Κι όμως: Ξέρετε τι επάγγελμα κάνουν οι πιο πολλοί μετανάστες στην Ελλάδα;

Είναι αλήθεια πως δύσκολα θα περίμενε κανείς να είναι αυτή η εργασία η πρώτη σε προτιμήσεις που έχουν οι μετανάστες στην Ελλάδα.

Κι όμως σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποιήθηκε, οι μετανάστες είναι πολύ εργατικοί στο συγκεκριμένο επάγγελμα και οι Έλληνες τους προτιμούν για να βγαίνει η δουλειά. Ποια δουλειά;

Η κτηνοτροφία. ‘Οπως προκύπτει από έρευνα που έγινε σε 20 μετακινούμενες εκμεταλλεύσεις της Θεσσαλίας, η μισθωμένη εργασία που προσφέρεται από μετανάστες, έχει μέχρι στιγμής συμβάλει ουσιαστικά στην αντιμετώπιση του προβλήματος και οι μετανάστες σήμερα διαδραματίζουν σημαντικό οικονομικό, κοινωνικό και οικολογικό ρόλο.

«Στην Ελλάδα, η μη διαθεσιμότητα ξένης εργασίας –δηλαδή από άτομα εκτός της οικογένειας- μέχρι τη δεκαετία του 1990, προκάλεσε την επικράτηση μικρού και μεσαίου μεγέθους κτηνοτροφικών εκμεταλλεύσεων, ενώ, από τη δεκαετία του 1990, η αφθονία της εργασίας από μετανάστες, οδήγησε στην εμφάνιση μεγάλων εκμεταλλεύσεων, αν και η απασχόληση αυτή αναφέρεται και ως πηγή εκμετάλλευσης», ξεκαθαρίζει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο δόκιμος ερευνητής του ΕΛΓΟ-ΔΗΜΗΤΡΑ, Αθανάσιος Ράγκος, ο οποίος μαζί με τον Michele Nori (από το Migration Policy Centre, European University Institute, στη Φλωρεντία) πραγματοποίησαν έρευνα για τις ικανότητες και τις πρακτικές δεξιότητες στη βόσκηση των ζώων, των μεταναστών εργαζομένων σε μετακινούμενες εκμεταλλεύσεις της Θεσσαλίας.

Είναι ενδεικτικό ότι, από τους 20 κτηνοτρόφους που συμμετείχαν στην έρευνα, οι 15 δήλωσαν πως απασχολούν έναν μετανάστη εργαζόμενο, τέσσερεις απασχολούν δύο μετανάστες, ενώ σε μία εκμετάλλευση εργάζονται τρεις μετανάστες.

Η πλειονότητά αυτών είναι αλβανικής καταγωγής και μόνο τρεις είναι Ρουμάνοι. Επίσης, οι περισσότεροι απασχολούνται στην εκμετάλλευση όλο το χρόνο, καθώς μόλις πέντε εκμεταλλεύσεις απασχολούν εργάτες περιστασιακά, είτε μόνο κατά τη χειμερινή περίοδο για την άμελξη, είτε κατά τη θερινή περίοδο για τη βόσκηση και την επίβλεψη των ζώων στο βουνό.

Στο σύνολο των εκμεταλλεύσεων οι εργαζόμενοι αυτοί απασχολούνται στη βόσκηση (μόνοι ή με συμμετοχή μέλους της οικογένειας) και στις περισσότερες εκμεταλλεύσεις συμμετέχουν στην άμελξη, το τάισμα και την καθαριότητα των εγκαταστάσεων και των ζώων.

«Πρόκειται για μετανάστες οι οποίοι εργάζονται συνήθως για να κερδίσουν τα προς το ζην, λόγω έλλειψης ευκαιριών. Παράλληλα, καλούνται να καλύψουν το κενό που υπάρχει σ΄αυτές τις εκμεταλλεύσεις όπου δεν υπάρχουν καθόλου ΄Ελληνες απασχολούμενοι, δηλαδή εργαζόμενοι σε εκτατικές μετακινούμενες εκμεταλλεύσεις. Αν υπάρχουν, θα είναι πιθανώς συγγενικά πρόσωπα των ιδιοκτητών» τόνισε ο κ.Ράγκος, διευκρινίζοντας ότι δεν υπάρχει μέτρο σύγκρισης στις αμοιβές μεταξύ Ελλήνων και αλλοδαπών καθώς «δεν υπάρχουν Έλληνες εργαζόμενοι στον τομέα αυτό» και εκτός από την αμοιβή, τούς παρέχεται στέγη και συνήθως φαγητό.

Όπως σκιαγραφείται το προφίλ τους στην έρευνα, οι περισσότεροι μετανάστες προέρχονται από πόλεις και δεν είχαν προηγούμενη εμπειρία στην κτηνοτροφία και είτε είναι πάνω από 40 ετών, μεγαλωμένοι στις χώρες προέλευσης είτε νεαροί, γεννημένοι στην Ελλάδα, ή εγκαταστάθηκαν εδώ πολύ νέοι και δεν έχουν καθόλου επαφές με τις χώρες καταγωγής.

«Προκύπτει πως οι περισσότεροι από τους εργαζόμενους διαθέτουν ιδιαίτερες προηγούμενες γνώσεις που να αφορούν στη φύση, στη βλάστηση, στα καιρικά φαινόμενα, στην άγρια πανίδα και σε άλλους παράγοντες ή εκπαιδεύονται στην πράξη από τους αρχηγούς των εκμεταλλεύσεων. Το αποτέλεσμα της αξιολόγησης από τους ιδιοκτήτες των εκμεταλλεύσεων είναι θετικό, αν και εξαρτάται από τη διάθεση των εργαζόμενων να μάθουν και από την αγάπη τους για την εργασία τους», τονίζει ο κ.Ράγκος.