Η Βάσια Παναγοπούλου μιλάει αποκλειστικά στο www.pagenews.gr

Συνέντευξη στην Έπη Τρίμη

Τι σε άγγιξε και σού έκανε «κλικ» ώστε να ανέβουν στο Χυτήριο οι “Οι Μικρές Κυρίες” της Λουίζα Μέι Άλκοτ;

ΟΙ ΜΙΚΡΕΣ ΚΥΡΙΕΣ είναι μια φιλοξενούμενη παραγωγή στο Χυτήριο. Η Αθανασία Καλογιάννη η σκηνοθέτης της παράστασης και το ίδιο το έργο, ήταν αυτά που με έκαναν να επιλέξω τη συγκεκριμένη παράσταση που φιλοξενείται στο Χυτήριο για 2η χρονιά. Είναι σημαντικό για τα παιδιά να έρχονται σε επαφή με λογοτεχνικά κείμενα μέσα από το θέατρο.

Η αξία της οικογένειας, της αγάπης και της φιλίας που προωθεί αξίες, όπως η δικαιοσύνη, η αλληλοβοήθεια, η πίστη στο όνειρο και η επίτευξη κάθε στόχου τί αλλαγές υπέστησαν τη σημερινή εποχή;

Η σημερινή εποχή διακρίνεται – δυστυχώς – από κρίση αξιών. Γι’ αυτό και ο ρόλος του θεάτρου είναι σημαντικός στις μέρες μας, επειδή μας φέρνει πιο κοντά σε κείμενα που μας ενεργοποιούν αυτές τις αξίες..

Η απώλεια του νοήματος της ζωής είναι η προέκταση μιας κοινωνίας στην οποία διαπιστώνουμε µια σημαντική έλλειψη αξιών. Πώς είναι δυνατόν οι αξίες να γίνουν ξανά κεντρικός πόλος στη ζωή των ανθρώπων;

Βαθιά κατάδυση στο εσωτερικό μας, αντίσταση σε ο,τιδήποτε μας κάνει να χάνουμε τον εαυτό μας, ενασχόληση με το διάβασμα και τις τέχνες..

Το ημερολόγιο της Άννα Φρανκ αποτελεί την πρώτη σου σκηνοθετική δουλειά. Πώς και γιατί αποφάσισες να κάνεις την παρθενική σου απόπειρα με το εν λόγω έργο;

Η ιστορία αυτού του κοριτσιού, με αγγίζει βαθιά. Η καθαρότητα της ψυχής αυτού του κοριτσιού μέσα στον εφιάλτη που βίωνε, με συγκινεί. Και βέβαια η ιστορική συγκυρία που συμβαίνει η ιστορία της Άννας, είναι η μελανότερη της σύγχρονης ιστορίας. Δυστυχώς η συνέχιση φασιστικών φαινομένων επιβάλλει τη γνώση του αληθινού προσώπου του φασισμού. Δεν μπορούμε να πάμε μπροστά ούτε να εξελιχθούμε εάν δεν έχουμε γνώση της ιστορίας. Όλα αυτά, συνιστούν τους λόγους που αποφάσισα να σκηνοθετήσω αυτή την παράσταση.

Στο ημερολόγιό της η Άννας Φρανκ παρά τα όσα έχει βιώσει δεν την εμπόδισαν να γράψει: «Παρ’ όλα αυτά, εξακολουθώ να πιστεύω ότι όλοι οι άνθρωποι είναι κατά βάθος καλοί». Πόσο σημαντική είναι η δύναμη της συγχώρεσης;

Εδώ δεν μιλάμε ακριβώς για «συγχώρεση».. εδώ έχουμε να κάνουμε με την ίδια τη ζωή.. μια έφηβη, που παρ’ όλη την απαισιόδοξη πραγματικότητα, επιμένει να ονειρεύεται και να πιστεύει στην καλοσύνη των ανθρώπων..!

Το πιο συγκινητικό µε την Άννα Φρανκ, αυτό που την έκανε τόσο δυνατό σύμβολο, δεν είναι τόσο ο αναγκαστικός εγκλεισμός της στη σοφίτα του Prisengracht στο Amsterdam ή το τραγικό της τέλος. Είναι το γεγονός ότι υπήρξε µια “φυσιολογική” έφηβη παρά τον εφιάλτη μιας χαμένης ζωής, μιας αξιοπρέπειας που κομματιάζεται και ποδοπατείται και τον ατέλειωτο τρόμο εξαιτίας της ανθρώπινης αγριότητας. Θα ήθελα να το παραλληλίσεις με τη σημερινή εποχή και τα παιδιά των μεταναστών που πεθαίνουν ζώντας εφιαλτικές στιγμές.

Η Άννα Φρανκ σήμερα, θα μπορούσε να είναι οποιοδήποτε παιδί μετανάστη.. ένα οποιοδήποτε παιδί που εκδιώχτηκε από την πατρίδα που γεννήθηκε, που το ανάγκασαν να ζει κλεισμένο σε προκάτ χώρους «φύλαξης», να ζήσει σε λάσπες χωρίς τα στοιχειώδη, να γδάρει τα χέρια του ικετεύοντας να περάσει συρματοπλέγματα..Το να αρνείσαι σε ένα πλάσμα του Θεού λόγω καταγωγής ή χρώματος, το δικαίωμα στη ζωή, είναι όχι ρατσισμός, είναι η απόλυτη Ύβρις!

“Το ημερολόγιο είναι ο τρόπος με τον οποίο θα καταφέρεις να συγκεντρώσεις τις σκέψεις σου, αλλά και να τις αποσαφηνίσεις. Μπορεί αρχικά να σου φαίνεται αδύνατο να γράφεις καθημερινά οτιδήποτε σου συμβαίνει και σκέφτεσαι, όμως σε βάθος χρόνου τα οφέλη θα είναι τόσα που δεν θα μπορείς να το αποχωριστείς”. Μπήκες μικρή ποτέ στον πειρασμό να κρατήσεις το δικό σου ημερολόγιο;

Όπως όλα τα κορίτσια της γενιάς μου, ναι – αν και όχι φανατικά..

“ΠΕΤΑΕΙ-ΠΕΤΑΕΙ”, Πρόκειται για την ελληνική απόδοση της επιτυχημένης κλασικής φάρσας “BOEINGBOEING” του Γάλλου Marc Camoletti σε μετάφραση δική σου, διασκευή Γιώργου Βάλαρη και Στέλιου Παπαδόπουλου και σκηνοθεσία Γιώργου Βάλαρη. Ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας της παράστασης;

Πρόκειται για μια «κλασική» φάρσα, όπως πολύ σωστά είπες. Έχει τεράστια επιτυχία όπου και να παιχτεί και το περίμενα πως ένα τόσο καλό έργο θα είχε επιτυχία. Φυσικά οι συντελεστές είναι αυτοί που σφραγίζουν μια παράσταση και εδώ υπήρξε μια ευτυχής συνύπαρξη.. τόσο από πλευράς σκηνοθεσίας και διασκευής αλλά και από πλευράς διανομής.

Το θέμα του έργου “ΠΕΤΑΕΙ-ΠΕΤΑΕΙ” είναι πολυγαμία και η απιστία. Θέμα πιασάρικο, αβανταδόρικο και διαχρονικό. Τί σημαίνει για σένα απιστία; Θα τη συγχωρούσες;

Απιστία.. μη πίστη πρώτα στον ίδιο σου τον εαυτό και στις αποφάσεις σου και έπειτα απέναντι στο άλλο σου μισό.. μου προκαλεί απέχθεια, δεν θα τη συγχωρούσα και θέλω να παραμείνω ρομαντική και να πιστεύω ότι το «για πάντα», ισχύει.

Τι σημαίνει να είσαι θιασάρχης σε μια εποχή που ο κόσμος δυσκολεύεται να πληρώσει το αντίτιμο ενός εισιτηρίου και οι θεατρικές σκηνές πολλές;

Αγώνας, συνεχής αλλά όμορφος! Τι άλλο έχει αξία από το να παλεύεις για όσα αγαπάς; Το Χυτήριο στις παραστάσεις του – είτε είναι δικές μου παραγωγές είτε φιλοξενούμενες – προσπαθεί να είναι εναρμονισμένο με την οικονομική πραγματικότητα της κοινωνίας. Έχουμε ειδικές τιμές, προσφορές και προσπαθούμε να κρατάμε χαμηλά την τιμή του εισιτηρίου.

Ποιοι είναι οι σταθμοί της μέχρι τώρα καριέρας σoυ που ξεχωρίζεις ή που μετανιώνεις;

Δεν έχω στιγμές στην καριέρα μου που να μην αγαπώ. Μεγαλώνω αεί διδασκόμενη μέσα από τον συναρπαστικό κόσμο του θεάτρου και είμαι ευγνώμων γι’ αυτό.

Τα συναισθήματα και οι εμπειρίες μπλέκονται μεταξύ τους ή μπαίνουν σε «κουτιά» και φυλάσσονται αρχειοθετώντας τα στο κομμάτι εργασία, κοινωνική ζωή, φιλία, ενδιαφέροντα κλπ; Τί νομίζεις πως είναι πιο υγιές;

Δεν είμαστε μηχανές. Είμαστε ανθρώπινα πλάσματα με ψυχή αλλά και μυαλό. Εγώ δεν θα μπορούσα να «τακτοποιήσω» τα συναισθήματα ή τις εμπειρίες ζωής. Δεν μπορώ να απαντήσω στο τι είναι πιο «υγιές». Θα σου πω μόνο πως οι εμπειρίες με κάνουν πιο σοφή αλλά από τα συναισθήματά μου δεν κάνω βήμα πίσω. Αρνούμαι να μεγαλώσω χωρίς όνειρα..

Ο σύγχρονος άνθρωπος είναι πιο μόνος από ποτέ. Συνδέεται πολλές ώρες στο internet αναζητώντας επικοινωνία με άλλους ανθρώπους ή επιδίδεται σε οποιαδήποτε δραστηριότητα μεταμφιέζει τη σιωπή του. Εσύ, έχεις κάνει φιλίες μέσω της οδού των socialmedia. Εισέπραξες αγάπη και σεβασμό;

Η σύγχρονη εποχή έχει και «κοινωνική δικτύωση».. πώς να το κάνουμε; Αυτή είναι η πραγματικότητα της εποχής.. όχι, δεν έκανα φιλίες που αποκλειστικά γνώρισα μέσα από αυτά τα μέσα. Έχω πιο συχνή επαφή με ανθρώπους που ήδη γνωρίζω, με βοηθούν να επικοινωνώ με το κοινό του Χυτηρίου, αλλά μέχρι εκεί. Όχι αυτοσκοπός! Επίσης ο προσωπικός μου χρόνος με καταδιώκει ανελέητα! Έχω τα παιδιά μου που με χρειάζονται πλάι τους, τη δουλειά μου και την προσωπική μου ζωή.. είμαι κανονικός άνθρωπος και ο χρόνος μου είναι πολύτιμος – δεν «σκοτώνω την ώρα μου».

Θα ήθελες να ήσουν Υπουργός Πολιτισμού, ή Υπουργός Ψηφιακής Πολιτικής; Ποια θέση για εσένα θα αποτελούσε «κλειδί» να δημιουργηθούν ενδιαφέρουσες και ποιοτικές δουλειές τόσο στο θέατρο όσο και στην τηλεόραση;

Αν κάποια στιγμή αποφάσιζα να εμπλακώ με τα κοινά, θα με ενδιέφερε ο πολύπαθος τομέας του Πολιτισμού. Θεωρώ ότι είναι μόνιμα υποτιμημένος ενώ θα μπορούσε να είναι εξαγώγιμο προϊόν και κομμάτι της εξωτερικής μας πολιτικής.

Ποια είναι τα επόμενα επαγγελματικά σου σχέδια;

Ετοιμάζουμε μαζί με την Κατερίνα Μανανεδάκη τη μεταφορά στο θέατρο του μπεστ σέλερ της ΤΙ ΤΡΑΒΑΜΕ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΜΑΝΕΣ. Ένα βιβλίο που η επιτυχία του είναι αδιαμφισβήτητη μιας και ταυτίζονται μ’ αυτό όλες οι γυναίκες – κάθε ηλικίας αλλά και οι άντρες μαθαίνουν πως σκέφτονται στ’ αλήθεια οι γυναίκες.. Θα είναι η επόμενη βασική παράσταση του Χυτηρίου.