Η Κατερίνα Καρατζοπούλου μιλά στο pagenews.gr

Η Κατερίνα Καρατζοπούλου σε μια αποκλειστική συνέντευξη στο pagenews.gr.

Μια Κυριακή, βλέποντας «Χτυποκάρδια στο θρανίο», άρχισα να χορεύω τουίστ μπροστά στον παππού μου και του είπα ότι μια μέρα θα παίξω κι εγώ σ´ αυτό το έργο. Ήταν μια δυνατή σκέψη, σαν ευχή. Με κοίταξε όλο νόημα και με το χαμόγελό του μου έδειξε πως ήθελε κι αυτός η σκέψη μου να γίνει πραγματικότητα…

Την Κατερίνα, θα τη χαρακτήριζα ήρεμη δύναμη. Είναι επικοινωνιακή, πρόσχαρη, τυπική σε ό,τι υποσχεθεί και αναλάβει καθώς και εργασιομανής. Αν και κατάγεται από «τζάκι» καλλιτεχνικό δεν το εκμεταλλεύεται και το αναφέρει σπάνια, μόνο αν κάποιος τη ρωτήσει.

Είναι της άποψης πως όταν έχεις έρωτα με τη δουλειά σου, ζεις και αναπνέεις μέσα απ΄ αυτήν. Της αρέσει να μάχεται και να δίνει ψυχή ακόμη κι αν ο ρόλος της είναι μικρός, γιατί προσπαθεί να τον αποδώσει στο μέγιστο και να τον αφουγκραστεί.

Μιλώντας μαζί της πιστεύω πως σε λίγα χρόνια το όνομά της θα αποτελεί προστιθέμενη αξία για όποιον συνεργαστεί μαζί της είτε αφορά ένα μιούζικαλ, (χορεύει και τραγουδά εξαιρετικά) ή να υπηρετήσει ρόλους που επιβάλλουν ακόμη και το πλήρες τσαλάκωμα.

Κατερίνα αυτήν τη στιγμή εργάζεσαι πυρετωδώς για την παράσταση “Χτυποκάρδια στο Θρανίο”, που θα απολαύσουμε στο θέατρο “ΗΒΗ” υπό τη σκηνοθετική ματιά του Λάκη Λαζόπουλου. Μίλησέ μας για το πώς νιώθεις που είσαι μια από τις συμμαθήτριες της Λίζας (Κατερίνα Γερονικολού) όντας στο σανίδι μαζί με τον Κώστα Βουτσά, τη Μάρω Κοντού, το Νίκο Γαλανό, τον Ορέστη Τζιόβα, τη Σοφία Βογιατζάκη και τη Ζένια Μπονάτσου.

Είμαι πολύ ενθουσιασμένη που θα πάρω μέρος σ’ αυτήν την παραγωγή και θα συνεργαστώ με καταξιωμένους ηθοποιούς αλλά και νέα παιδιά της γενιάς μου. Από τη μια το δέος και ο θαυμασμός για καλλιτέχνες που έχουν μεγαλώσει γενιές, όπως ο Κώστας Βουτσάς και η Μάρω Κοντού, όπου η συνεργασία μαζί τους είναι μοναδική εμπειρία, από την άλλη ο ρόλος της συμμαθήτριας της Λίζας είναι πρόκληση αφού είναι απαιτητικός ενεργειακά σε χορό, τραγούδι, σκέρτσο και μπρίο.

Τι σημαίνει για σένα η εν λόγω συμμετοχή συναισθηματικά (λόγω του παππού σου Ρωμύλου Καρατζόπουλου) αλλά και υποκριτικά;

Όταν ήμουν μικρό παιδί, μαζευόμασταν στο σπίτι κάθε Κυριακή όλη η οικογένεια και φίλοι. Τρώγαμε, τραγουδούσαμε και βλέπαμε στην τηλεόραση ελληνικό κινηματογράφο. Μια Κυριακή, λοιπόν, βλέποντας «Χτυποκάρδια στο θρανίο» άρχισα να χορεύω τουίστ μπροστά στον παππού μου και του είπα ότι μια μέρα θα παίξω και εγώ σ´ αυτό το έργο. Ήταν μια δυνατή σκέψη, σαν ευχή. Με κοίταξε όλο νόημα και με το χαμόγελό του μου έδειξε πως ήθελε κι αυτός η σκέψη μου να γίνει πραγματικότητα. Όταν μετά την ακρόαση του κύριου Λαζόπουλου μου ανακοινώθηκε η συμμετοχή μου στο έργο αισθάνθηκα ότι η αγάπη και η θετική ενέργεια του παππού μου, που δυστυχώς δεν είναι πια κοντά μας, θα είναι εκεί για να με συντροφεύει πάντα.

Τι θαυμάζεις στο Λάκη Λαζόπουλο και τι θα του έλεγες μετά την ολοκλήρωση της σεζόν για να του εκφράσεις το «ευχαριστώ» που σε επέλεξε;

Ο Λάκης Λαζόπουλος είναι ένας σύγχρονος Αριστοφανικός κωμικός κι όχι μόνο, που μας έχει χαρίσει με το πηγαίο χιούμορ του και την ευγενική σατιρική μάτια του ξέγνοιαστες, όμορφες, ανέμελες στιγμές. Αυτό που θαυμάζω είναι η διαχρονικότητα, η εκρηκτικότητα και η διαρκής συνέπειά του απέναντι στο κοινό και θα του έλεγα όταν τελειώσουμε τη συνεργασία μας ότι όταν μεγαλώσω θα ήθελα κι εγώ να έχω αυτή την όρεξη, δημιουργικότητα και πάθος για δουλειά.

Πώς μπορεί ένας μικρός ρόλος σε μια τόσο καλή παραγωγή να προβάλει το ταλέντο, το πάθος και τη λαχτάρα που κρύβεις μέσα σου τόσο για την υποκριτική όσο και για την πρόκληση που σού δόθηκε να συμμετάσχεις στα Χτυποκάρδια στο Θρανίο” ;

Για να αναδειχθεί ένας μεγάλος πρωταγωνιστικός ρόλος πρέπει όλοι οι μικροί ρόλοι να συμπράξουν σε δύναμη, ενέργεια και παρουσία, ώστε να είναι πειστική η ατμόσφαιρα. Όλες οι συμμαθήτριες πρέπει να είμαστε μια γροθιά ως χορωδία και χορογραφία στις απαιτήσεις του «μιούζικαλ» και της παράστασης. Ταυτόχρονα, υποκριτικά, πρέπει η κάθε μια να αποδώσει έναν τελείως ξεχωριστό χαρακτήρα κι αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο.

Ποια είναι η Κατερίνα ως άνθρωπος και ποια ως ηθοποιός; Έχουν κοινά σημεία και πού διαφέρουν;

Μου αρέσει να βγαίνω έξω με τους φίλους μου, να φροντίζω τις γάτες μου, να διαβάζω και όταν καταφέρνω να ξεκλέψω λίγο χρόνο κάνω ταξίδια. Είμαι αδιάφορη και αναίσθητη σε παράλογες συμπεριφορές. Σαν ηθοποιός οφείλω να ομολογήσω πως είμαι ένα «σπασικλάκι».

Πηγαίνω στο θέατρο αρκετά νωρίτερα, εξαφανίζομαι από τους φίλους μου και αγχώνομαι να πάνε όλα καλά μέχρι την πρεμιέρα. Πίνω πολλούς καφέδες, μουτζουρώνω το έργο με παρατηρήσεις και αναλύσεις χαρακτήρων και προσέχω πολύ τη φωνή μου. Το κοινό σημείο είναι η σκληρή ματιά και ο κυνισμός , με τη φιλοσοφική έννοια , που βλέπω τις ανθρώπινες σχέσεις και τα πράγματα. Η διαφορά είναι ότι στη ζωή μου είμαι η Κατερίνα της διπλανής πόρτας, ενώ στο θέατρο την κάθε στιγμή που παίζω, το κάθε μου κύτταρο τινάζεται με ρεύμα κι αυτό δημιουργεί μοναδικές στιγμές και εμπειρίες.

Παρά το νεαρό της ηλικίας σου έχεις αποδείξει πως βασίζεσαι αποκλειστικά στις δυνάμεις, σου, έχεις αυτοπεποίθηση και καταφέρνεις να επιλεγείς με οντισιόν σε ποιοτικές συνεργασίες χωρίς να θεωρείς συγκριτικό πλεονέκτημα έναντι συναδέλφων σου πως είσαι η εγγονή του σπουδαίου Ρωμύλου Καρατζόπουλου. Υποθέτω πως είναι ανηφορικός δρόμος… Πώς προετοιμάζεις τον εαυτό σου ώστε να τον θωρακίσεις και να είσαι άψογη επαγγελματίας ακόμη και σε δύσκολες ή άδικες καταστάσεις που βιώνουμε όλοι στη δουλειά μας;

Δεν είναι ποτέ εύκολο να συνηθίσεις την αδικία, είναι ένα κομμάτι της κοινωνίας και του κόσμου αυτού που πονάει, όπως σε στενεύει ένα παπούτσι. Σε στεναχωρεί. Όταν παίρνω μέρος σε μια παραγωγή κατανοώ πως για το καλό του συνόλου μπορεί να αδικηθούν μεμονωμένα άτομα, ομάδες και καταστάσεις. Γι’ αυτό και εγώ είμαι έτοιμη να γίνω «νερό» αρκεί να έχω επαφή με την πηγή μου και να παραμένω καθαρή.

Πόσο εύκολο, στην Ελλάδα της κρίσης, είναι να προωθηθεί μια νέα ηθοποιός και να μην κάνει εκπτώσεις στις επιλογές της;

Δεν είμαι ειδική να σάς μιλήσω για τρόπους προώθησης αφού ως νέα καλλιτέχνης στο χώρο, πρωτίστως τώρα, με απασχολεί το τί μπορώ να κάνω και όταν αυτό το βρω, τότε θα κοιτάξω να το μοιραστώ με τον κόσμο.

Τι σου δίνει δύναμη, τι σε κάνει έξω φρενών και τί απλά ανέχεσαι στην Ελλάδα του σήμερα;

Δύναμη μου δίνει η αγάπη μου για τη ζωή, η ιδεολογία μου πως τα εμπόδια που συναντούμε αποτελούν «παράσημα» για την εξέλιξή μας και σίγουρα οι δικοί μου άνθρωποι που δε σταματούν να με στηρίζουν και να με εμψυχώνουν, ποτέ.

Έξω φρενών με κάνει η έλλειψη σεβασμού, πράγμα που ξεκινά πρώτα από το σεβασμό στον εαυτό μας, ο υλισμός που συναντώ γύρω μου παρατηρώντας πως αντί να χρησιμοποιούνται τα υλικά αγαθά από τον άνθρωπο συμβαίνει το αντίθετο, η επίδειξη ισχύος, η αλαζονεία και η κατάχρηση εξουσίας.

Θα ανεχτώ μια συμπεριφορά που δε θεωρώ απόλυτα δίκαιη όταν μόνο εμπλέκονται και άλλοι άνθρωποι, σε καταστάσεις με πολύπλοκα και αντικρουόμενα συναισθήματα όπου δεν μπορεί να λάβεις υπόψιν τίποτα προσωπικά.

Ποια γυναίκα ηθοποιό έχεις στο νου σου ως παράδειγμα για την εξωτερική εικόνα, το ήθος, τις επιλογές και το ταλέντο της;

Δύσκολη απάντηση, μια από αυτές που συνδύαζαν όλα τα παραπάνω χαρακτηριστικά στην Ελλάδα θεωρώ πως ήταν η Έλλη Λαμπέτη. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο λατρεύω την Αν Χάθαγουεϊ.

Οι απαιτητικοί ρόλοι αναζητούν πάντα ιδανικούς ερμηνευτές είτε αφορά στο θέατρο, είτε στον κινηματογράφο ή την τηλεόραση. Ποιές είναι οι μικρές ή μεγάλες θυσίες που θα έκανες για να μπεις στο πετσί του ρόλου σου;

Είμαι έτοιμη ψυχολογικά να κάνω οποιοδήποτε ταξίδι στην ψυχή μου προκειμένου να συνδεθώ με την πηγή ενσάρκωσης του ρόλου, μερικούς θα τους έχω φυσικά, άλλους θα αυτοσχεδιάσω για να τους βρω, άλλοι θα μου πάνε γάντι, σε άλλους θα κοπιάσω πολύ… Όλα αυτά είναι μέρος μιας υπόγειας διαδρομής με οδηγό την αγάπη στον άνθρωπο και την ανάγκη να φωτίσω αθέατες πτυχές του χαρακτήρα του. Ο κάθε ρόλος πίσω από τα κλισέ κολπάκια και την εμπορευματοποίησή του κρύβει ένα σταυρό που κάθε ηθοποιός πρέπει να σηκώσει στις πλάτες του προκειμένου να γίνει ορατό το θεατό στον κόσμο…

Αν έκανες τηλεόραση σε ποιους ρόλους θα έβλεπες τον εαυτό σου;

Δεν στέκομαι τόσο στους ρόλους γιατί σ΄ αυτόν πάντα βρίσκεις ενδιαφέροντα πράγματα, όσο και στο σενάριο…Ίσως θεωρώ λίγο πιο δύσκολη την κωμωδία, αν και είναι τόσο δημιουργική… Είναι μεγάλη υπόθεση να ξέρεις πως έχεις διοχετεύσει την ενέργειά σου για να δεις τους ανθρώπους να γελάνε.

Θα πήγαινες σ’ ένα reality όπως συνάδελφοί σου για έξτρα προβολή και ώθηση;

Σε reality δε θα πήγαινα. Σ’ ένα τηλεοπτικό πρόγραμμα που αφορά την υποκριτική, το χορό και το τραγούδι δεν το αποκλείω και θα το εξέταζα, χωρίς να σημαίνει ότι είναι στα σχέδιά μου και στα πλάνα μου αυτή τη στιγμή.

Πες μας τα μυστικά της ομορφιάς σου και της λάμψης που εκπέμπεις. Είναι έρωτας πίσω απ΄ αυτό, το δώρο Θεού ή καθημερινής φροντίδας και περιποίησης;

Τα μυστικά μου είναι ότι είμαι σπιτόγατος και μου αρέσει να αφιερώνω χρόνο χαλάρωσης στον εαυτό μου. Κοιμάμαι πολλές ώρες, πίνω πολύ νερό, γυμνάζομαι καθημερινά, χρησιμοποιώ φυτικά καλλυντικά και κάνω πολύ παρέα με τις γάτες μου.

Πώς σε βρίσκουμε σε προσωπικό επίπεδο; Είσαι μόνη ή έχεις κάποια σχέση;

Δεν έχω κάποια σχέση αυτήν τη στιγμή αφού οι πρόβες στο θέατρο και η κίνηση στους δρόμους το μόνο χρονικό περιθώριο που μού αφήνουν είναι να δέχομαι κάποια πειράγματα στα φανάρια. Έχει μεγάλη πλάκα για μένα το να προσπαθούν να με προσεγγίσουν μ΄ αυτόν τον τρόπο. Είμαι σε μια φάση αναθεώρησης του ανδρικού προτύπου και θέλω πρώτα να αισθανθώ και μετά να σκεφτώ για σχέση.

Κλείνοντας τη συνέντευξή μας τι θ’ άλλαζες στον κόσμο, αν ήταν στο χέρι σου;

Θα ήθελα οι άνθρωποι να είναι ανοιχτοί στα εξωτερικά ερεθίσματα και να γίνεται δεκτή η όποια διαφορετικότητα… Τέλος, θα ήθελα να επικοινωνούμε περισσότερο με τον εαυτό μας αλλά και τους γύρω μας.