28η Οκτωβρίου: Τα υψώματα της Νίκης (vid)

H 28η Οκτωβρίου του 1940 βρίσκει την χώρα μπροστά σε μια άνιση μάχη.

Η ιστορία του Δαυίδ και του Γολιάθ φαίνεται να επαναλαμβάνεται όμως κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει την κατάληξη της.

Οι Ιταλοί μοιάζουν ασταμάτητοι είναι τόσο σίγουροι για την νίκη τους και την εύκολη τους επέλαση μέσα από την χώρα μας που παραβιάζουν το τελεσίγραφο τους και ξεκινούν την έφοδο τους πολύ νωρίτερα από την προκαθορισμένη ώρα.

Όλα αυτά όμως τα υπολόγιζαν χωρίς τον “ξενοδόχο”

Και μιλάμε γιά τον Υποστράτηγο Χαράλαμπο Κατσιμήτρο ο οποίος παραβλέποντας της εντολές της τότε ηγεσίας του ΓΕΣ στήνει μια περίτεχνη παγίδα στους εισβολείς και σαν άλλος Λεωνίδας οδηγεί τον εχθρό στα στενά του Καλπακίου και από τα στρατηγικά υψώματα του Σωσίνου στον Ανω Παρακάλαμο και της Γκραμπάλας στο Καλπάκι πλήττει τον ιταλικό στρατό και τον τρέπει σε άτακτη υποχώρηση με την βοήθεια του πυροβολικού.

Από την πρώτη στιγμή που αναλαμβάνει επικεφαλής της Ογδόης, ο Κατσιμήτρος εφαρμόζει το σχέδιο του Γενικού Επιτελείου Στρατού για την άμυνα του Στρατού στην Ήπειρο, ενόψει μιας ενδεχόμενης επίθεσης των Ιταλών, που κατείχαν ήδη την Αλβανία.

Η διετία 1939-1940 σφραγίζεται από τις πυρετώδεις προετοιμασίες για τη φημολογούμενη ιταλική επίθεση, με τον ίδιο να διαγιγνώσκει εγκαίρως την ανάγκη για περισσότερα αμυντικά έργα για την αποτελεσματική αντιμετώπιση του εχθρού.

Η κατάληψη της Αλβανίας εξάλλου και η προώθηση ισχυρών ιταλικών δυνάμεων προς την ελληνοαλβανική μεθόριο ήταν φυσικό να ανησυχήσουν την ελληνική κυβέρνηση, η οποία σπεύδει να ενισχύσει με μικρές μονάδες τους τομείς ευθύνης της 8ης Μεραρχίας αλλά και της 9ης (Δυτική Μακεδονία).

Ο Κατσιμήτρος εργάζεται μεθοδικά και ολοκληρώνει με τρόπο αριστοτεχνικό τη γραμμή άμυνας κόντρα στις δυσκολίες, ζητώντας ακόμα και τη συνδρομή του ηπειρωτικού λαού. Αποτέλεσμα;

Η γραμμή Ελαίας-Καλπακίου-Καλαμά να είναι πανέτοιμη για επίθεση.

Το βράδυ της 27ης Οκτωβρίου 1940, ο διοικητής της Μεραρχίας Ηπείρου, Κατσιμήτρος, δίνει τηλεφωνικώς τις τελευταίες οδηγίες στους διοικητές των μονάδων και ιδίως των τμημάτων της μεθορίου να επαγρυπνούν για το ενδεχόμενο ιταλικών κινήσεων. Την επομένη, ο ιταλός πρέσβης επιδίδει στον πρόεδρο της κυβέρνησης, δικτάτορα Ιωάννη Μεταξά, το διαβόητο τελεσίγραφο «Έχουμε πόλεμο».

Ο αρχηγός του ΓΕΣ, στρατηγός Παπάγος, διατάσσει «Όπως η 8η Μεραρχία αποκρούσει διά των όπλων την εισβολήν των Ιταλικών Στρατευμάτων, συμμορφουμένη προς τας διαταγάς τας οποίας έλαβε διά την εκτέλεση της αποστολής της».

Ο υποστράτηγος Κατσιμήτρος απάντησε: «Η Μεραρχία θα εκτέλεση το καθήκον της προς την πατρίδα, όπως επιβάλλη η εθνική τιμή και καθ’ όν τρόπον αυτή γνωρίζει».

Αν και στην πραγματικότητα η εκτίμηση των επιτελαρχών του ΓΕΣ και της κυβέρνησης ήταν ότι ένας αγώνας απέναντι σε τόσο υπέρτερο εχθρό θα ήταν ουσιαστικά μάταιος.

Παρά τις μεγαλόστομες διακηρύξεις, καλούν λοιπόν τον Κατσιμήτρο να οπισθοχωρήσει σταδιακά προς τον νότο, στην κοιλάδα του Αράχθου.

Κι όμως ο υποστράτηγος τους αγνοεί, αγνοεί τον αρχιστράτηγο! Όχι μόνο δεν υποχώρησε, αλλά στην ημερήσια διαταγή του στο προσωπικό της 8ης Μεραρχίας καλεί σε άμυνα μέχρις εσχάτων, προσθέτοντας ότι οποιαδήποτε υποχώρηση θα ήταν αδιανόητη, καθώς εκεί, στα σύνορα, ήταν η τελευταία γραμμή άμυνας της Ελλάδας.

Το αγέρωχο μήνυμά του έγραφε: «Κρατάω Καλπάκι». Λίγα μόλις χιλιόμετρα από τα σύνορα, ο Κατσιμήτρος στήνει τη γραμμή άμυνάς του με κίνδυνο να περικυκλωθεί και να αποδεκατιστεί. Έδωσε μάλιστα όπλα σε όσους μπορούσαν να τα κρατήσουν, βοηθητικούς, μάγειρες, όλους! Κι έτσι καταφέρνουν να κρατήσουν τους Ιταλούς μέχρι να φτάσουν τα τρένα με τους φαντάρους από την Αθήνα.

Ο Κατσιμήτρος εξουδετέρωσε την ιταλική επίθεση με την ηρωική του αντίσταση στο Καλπάκι, συμβάλλοντας τα μέγιστα στην τελική νίκη σε βάρος των Ιταλών. Αν ο διοικητής της Ογδόης είχε υπακούσει, τότε η έκβαση του πολέμου θα ήταν προφανώς διαφορετική. Ήταν η απείθειά του στις διαταγές της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας που έγραψε χρυσές πολεμικές σελίδες για το έθνος και οδήγησε στο Έπος του 1940. Γιατί μετά την άμυνα, ήρθε η ολομέτωπη επίθεση!

Ο Κατσιμήτρος πέρασε την κατάλληλη στιγμή σε σφοδρή αντεπίθεση και έδιωξε πέραν των ελληνικών συνόρων τους ιταλούς εισβολείς, καταδιώκοντάς τους μέσα στο αλβανικό έδαφος και απελευθερώνοντας ταυτοχρόνως ελληνικές περιοχές…