πως βίωσε την ανείπωτη συμφορά που βρήκε την οικογένειά του, ο Γιάννης Τοπαλούδης ήταν επίσης αφοπλιστικός:

“Το πρώτο πράγμα μόλις έμαθα ήταν το σοκ το δεύτερο πράγμα ήταν όταν μάζευα τα πράγματα της Ελενίτσας από το διαμέρισμα δεν μπορούσα κανένας γονιός να μην βιώσει τέτοιο πράγμα και το τρίτο όταν το μεταφέραμε με το αεροπλάνο εδώ. Αυτά ήταν τα πιο σοκαριστικά για μένα”.

Συγκλονίζει τέλος, όταν αναφέρει ότι σήμερα θα περίμεναν την Ελένη να επιστρέψει σπίτι για τις διακοπές των Χριστουγέννων “Εγώ πήρα και ακύρωσα τα εισιτήρια γιατί κάποιοι της έβγαλαν το εισιτήριο για το ταξίδι χωρίς επιστροφή. Κλαίμε όλη την ημέρα. Πάμε να κοιμηθούμε και σκεφτόμαστε τις βασανιστικές τελευταίες της στιγμές. Ποιος γονιός θα μπορούσε να πει τι; Να πει τι για αυτούς τους… τέλος πάντων”.