“Η-ουδέποτε-ευχαριστημένη”

Η δική μας «ουδέποτε ευχαριστημένη» είναι το πρώτο αυτοκίνητο που σχεδιάστηκε ειδικά για αγώνες στα τέλη του 19ου αιώνα, και μάλιστα ηλεκτρικό. «La-jamais-contente», λοιπόν, σε γένος θηλυκό, όπως και το αυτοκίνητο στα γαλλικά (δεν φταίω εγώ που κοιτούσατε έξω από το παράθυρο στο μάθημα).

Σχεδιαστής και πιλότος ο περίφημος «Diable Rouge», ο «Κόκκινος διάβολος» (για τον απλό λόγο ότι ήταν κοκκινομάλλης), βέλγος μηχανικός, ονόματι Camille Jenatzy, μεγαλωμένος στο ατελιέ ελαστικών που είχε ο πατέρας του. 

Δύο ηλεκτρικοί κινητήρες, με ισχύ 68 ίππων, τοποθετημένοι ανάμεσα στους πίσω τροχούς και σε κατ’ ευθείαν σύνδεση με αυτούς, αλουμίνιο το σασί, σε χρώματα γκρι με κόκκινο. Προφανές, βέβαια, λάθος (υπερβολικά ψηλά) ο σχεδιασμός του καθίσματος του οδηγού που συμβάλλει στην ούτως ή άλλως πλημμελή αεροδυναμική του, αλλά είναι το πρώτο αυτοκίνητο που έπιασε τα 100 km/h το 1899. Το ρεκόρ το κράτησε μέχρι το 1902. 

Στην αφίσα, βλέπετε τον Κόκκινο Διάβολο να διαφημίζει τα συστήματα ανάφλεξης της προσφάτως τότε ιδρυθείσας (στη Στουτγάρδη, που αλλού) Bosch. 

Το θρυλικό, λοιπόν, αυτό αμαξάκι εκτίθεται στο μουσείο αυτοκινήτου της Compiègne στη Γαλλία. Είχα την ευκαιρία να το δω αλλού, σε μία έκθεση στεγαζόμενη σε κτήριο της εποχής αυτής, μαζί με συγκινητικότατα φιλμάκια, όπου βλέπεις κάποιους από τους πρώτους αγώνες ταχύτητας, απαρχαιωμένης τεχνολογίας μεν, αλλά με το πάθος για την ταχύτητα που συναντάς και σήμερα σε όσους αγαπούν αυτό το σπορ.

Αργότερα, βέβαια, εμφανίστηκε ο Enzo, ο οποίος … (στο επόμενο)