«The Ox»: Συμμετέχει στη 2η απονομή των Ευρωπαϊκών Βραβείων Κινουμένων Σχεδίων «Emile Awards»

Στη 2η απονομή των Ευρωπαϊκών Βραβείων Κινουμένων Σχεδίων «Emile Awards» συμμετέχει η ταινία «The Ox» του Γιώργου Νικόπουλου και συγκεκριμένα για τη μουσική που συνέθεσε η Δήμητρα Τρυπάνη.

Η απονομή θα πραγματοποιηθεί στην πόλη Λιλ της Γαλλίας το διήμερο 7 και 8 Δεκεμβρίου.

Η ταινία έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης τον Νοέμβριο του 2017, ήταν μάλιστα μια από τις 14 ταινίες του διεθνούς διαγωνιστικού.

«Προς τιμήν μου, ήταν η μοναδική ταινία μεγάλου μήκους animation που έχει συμμετάσχει ποτέ στο διεθνές διαγωνιστικό του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης» δηλώνει ο κ. Νικόπουλος στο Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, το οποίο είχε τη χαρά να συνομιλήσει και με τους δύο ταλαντούχους δημιουργούς.

Ο κ. Νικόπουλος θεωρεί τη συμμετοχή του «The Ox» στα νεοσύστατα ευρωπαϊκά βραβεία κινουμένων σχεδίων Emile ως μεγάλη αναγνώριση.

«Στον κύκλο του ενός έτους που έχει κάνει η ταινία, είναι το πρώτο φεστιβάλ animation στην Ευρώπη -εκτός της Ελλάδας- που τη δέχεται και μάλιστα για την απονομή μεγάλων βραβείων.

Το είχα βγάλει από το μυαλό μου ότι θα μπορούσε να συμβεί, οπότε ήταν τρομερή η έκπληξη» συμπληρώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, εξηγώντας περαιτέρω τους λόγους: «Αισθάνομαι ότι ήταν αρκετά πειραματικό για να συμμετάσχει σε ευρωπαϊκό φεστιβάλ animation. Βέβαια αυτό καταρρίφθηκε με τη συμμετοχή στα Emile».

Και σε τι οφειλόταν το πειραματικό ύφος της ταινίας; «Κυρίως στην τεχνική της κατά την οποία συνδύασα δράση ανθρώπων, live action όπως λέγεται, και μορφή που θυμίζει αρκετά Ανατολή, με τις μαύρες φιγούρες, μια αναφορά φυσικά και στο Θέατρο Σκιών.

Δηλαδή, στην ταινία συμμετέχουν άνθρωποι μεταμφιεσμένοι σε φιγούρες Θεάτρου Σκιών, όπως για παράδειγμα το Βόδι («The Ox») που το παίζει η Ναταλί Μάνδηλα», απαντά ο κ. Νικόπουλος, που είναι υποψήφιος διδάκτορας του τμήματος Τεχνών Ήχου και Εικόνας του Ιονίου Πανεπιστημίου.

Και διευκρινίζει: «Πρόκειται για μια πρωτότυπη τεχνική που είναι σε διαδικασία ανάπτυξης και είναι αποτέλεσμα της έρευνάς μου στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο.

Αυτό που αναζητώ είναι η συγγένεια του Θεάτρου Σκιών ως πρόγονη τέχνη του σύγχρονου animation. Οπότε, ερευνώντας σε βάθος την τέχνη του ελληνικού, κυρίως, Θεάτρου Σκιών, αλλά και των τεχνικών του animation, κατέληξα σε ένα αποτέλεσμα που είναι αυτή η τεχνική, η οποία μάλιστα στην έρευνα ονομάζεται εμψύχωση ανθρώπινων κούκλων, animated human dolls» τονίζει.

Σύμφωνα με τον ίδιο, το «The Ox», που είναι το πρώτο μέρος μιας τριλογίας, αποτελεί μια αλληγορία που βασίζεται στον μύθο του Μίδα. Η πρώτη γραφή του σεναρίου έγινε στην αρχή της κρίσης, δηλαδή το 2011.

«Είναι ένα συμβολικό κάτοπτρο της κοινωνικοπολιτικής και οικονομικής κρίσης που συμβαίνει τα τελευταία έτη και αφορά κυρίως το αποκομμένο κοινωνικό ον, το οποίο έχοντας απομακρυνθεί από την επαφή με τη γη και από τη σύνδεση με το υπόλοιπο κοινωνικό σύνολο, οτιδήποτε μπορεί να έρθει και να το βάλλει, όπως και την κοινωνία στην οποία ανήκει.

Η όποια κρίση, λοιπόν, έρχεται ως αποτέλεσμα αυτής της αποξένωσης, που συμβαίνει όταν το ον φεύγει από το σύνολό του, αλλά κυρίως από την ίδια τη φύση και το ένστικτό του» υπογραμμίζει ο κ. Νικόπουλος.

Όσο για τη συνεργασία του με την κ. Τρυπάνη, δηλώνει «ιδιαίτερα τυχερός, όπως και για πολλούς συνεργάτες στην ταινία, ειδικά, όμως, για τη Δήμητρα επειδή ο τρόπος που δούλεψε ήταν ουσιαστικά η φωνή του ‘The Ox’. Οι χαρακτήρες δεν μιλούν, έχουν μόνο προγλωσσικά φωνήματα, τα οποία χρησιμοποίησαν τα παιδιά που δούλευαν στον κάθε έναν χαρακτήρα. Επιστρέφοντας στην ταινία, εγώ έκανα τα φωνήματα αυτά μεγεθυμένα και συντεταγμένα με συγκεκριμένο τρόπο ώστε να δίνουν και κάποιο αίσθημα. Αλλά το κύριο αίσθημα της ταινίας το εκπροσώπησε η Δήμητρα απόλυτα με τη μουσική που έγραψε» τονίζει.

Δ. Τρυπάνη: «Η ειλικρινής επικοινωνία είναι ο πρωταρχικός λόγος που μπορεί να εξασφαλίσει ένα καλό μέλλον στο αποτέλεσμα»

«Η συνεργασία με τον Γιώργο Νικόπουλο ήταν εξαιρετική», σημειώνει από τη μεριά της  η Δήμητρα Τρυπάνη, συνθέτρια και επίκουρη καθηγήτρια στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο. «Είναι από τις ωραίες περιπτώσεις που μπορεί να μην υπάρχει η τρομακτική δυνατότητα σε πρακτικό επίπεδο -γιατί ο Γιώργος έφτιαξε αυτή την ταινία κυριολεκτικά από το μηδέν και με μηδέν βοήθεια- αλλά βρεθήκαμε γύρω του κάποιοι άνθρωποι που πιστέψαμε και στη δουλειά του και σε ό,τι είχε να προτείνει.

Κι αυτό λειτούργησε πάρα πολύ θετικά όχι μόνο σε επίπεδο αποτελέσματος, αλλά και στις μεταξύ μας σχέσεις» συμπληρώνει.

Ως προς τη μουσική της, για την οποία διαγωνίζεται, η ίδια προσθέτει: «Ο Γιώργος Νικόπουλος με εμπιστεύτηκε σε ένα εγχείρημα, το οποίο είναι μάλλον ασύνηθες για τα δεδομένα του animation. Γιατί, η μουσική που γράφτηκε έχει μόνο ακουστικά όργανα, ηχογραφήθηκε από αληθινούς μουσικούς και το αισθητικό ιδίωμά της ανήκει σε αυτό που λέμε σύγχρονη κλασική μουσική. Με κάποιο τρόπο αυτό λειτούργησε.

Και λειτούργησε γιατί περάσαμε πάρα πολλές ώρες μαζί με τον Γιώργο μελετώντας την ταινία σχεδόν καρέ-καρέ και συζητώντας σε πολύ μεγάλο βάθος ο ίδιος τι άκουγε. Δηλαδή, τι ήχο είχε στ’ αυτιά του γι’ αυτούς τους χαρακτήρες και γι’ αυτή την αισθητική της εικόνας που επίσης δεν είναι πολύ συνηθισμένη.

Και νομίζω ότι αυτό έπαιξε καθοριστικό ρόλο στις πολλαπλές διακρίσεις που πήρε η ταινία σε διάφορα πειραματικά φεστιβάλ ταινιών, όχι μόνο animation, αλλά και κινηματογραφικών ταινιών» τονίζει η κ. Τρυπάνη.

Η ίδια, εξάλλου, επιμένει στην αξία που έχει σε τέτοιες διαδικασίες η πραγματική και ειλικρινής επικοινωνία μεταξύ των μελών μιας ομάδας. «Νομίζω είναι και ο πρωταρχικός λόγος που μπορεί να εξασφαλίσει μια καλή τύχη, ένα καλό μέλλον στο αποτέλεσμα.

Προσωπικά θεωρώ ότι μέρος αυτής της ουσιαστικής ενέργειας και της όσμωσης από την καλή και στενή επικοινωνία για να φτιαχτεί κάτι, είναι ικανό να σπρώξει πέρα τα πρακτικά ζητήματα. Έτσι όταν έρθει μια αναγνώριση που μπορεί να διευκολύνει την απομάκρυνση των πρακτικών εμποδίων, έχεις ήδη το πιο ουσιαστικό που είναι η ομάδα, δηλαδή η επικοινωνία με τους σταθερούς συνεργάτες» καταλήγει η συνθέτρια.

Αξίζει να αναφερθεί μια ακόμα συμμετοχή στα Emile Awards με ελληνικό ενδιαφέρον. Πρόκειται για την ολιγόλεπτη ταινία «Enough», βραβευμένη ήδη σε άλλα φεστιβάλ, που δημιούργησε η Άννα Μάντζαρη και διαγωνίζεται στην κατηγορία Καλύτερη Φοιτητική Ταινία (Best Achievement in a Student Film) για λογαριασμό της Βρετανίας.