Μαρούσκα Παναγιωτοπούλου στο www.pagenews.gr: “Οι φίλοι μου με φωνάζουν τζουκ μποξ”

Η Μαρούσκα Παναγιωτοπούλου κατάγεται από την Έδεσα αλλά αγαπά την Αθήνα πολύ. Αυτήν την περίοδο συμμετέχει σε δύο σπουδαίες παραστάσεις διαφορετικού ύφους για τις οποίες έχουμε αναφερθεί εκτενώς στο www.pagenews.gr και δεν είναι άλλες από το «Ράφτη Κυριών» και το BU 21. Ο πατέρας της είναι σκηνοθέτης και η μεγαλύτερη αδερφή της ηθοποιός. Έτσι, το ταλέντο της υποκριτικής δικαίως τρέχει στις φλέβες της. Επί σκηνής, ξεδιπλώνει όπως πάντα όλο της το ταλέντο κι έχει αφήσει στο διάβα της μόνο θετικά σχόλια που σχετίζονται με το ήθος και το πάθος στη δουλειά της.

Συνέντευξη στην Έπη Τρίμη

Σε γνωρίζουμε Μαρούσκα περισσότερο ως ηθοποιό. Όμως, έχεις και μια θεσπέσια φωνή. Τί ρόλο έχει παίξει το τραγούδι στη ζωή σου;

Η μουσική είναι τρόπος ζωής γι’ εμένα. Μέσα από το τραγούδι εκφράζονται συναισθήματα και κατ’ εμέ λειτουργεί ψυχοθεραπευτικά. Τραγουδώ σε κάθε φάση, κάθε ημέρα. Οι φίλοι μου με φωνάζουν ”τζουκ μποξ”. Αυτό το έχω πάρει από την παιδική μου ηλικία, οι γονείς μου τραγουδούσαν οπότε οι εικόνες αυτές έχουν περάσει μέσα μου κι έχουν γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της Μαρούσκας. 

Ποια είναι τα αγαπημένα σου ακούσματα;

Έχω ετερόκλητα ακούσματα. Από τη Βαλκανική μουσική, λόγω καταγωγής, μέχρι Χατζηδάκι – Θεοδωράκη, αλλά και τη ροκ μουσική. Δεν είμαι στενόμυαλη, ακούω τα πάντα, γιατί θεωρώ ότι κάθε είδος αναφέρεται σε διαφορετικές ”χορδές” και σε συναισθήματα και είναι ανόητο να τ’ αποκλείεις. Πάντως έχω προτιμήσεις, αυτό είναι αλήθεια…

Είσαι μια πολύ ελκυστική γυναίκα. Πόσο σ’ έχει βοηθήσει επαγγελματικά; 

Η ομορφιά του θεάτρου έχει να κάνει με την καλλιέργεια και με τον πλούσιο ψυχικό σου κόσμο. Ποιος είπε ότι οι ρόλοι του παγκόσμιου ρεπερτορίου είχαν δοθεί σε μοντέλα; Η διαφορετικότητα είναι αυτή που κάνει την ομορφιά. Είναι εγκληματικό να αποκλείεις ανθρώπους για την εικόνα τους. Επειδή ζούμε στην εποχή της εικόνας και είμαστε ρατσιστές, οι άνθρωποι αναπτύσσουν άλλες ικανότητες προκειμένου να αναδείξουν τη θέση τους και να επιβιώσουν. Ζούμε δυστυχώς στη δικτατορία της εικόνας. Εγώ μικρή ήμουν παχουλή και έχω ακόμη ανασφάλεια με την εικόνα μου. Και τι μ’ αυτό; 

Θα συμμετείχες σε κάποιο μιούζικαλ λόγω του συνδυασμού της υποκριτικής και της φωνητικής σου ικανότητας;

Φυσικά, είναι κομμάτι της δουλειάς μου! Το μιούζικαλ είναι ένα ”μουσικό θέατρο”. Η Ελλάδα πάντως δεν έχει παιδεία στο μουσικό θέατρο, όσον αφορά τα μιούζικαλ, δηλαδή της μορφής του Ουέμπερ. Σιγά σιγά την αποκτούμε και μπορούμε να αναπτύξουμε δική μας παραγωγή. Δόξα τω θεώ έχουμε εξαιρετικούς συνθέτες, θα ήθελα πολύ να δω ένα ελληνικό σύγχρονο μιούζικαλ. 

Πάντως βλέπω ότι υπάρχει μια προσπάθεια σύνδεσης μουσικής – θεάματος και φέτος έχει την τιμητική του στις Αθηναϊκές σκηνές. 

Τα μιούζικαλ είναι εύπεπτα, προσφέρουν ώρες ψυχαγωγίας και χαλάρωσης κι ο κόσμος έχει ανάγκη αυτήν τη συνιστώσα στις εποχές μας. Θεωρώ, πάντως, ότι είναι και λίγο μόδα. Στην Ελλάδα έχουμε την τάση να ακολουθούμε συγκεκριμένες μόδες, οπότε πλέον περνάμε απ’ αυτή τη φάση.

Ποιο τραγούδι έχει ξεχωρίσει η ψυχή σου και το αγαπάς;

Δεν υπάρχει ένα μόνο τέτοιο τραγούδι. Είναι πάρα πολλά. Είναι ανάλογα με την εποχή, τη διάθεσή μου, τις στιγμές. Αυτήν την εποχή πάντως με συγκινεί αφάνταστα ο Μπάρμπα-Γιαννακάκης, που είναι απόλυτα συνυφασμένο με τη μητέρα μου, την οποία έχασα πρόσφατα. Συνθέτης – στιχουργός ήταν ο Παναγιώτης Τούντας και γράφτηκε το1936.

Ο Παναγιώτης Τούντας ήταν Έλληνας συνθέτης, ο διασημότερος της Σμυρναϊκής Σχολής και ανήκει στην ομάδα των Μικρασιατών μουσικών που μετά την καταστροφή του 1922, διαμόρφωσαν το ρεμπέτικο τραγούδι στην Ελλάδα. Γεννήθηκε στη Σμύρνη, από ευκατάστατους γονείς. Από παιδί άρχισε να παίζει μαντολίνο και σπούδασε μουσική στην Αίγυπτο. Από το 1915 συμμετείχε στη Σμυρναίικη Εστουδιαντίνα του Σιδέρη. Στην Ελλάδα ήρθε το 1923 και ανέβηκε αμέσως στα πάλκα, παίζοντας μαντολίνο και έχοντας την ευθύνη της ορχήστρας και του προγράμματος. Το εν λόγω τραγούδι, συνδέεται με τη μητέρα μου η οποία μάλιστα μ’ έβαζε να το τραγουδάω όταν ήμουν μικρή…

Έχεις πέσει ποτέ θύμα της εικόνας σου;

Το αντίθετο. Είμαι τρελά ανασφαλής με την εικόνα μου. Είμαι από τους ανθρώπους που επένδυσαν σε άλλα πράγματα, πέρα της εικόνας μου. Όταν η εξωτερική μου εικόνα βελτιώθηκε με τα χρόνια, καθώς ήμουν πολύ παχύ παιδί -και έχω υποστεί bulling- άλλαξαν κάπως τα πράγματα. Αλλά θύμα της εικόνας μου με την έννοια που το λες όχι δεν έχω υπάρξει ποτέ. Για μένα, στο μυαλό μου, είμαι πάντα ένα παχύ παιδί. Βέβαια το αγαπώ αυτό, έχω συμβιβαστεί και προσπαθώ να αποδεχτώ την εικόνα μου, κατά καιρούς, όπως είναι. Πλέον δε θα τρελαθώ αν πάρω 2-3 κιλά και σε καμία περίπτωση δε χάλασε ο κόσμος. 

Αθλείσαι;

Αυτόν τον καιρό όχι, είναι η αλήθεια. Θα ήθελα να το κάνω περισσότερο. Μου αρέσει η άθληση γιατί βοηθά και στο μυαλό. Βέβαια δεν είμαι μανιακή με τη γυμναστική, κυρίως το κάνω για την ψυχική μου υγεία. Γενικά προσέχω στη διατροφή μου, αλλά του δίνω και καταλαβαίνει σε κάποιες περιόδους (γέλια). 

Έχω παρατηρήσει σε φωτογραφίες σου, ότι πολλές φορές έχεις αλλάξει χρώμα μαλλιών…

Γενικά, είμαι ένας άνθρωπος που βαριέται εύκολα κι αναζητώ τις αλλαγές. Βέβαια, οι αλλαγές στα μαλλιά προέκυψαν λόγω των ρόλων. Πάντα ήμουν της άποψης ότι ένας ρόλος θα πρέπει να έχει μια συγκεκριμένη εικόνα, άρα ήμουν ανοιχτή στους πειραματισμούς. Πλέον, έχω επιστρέψει στο φυσικό μου χρώμα και νομίζω ότι η φύση ξέρει… Το χρώμα πάντως που προτιμούσα ήταν το κόκκινο, ένα εντυπωσιακό χρώμα που θεωρώ ότι μου πάει.

Σου αρέσει να ξεχωρίζεις σαν φιγούρα;

Όχι, δεν είναι αυτοσκοπός. Η εικόνα μου έχει να κάνει με το πώς με βλέπω εγώ και το πώς θα αισθανθώ καλά. Δε με ενδιαφέρει να ξεχωρίζω απλά για να… ξεχωρίζω. Προσπαθώ να φοράω ό,τι μου αρέσει και κρατάω ό,τι με καλύπτει από τις μόδες που περνούν. Σαφώς κι έχω πέσει θύμα του ”μοντέρνου”, ιδιαίτερα στην εφηβεία, εκεί που θέλεις να κάνεις διαφορετικά πράγματα γιατί ακόμη ψάχνεσαι. Πάντως πάντα είχα το δικό μου στιλ.

Ποιο είναι το αγαπημένο σου outfit;

Θα με χαρακτήριζα casual chic. Θέλω να αισθάνομαι άνετα με τα ρούχα που φοράω, αλλά να είναι παράλληλα και θηλυκά, ώστε να νιώθω καλά. 

Ποιος είναι ο ιδανικός σύντροφος για σένα; 

Η εικόνα είναι το πρώτο που τραβάει, αλλά, αυτό που ουσιαστικά κοιτάω σ’ έναν άνδρα είναι το βλέμμα, ενώ αρκετά σημαντική παράμετρος για εμένα είναι και το χιούμορ.

Ποια είναι η συνταγή της επιτυχίας στο «Ράφτη Κυριών»;Στο ”Ράφτη” έχω την ευτυχία να είμαι σε μια εξαιρετική ομάδα που αποτελείται από ταλαντούχους ηθοποιούς κι ανθρώπους. Κάποιους τους γνωρίζω πρώτη φορά, ενώ με άλλους γνωριζόμαστε για χρόνια. Ο Δημήτρης Μυλωνάς έχει ταλέντο να μαζεύει δίπλα του θετικούς ανθρώπους. Το κάνει ενστικτωδώς; Δεν ξέρω, αλλά πιάνει. Οι πρόβες του ”Ράφτη” ήταν εξαιρετικές, περνάμε τέλεια. Περιμένουμε τις ημέρες ώστε να έρθουμε στο καμαρίνι. Κι αυτό δεν το λέω τυπικά, όντως το κλίμα είναι εξαιρετικό… Είμαι άνθρωπος που αγαπά πολύ τους ανθρώπους. Υποφέρω όταν το κλίμα είναι αρνητικό ή και κακό. Δεν μπορώ να λειτουργήσω έτσι…

Πες μας και για το «BU21»

Το BU21 είναι ο αριθμός ενός αεροσκάφους που καταρρίφθηκε από τρομοκράτες το καλοκαίρι του 2017 πάνω από το Φούλαμ του Λονδίνου. Ο Θοδωρής Βουρνάς το σκηνοθέτησε και παίζεται από τον Ιανουάριο στο θέατρο 104. Το έργο ακολουθεί τις ιστορίες έξι Λονδρέζων οι οποίοι επέζησαν από αυτό το χτύπημα. Οι αναμνήσεις από εκείνη την ημέρα, με εκατοντάδες επιβάτες να οδηγούνται στο θάνατο μέσα στον φλεγόμενο θάλαμο, πριν την πρόσκρουσή του στο δυτικό Λονδίνο, συνδέονται αναπόσπαστα με εικόνες, τραύματα και πληγές που ο καθένας προσπαθεί με τον δικό του τρόπο να επουλώσει.

Βλέποντας καθημερινά στις ειδήσεις αμέτρητα περιστατικά να συμβαίνουν σε καταιγιστικούς ρυθμούς, το ερώτημα είναι ένα: «θα μπορούσα άραγε να το αντέξω αν κάτι τέτοιο συνέβαινε και σε μένα;»

Στο ερώτημα αυτό απαντούν έξι εκδοχές απώλειας και ανθρώπινου πόνου, με κοινό σημείο αναφοράς το τρομοκρατικό χτύπημα, ερχόμενοι αντιμέτωποι με κάτι που όντως συνέβη σε εκείνους. Κανείς όμως δεν τους είχε προετοιμάσει για το πόσο σκληρό είναι…

Υποδύομαι την Άννα, μια Ρουμάνα μετανάστρια που βρέθηκε στον τόπο του δυστυχήματος και εκείνη ήταν εκεί και υπέστη σοβαρές βλάβες. Το μήνυμα του έργου είναι ότι αυτό που βλέπεις στις ειδήσεις μπορεί να συμβεί και σε εσένα ανά πάσα στιγμή.

Έχεις σταματήσει μια συνεργασία γιατί το κλίμα ήταν τοξικό; 

Ναι, αλλά επειδή δε μου αρέσει να εγκαταλείπω ότι ξεκινάω έχει γίνει μόνο μια φορά διότι δεν άντεξα, έφυγα νωρίς όμως για να μη δημιουργήσω προβλήματα. 

Ποια στοιχεία του χαρακτήρα σου θεωρείς ότι είναι βοηθητικά στη δουλειά και στη ζωή σου;

Είμαι αισιόδοξος άνθρωπος. Είμαι επίμονη, δεν τα παρατάω εύκολα, μου αρέσουν τα δύσκολα, γεγονός που βοηθάει αρκετά στη δουλειά μου. Νομίζω ότι η αγάπη μου για τους ανθρώπους είναι ένα σημαντικό βοηθητικό στοιχείο. Το θέατρο γίνεται από ανθρώπους για ανθρώπους, οπότε είναι ένας από τους λόγους που έκανα και θέατρο.

Σε είδαμε σε μια τηλεοπτική διαφήμιση ενός αναλγητικού. Προτιμάς να συμμετέχεις σε διαφημιστικό σποτ από το να συμμετάσχεις σε κάτι μέτριο τηλεοπτικά;

Τηλεοπτικά προτιμώ να συμμετέχω σε μια δουλειά που πιστεύω ότι είναι καλή. Οικονομικά, σαφέστατα πιστεύω ότι συμφέρει η διαφήμιση, ειδικά στις μέρες μας. Έχουν πέσει κι εκεί οι αμοιβές, αλλά παίρνεις ένα ποσό εφάπαξ που σε βοηθάει.

Δεν είναι λίγο σαν το χρηματιστήριο οι αμοιβές στη διαφήμιση; Όσο μεγαλύτερη ζήτηση τόσο μεγαλύτερο και το κασέ σου. Σωστά;

Σαφέστατα. Σε μια καπιταλιστική κοινωνία ζούμε, έτσι είναι τα πράγματα…

Κάνεις και σπικάζ;

Έχω κάνει κατά καιρούς. Κάνω σποτάκια για θεατρικές παραστάσεις κι έχω κάνει και μεταγλώττιση, τώρα τελευταία μπήκα σ’ αυτόν τον τομέα. Αλλά δεν το έχω κυνηγήσει πολύ.

Είσαι ο άνθρωπος που ψάχνει νέες ευκαιρίες και προκλήσεις ή προτιμάς την πεπατημένη;

Αν δε ψαχτώ για κάτι καινούριο θα βαλτώσω. Μού αρέσει να ρισκάρω, αν και είμαι αρκετά ανασφαλής. Σαφέστατα και ο καθένας μας θέλει λίγη ασφάλεια, αλλά νομίζω ότι βαλτώνω αν δεν εξελίσσομαι, το θεωρώ αδιανόητο. Δεν πιστεύω ότι υπάρχει άνθρωπος που δε θέλει να εξελίσσεται.

Τι σημαίνει για εσένα η απιστία; Είναι συγχωρήσιμη;

Απιστία σημαίνει προδοσία. Η ουσιαστική απιστία ξεκινά από τη στιγμή που δεν είσαι ειλικρινής απέναντι στον άλλον. Δεν μπορώ να λειτουργήσω με ανειλικρινείς ανθρώπους. Προτιμώ να είναι σκληροί παρά να μου χαϊδεύουν τ’ αυτιά και να ζω σε μια ουτοπία.

Σε μια διαπροσωπική σχέση, είτε είναι ερωτική είτε φιλική, ο καθένας βάζει ένα κομμάτι του εαυτού του και χτίζεις μια πραγματικότητα. Η απιστία είναι σαν να προδίδεις όλη αυτή την κοινή πορεία μ’ έναν άνθρωπο. Η ανειλικρίνεια ισούται με την απιστία γι’ εμένα…

Έχεις πάρει ποτέ κάποιο Μέσο για να ζητήσεις εξηγήσεις για μια αναφορά στο όνομά σου;

Όχι, γιατί θεωρώ ότι έτσι συνεχίζεις να βάζεις λάδι στη φωτιά. Καταλαβαίνω ότι κάποια στιγμή ορισμένοι γίνονται προσβλητικοί, αντιλαμβάνομαι ότι πρέπει να πάρεις και νομικά μέτρα για να διαφυλάξεις την προσωπική σου ζωή, αλλά κάποιοι ίσως έχουν βάλει και το χεράκι τους γι’ αυτό.

Υπάρχουν, όμως, Μαρούσκα συνάδελφοί σου που δέχονται να εκτίθενται για να είναι στα φώτα της δημοσιότητας.

Κάποιοι άνθρωποι επέλεξαν να προβάλλουν την προσωπική τους ζωή. Αυτά είναι επιλογές, οι οποίες έχουν ένα τίμημα, που πληρώνεται κάποια στιγμή. 

Ποιοι είναι οι στόχοι και οι φιλοδοξίες σου για το 2018;

Καταρχάς να είμαστε καλά. Βλέπω το κάθε νέο έτος ως αφορμή για ανασύνταξη κι αναθεώρηση κάποιων πραγμάτων. Πετάω ό,τι δε μου χρειάζεται και συνεχίζω με καινούρια και δημιουργικά. Το 2018 εύχομαι να συνεχίσω να ”γράφω” χιλιόμετρα στο χώρο που εργάζομαι. Ελπίζω να διατηρήσω την αθωότητά μου και να διατηρήσω την παιδικότητα που έχω στη ζωή μου. Δε μου αρέσει η καχυποψία, δε μου αρέσει το ”σούσουρο”. Θέλω να διατηρήσω την πορεία μου απρόσκοπτη, να έχω δύναμη για να συνεχίσω να υπάρχω με αξιοπρέπεια.