Βασίλης Χαλακατεβάκης στο www.pagenews.gr: Η παιδική ψυχή έχει ανάγκη να πάρει άυλα περιουσιακά στοιχεία…

Η συνέντευξη που θα διαβάσετε έγινε εν τω μέσω μαγειρέματος καθότι ένα από τα χόμπι του Βασίλη είναι να μπαίνει στην κουζίνα και να μαγειρεύει για τη γυναίκα και τους φίλους του. Είναι περιττό να σάς πω πως μαγειρεύει υπέροχα κι απορώ μαζί του πως δεν το έχει αναγάγει σε επάγγελμα. Ο Βασίλης Χαλακατεβάκης αυτήν τη στιγμή συνεργάζεται με τη Δήμητρα Παπαδοπούλου στο «Παλλάς». Παράλληλα, μαζί με τη σύντροφό του Δέσποινα Μαραγκουδάκη ασχολούνται με την εταιρεία «ΧΡΟΝΟΣ – ΔΡΑΣΕΙΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ» όπου ο Βασίλης Χαλακατεβάκης έχει την καλλιτεχνική Διεύθυνση & Οργάνωση Θεατρικών Παραγωγών.

Συνέντευξη στην Έπη Τρίμη

Βασίλη, θα ήθελα να μας πεις γα τη ”Μαντάμ Σουσού’ στην οποία και συμμετάσχεις στο Παλλάς.

Η δημοφιλής κωμωδία του Δημήτρη Ψαθά «Μαντάμ Σουσού» αποτέλεσε την εναρκτήρια παράσταση του Παλλάς για τη σεζόν 2017-2018.Η ονειροπαρμένη Σουσού ζει στη γειτονιά του Μπύθουλα, με το σύζυγό της Παναγιωτάκη. Η ίδια, όμως, θέλει να ξεφύγει από τη μιζέρια φτιάχνοντας ένα δικό της κόσμο. Όταν τελικά καταφέρνει να αποκτήσει πολλά χρήματα, η ζωή της αλλάζει ριζικά κι ένας «αριστοκράτης» διεκδικεί την καρδιά και την περιουσία της. Πρόκειται για μια υπερπαραγωγή γεμάτη με γέλιο, συγκίνηση, νοσταλγία, σάτιρα και πολλή μουσική που έχει γίνει sold out.Η Δήμητρα έκανε μια υπέροχη διασκευή Ο Γιάννης Κακλέας απογείωσε με τις ιδέες του και την καθοδήγησή του την παράσταση. Μαζί μας είναι μια πλειάδα εξαιρετικών συναδέλφων στα σκηνικά ο Μανώλης Παντελιδάκης,στα κοστούμια ο Νίκος Χαρλαύτης και η Σοφία Νικολαϊδη στη Μουσική η Μαρίζα Ρίζου στην Kινησιολογική Επιμέλεια ο Κυριάκος Κοσμίδης στους Φωτισμούς η Ελευθερία Ντεκώ κι όλοι οι ηθοποιοί όπως ο Άλκις Κούρκουλος, ο Κώστας Κόκλας ο Κώστας Φλωκατούλας,ο Γιώργος Ψυχογιός, Φαίη Κοκκινοπούλου, Μελέτης Γεωργιάδης, η Νικολέτα Κοτσαϊλίδου, η υπέροχη Χριστίνα Μαξούρη στο τραγούδι και οι υπόλοιποι καταπληκτικοί συνάδελφοι τόσο επί σκηνής όπως όσο και πίσω στην παραγωγή ο Γιάννης Κέντ και ο Πάνος Κατσαρίδης από τις ”ΘΕΑΤΡΙΚΕΣ ΣΚΗΝΕΣ” έχουν δώσει τον καλύτερό τους εαυτό.

Έχεις συνεργαστεί Βασίλη κι άλλη φορά με τη Δήμητρα Παπαδοπούλου. Τι θυμάσαι από την πρώτη συνεργασία σας και πώς είναι η χημεία μεταξύ σας; 

Ναι, συνεργαστήκαμε πρώτη φορά με τους «Απαράδεκτους». Το Σεπτέμβριο του 1991 οι «Απαράδεκτοι» , που απολαύσαμε μέσα από τη συχνότητα του MEGA ήταν μια σειρά πολύ προχωρημένη για την εποχή της. Τη χρονιά εκείνη όλοι οι ηθοποιοί των μετά Απαράδεκτων εκτός του Σπύρου ήμασταν σε μια παράσταση στο θέατρο «Μουσούρη» στο «Τσάκ», που έτυχε να είμαι και μέρος της παραγωγής. Στη διάρκεια της μιάμισης σεζόν που κράτησε η σειρά, η ομάδα των ηθοποιών ήταν στα γυρίσματα σαν μια παρέα που απλώς περνούσαμε υπέροχα. 25 χρόνια μετά, έχουμε όλοι μας τις καλύτερες αναμνήσεις από εκείνη την περίοδο.

Παρ’ όλο που δε συνεργαζόμαστε συνέχεια με τη Δήμητρα, υπάρχει μια τέτοια χημεία που είναι σα να μην έχουμε σταματήσει να δουλεύουμε μαζί ούτε λεπτό. Λέμε λίγα αλλά κατανοούμε πολλά… υπάρχει αυτό το μαγικό στοιχείο μεταξύ μας. Μοιραζόμαστε, δε, μόνο χαρά! Έχουμε, επίσης, τη δυνατότητα να κλείνουμε το έργο και οι δυο μας. Όπως είπε κι η Δήμητρα, είναι… καρμική η σχέση μας. Είναι μια ευτυχισμένη στιγμή που έχει μεγάλη αποδοχή από τον κόσμο που αγκάλιασε αμέσως τη «Μαντάμ Σουσού».

Βασίλη, ποια είναι η γνώμη σου για την αναδοχή παιδιών; Γνωρίζεις τα υπαρκτά προβλήματα που υπάρχουν;

Το ελληνικό κράτος έχει τεράστιο πρόβλημα να «τρέξει» θέματα όπως είναι η υιοθεσία. Βλέπεις ότι υπάρχουν πολλά κολλήματα πρακτικά και γραφειοκρατικά. Άνθρωποι με πολύ αγάπη μέσα τους μπορεί να περιμένουν δύο ή τρία χρόνια για να υιοθετήσουν ένα παιδί με νόμιμο τρόπο. Υπάρχουν αρκετά παιδιά που περιμένουν σε ιδρύματα, αλλά είναι αμαρτία να κολλάει όλο αυτό στην απίστευτη γραφειοκρατία.

Παρόλο που στα αρμόδια ιδρύματα που τελούν υπό κρατική εποπτεία κι έλεγχο υπάρχουν αρκετά παιδιά, μόνο ένα μικρό μέρος αυτών θεωρείται «νομικά ελεύθερο» να δοθεί προς υιοθεσία, αφού για να προχωρήσουν οι σχετικές μ’ αυτή διαδικασίες πρέπει να συναινέσουν οι φυσικοί γονείς. Στο κέντρο βρεφών «ΜΗΤΕΡΑ» τα ραντεβού γίνονται συνήθως την πρώτη Πέμπτη κάθε μήνα. Εκεί, σε ειδική συγκέντρωση, όλα τα ζευγάρια που ενδιαφέρονται να υιοθετήσουν παιδί παραλαμβάνουν τη σχετική για υιοθεσία αίτηση.

Η Δέσποινα (η σύντροφός μου) ως εμψυχώτρια θεατρικού παιχνιδιού -στο Ίδρυμα Μητέρα- έχει βοηθήσει αρκετά κι όπως λέμε στην παιδαγωγική θεάτρου και θεατρικού παιχνιδιού, οι παίχτες γίνονται θεατές και οι θεατές παίχτες.

Να θυμόμαστε πως είναι αμαρτία να υπάρχουν παιδιά σε τέτοια κατάσταση, να υπάρχουν οικογένειες διαθέσιμες να τα βοηθήσουν και να τα περιβάλλουν με αγάπη και να κολλάνε οι διαδικασίες στα γρανάζια της γραφειοκρατίας.

Θα έκανες ποτέ την πρόταση γι’ ένα εθελοντικό σποτ για να παρακινήσεις τις Αρχές για να σκεφτούν με μια νέα οπτική το θέμα αυτό;

Πρόσφατα έκανα ένα σποτάκι για τη Γενική Γραμματεία Ισότητας που αφορούσε το θέμα της σεξουαλικής παρενόχλησης. Η ψυχολογική, σεξουαλική, σωματική ή λεκτική βία κατά των γυναικών, αποτελεί σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα που δεν περιορίζεται σε σύνορα, κοινωνικούς, οικονομικούς ή πολιτισμικούς περιορισμούς, αλλά μάς αφορά όλους κι όλες. Θα έκανα ευχαρίστως ένα ακόμη σποτ που θα αφορούσε στην υιοθεσία, εάν ήταν σωστά δομημένο. Σε τέτοια πράγματα δε λέω ποτέ «όχι». Δεν είναι τα χρήματα που μετρούν στη ζωή ενός καλλιτέχνη. Εάν μπορείς να κινητοποιήσεις την κοινωνία και να βοηθήσεις κάπως μέσω της αναγνωρισιμότητάς σου, γιατί να μην το κάνεις;

Πώς σου φαίνεται το γεγονός πως σήμερα δεν προστατεύονται τα κεκτημένα δικαιώματα των πολιτών;

Φτάσαμε σ’ αυτό το σημείο επειδή φταίξαμε σαν κοινωνία. Μπορεί να είναι άδικο για πολύ κόσμο, αλλά δυστυχώς, μαζί με τα χλωρά καίγονται και τα ξερά. Μεγάλο μέρος της κοινωνίας συμπεριφέρθηκε με μεγάλη αλαζονεία. Εντάξει, φτάσαμε στο σημείο να έχουμε ξεπουλήσει τη χώρα, όλοι βάλαμε το χεράκι μας. Είναι πολύ δυσάρεστο και φρικτό αυτό, το να είσαι άνεργος κι άστεγος…

Όταν όμως δεν έχεις πληρώσει τίποτα και λες «το σπίτι μου»…πώς το λες και πώς το πιστεύεις; Εγώ ας πούμε πληρώνω ενοίκιο, εσύ γιατί πήρες ένα δάνειο με υπερδιπλάσια χρήματα απ’ όσα βγάζεις; Δεν ήξερες πως ελλοχεύει ο κίνδυνος να βρεθείς σε αδυναμία αποπληρωμής του δανείου σου;

Τώρα, θα ζήσουμε τον πόνο της καταστροφής. Εάν δεν το βιώσουμε για να αρχίσουμε πάλι από το μηδέν, δε θα αλλάξει τίποτα ως προς τις πεποιθήσεις μας και τον τρόπο διαχείρισης της ζωής μας. Πρέπει να φτάσουμε στον πάτο, στα αποκαΐδια, ώστε να επανέλθουμε σοφότεροι κάποια στιγμή στο μέλλον.

Πώς σου φαίνεται αυτήν τη στιγμή το τηλεοπτικό τοπίο; Το ”μαύρο” του MEGA, οι διαγωνισμοί και η αναδιανομή των ΜΜΕ;

Πέφτουν πολλά λεφτά σε μια μικρή διαφημιστική πίτα. Το θέμα είναι ότι κάποιοι επιχειρηματίες επενδύουν για τους δικούς τους λόγους στα media. Τώρα δε θα κρίνω εγώ το τι συμβαίνει αλλά η κοινωνία. Όμως η Ελλάδα δεν έχει ανάγκη από 50 κανάλια, όπως από 25.000 ηθοποιούς. Πώς να αφομοιωθούν όλοι αυτοί; Βγαίνουν στην Ελλάδα 1000 ηθοποιοί τον χρόνο. Πώς θα δουλέψουνε και με τι συνθήκες ; Διερωτάται κανείς; Αντίθετα, έχουμε ανάγκη από νοσηλευτές κι άλλους κλάδους που δεν τους προτιμούν οι νέοι και βέβαια δεν τους παρακινεί και το σύστημα…

Δεν υπάρχει στρατηγική στην Ελλάδα, ούτε πλάνο για την υγιή δομή κι επιβίωση της κοινωνίας. Δεν παράγουμε τίποτα, δυστυχώς. Πήγα προσφάτως ένα ταξίδι στην Κίνα και τρόμαξα, πιστεύω σε 10 χρόνια θα παίζουν μόνοι τους στην παγκόσμια αγορά…

Εδώ ελάχιστοι γύρισαν πίσω να εκμεταλλευτούν τη γη. Ξέμαθαν να δουλεύουν χειρονακτικά. Όμως, όταν δουλεύουν τα χέρια δουλεύει και το μυαλό…άσε που είναι και μια μορφή εκτόνωσης…

Βασίλη, έχει τύχει να σού χτυπήσει την πόρτα ένας νέος ηθοποιός;

Μου συμβαίνει συχνά, αλλά δεν μπορώ να κάνω και πολλά επ’ αυτού. Χιλιάδες παιδιά κάθε ημέρα με ρωτούν και ζητούν τη βοήθειά μου. Εγώ, πώς να τους βοηθήσω; Τους μιλώ, τους συμβουλεύω αλλά μέχρις εκεί.

Σε συνέχεια της ως άνω ερώτησής μου, πώς νιώθεις μετά;

Η αμηχανία είναι ένα από τα συναισθήματα που νιώθω, αλλά πώς να το διαχειριστείς μέσα σου αλλά και έναντι αυτού που ονειρεύεται και θέλει; Τι να κάνεις περισσότερο από το να είσαι ένα «καλό αυτί», να του πεις δυο πράγματα και να δώσεις κουράγιο; Υπάρχουν και… ψυχαναλυτές από ένα σημείο και μετά. Η ζωή θα αποφασίσει το τί μέλλει γενέσθαι. Πάντα συμβαίνει αυτό…

Τι άλλο κάνεις αυτήν την περίοδο Βασίλη;

Εκτός από τη «Μαντάμ Σουσού», έχουμε την «Εταιρεία Χρόνος-Δράσεις Πολιτισμού», που έχω αναλάβει την καλλιτεχνική επιμέλεια. Υπάρχουν δύο παραστάσεις στο θέατρο Ιλίσια – Βολονάκη, που τρέχουν αυτήν τη στιγμή. Ένα βρεφικό ”Το Μωρό των Πέντε Αισθήσεων” και για δεύτερη χρονιά ο ”Σκεπαστής του Φεγγαριού” που απευθύνεται σε παιδιά 5 με 10 ετών. Πρόκειται για δύο βιωματικές παραστάσεις. Ταυτόχρονα η εταιρεία ασχολείται με την εκτέλεση της περιοδείας της «Μαντάμ Σουσού» για το καλοκαίρι που έρχεται. Το τι κάνουμε μπορεί κάποιος να το δει και στο διαδίκτυο, στη διεύθυνση: www.xronos-draseis.com

Σού έχει γίνει κάποια πρόταση από την τηλεόραση;

Αυτή τη στιγμή δε μού έχει προταθεί κάτι, αλλά εάν συμβεί κι είναι ενδιαφέρουσα πρόταση, τότε πολύ ευχαρίστως να την αποδεχτώ.

Τι θα ήθελες να κάνεις τηλεοπτικά;

Θα ήθελα μια σειρά μυθοπλασίας. Δεν ξέρω να κάνω show ούτε τηλεπαιχνίδια. Πάντως μια εκπομπή μαγειρικής ίσως και να την έκανα, γιατί έχω κάποια σχέση με το αντικείμενο (γέλια). Αν περιελάμβανε και ταξίδια σε Ελλάδα κι εξωτερικό, ακόμη καλύτερα…

Αν ήσουν Υπουργός Πολιτισμού τι θα ήθελες να κάνεις;

Θα ήταν τόσα πολλά αυτά που θα ήθελα να κάνω… Θα επιθυμούσα πρώτιστα μια πιο ‘’καθαρή χώρα’’ σ’ όλα τα επίπεδα- εκτός από τα θέματα του πολιτισμού. Έχουμε τόσα πράγματα να λύσουμε, από πού να ξεκινήσει κάποιος; Δεν νομίζω πάντως ότι θα ήμουν ικανός για Υπουργός, ίσως κάποια στιγμή για άμισθος. Δεν έχω τα προσόντα. Υπάρχουν άλλοι πιο ικανοί από εμένα, αλλά δυστυχώς δεν είναι εκεί το ζήτημα… Εγώ θέλω να πλουτίζω τον εαυτό μου με καινούριες εμπειρίες, καινούριες εικόνες, κοντά σε φίλους και τους ανθρώπους που αγαπώ και με αγαπάνε…