Αλέξανδρος Χούντας: Φύλακες άγγελοι μου είναι όλοι οι ”δικοί” μου άνθρωποι και ο Θεός στον οποίο πιστεύω πολύ

Ο Αλέξανδρος Χούντας έκανε τα πρώτα του θεατρικά βήματα στα 18 όταν τυχαία γνώρισε τον Κώστα Κουτσομύτη ο οποίος τον πήρε στα «Ματωμένα Χώματα», εκεί εμφανίστηκε σε 11 επεισόδια και γνώρισε τους Δημήτρη Καρατζιά και Γιώργο Καραμίχο. Στα 19 του πέρασε στις εξετάσεις του Υπουργείου Πολιτισμού και έπειτα στη δραματική σχολή του Γιώργου Θεοδοσιάδη. 

Συνέντευξη στην Έπη Τρίμη

Ποιές είναι οι δυσκολίες γι’ έναν ηθοποιό που είναι νέος και ξεκινά να κτίζει την καριέρα του; 

Οι ”ορατές” δυσκολίες είναι η ανεργία και βαθειά κρίση που σε όλα τα επίπεδα βιώνουμε! Υπάρχουν όμως και δυσκολίες που αγνοεί ένας νέος ηθοποιός που πρωτοβγαίνει στη δουλειά! Οι δυσκολίες αυτές έχουν να κάνουν με τη διαχείριση και την αντιμετώπιση πολλών πραγμάτων! Μεγάλη συζήτηση!

Διαβάζω στο βιογραφικό σου πως έχεις κάνει σπουδές στο τμήμα φιλοσοφίας –παιδαγωγικής- ψυχολογίας της Φιλοσοφικής σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Σπούδασες για να ευχαριστήσεις τους γονείς σου ή για να διαθέτεις ένα μαξιλάρι ασφαλείας;

Για να ευχαριστήσω τους γονείς μου και κυρίως τον πατέρα μου! Με άκουγε από μικρό παιδί να λέω ότι ”θα γίνω ηθοποιός” αλλά μάλλον δεν ήθελε να το πάρει σοβαρά. Όταν πια στα δεκαπέντε-δεκαέξι του είπα ότι θα πάω στη δραματική σχολή, έκανε τα πάντα για να με πείσει να μην το κάνω! Η επιμονή μου τον οδήγησε να μου πει ”Άν θες δραματική, θα μπεις και στο πανεπιστήμιο!”! Και κάπως έτσι ο ”σκράμπας” -ονειρευόμενος τις θεατρικές του σπουδές-μεταμορφώθηκε σε αριστούχο μαθητή με ΠΟΛΥ διάβασμα!! Τελικώς, χαίρομαι που πήρα το πτυχίο μου! Και τους γονείς μου ευχαρίστησα και το μαξιλάρι ”ασφαλείας” έβαλα στις ”αποσκευές” μου!!

Το να κερδίζεις τo 1ο βραβείο σε παιδική ηλικία και μάλιστα σ’ ένα διαγωνισμό όπως της Eurovision Junior και στη συνέχεια να έχεις τη δύναμη ψυχής να λαμβάνεις την 6η θέση στο Βέλγιο στον Πανευρωπαϊκό διαγωνισμό σημαίνει πως ξέρεις να βάζεις στόχους και να μάχεσαι. Πώς μπορείς και πειθαρχείς σε τόση μικρή ηλικία;

Η πειθαρχία είναι κάτι πολύ δύσκολο και ειδικά σε τόσο μικρή ηλικία! Ναι, ήταν στόχος. Το στόχο τον δημιουργεί η ανάγκη. Το ήθελα με όλη μου την ψυχή και ευχαριστώ το Θεό που με αξίωσε να το ζήσω!! Το γεγονός ότι εκπροσωπούσα τη χώρα μου που τόσο πολύ αγαπάω ήταν και είναι κάτι πολύ σημαντικό για ‘μένα!! Χρειάζεται όμως πολλή δουλειά, να μάθεις να χειρίζεσαι τις ”λακκούβες” και να λειτουργείς ως επαγγελματίας οπότε πέσαμε στα βαθιά!

Αν η μουσική είναι η τροφή της αγάπης, παίξε κι άλλο είχε πει ο Γουίλιαμ Σαίξπηρ. Τι σημαίνει για σένα το γεγονός πως αν και τόσο νέος ήδη έχεις συνεργαστεί σε σημαντικές συναυλίες και παραστάσεις όπως στο Gazarte στο αφιέρωμα για το Χατζιδάκι; Έχεις τόσο ψηλά τον πήχη; 

Αυτό είναι μία ακόμα ιδιαίτερη στιγμή! Μεγάλη τιμή, σπουδαία εμπειρία και ανάμνηση! Η μουσική αυτή παράσταση που με μοναδικό τρόπο διεύθυνε ο Κύριος Ξαρχάκος ήταν ένα αφιέρωμα στο Μεγάλο Μ.Χατζιδάκι!! Τα τραγούδια είναι πλούτος και ειλικρινά μου άνοιξαν κόσμους ολόκληρους!! Δε θα ξεχάσω ποτέ το φινάλε της παράστασης μας όπου μέσα σε μία φορτισμένη ατμόσφαιρα ακουγόταν η φωνή του Χατζιδάκι ηχογραφημένη να καληνυχτίζει τους θεατές και κάθε φορά, σε κάθε παράσταση κλαίγαμε από συγκίνηση!

Σε φοβίζει που βλέπεις ανθρώπους της δικής σου γενιάς που έχουν ταλέντο να μην προχωράνε;

Δεν είναι το πρώτο πράγμα που με φοβίζει γιατί είναι και θέμα προσωπικής διαχείρισης, επιθυμίας και στόχων! Με στενοχωρεί ίσως αλλά αυτό μπορεί να αλλάξει. Άλλα πράγματα με φοβίζουν αυτή τη δύσκολη εποχή. Η ψευτιά, η φτώχεια, η πονηριά, η κακία, ο ρατσισμός, η αδικία και το γεγονός ότι οι άνθρωποι (τόσο οι νεότεροι όσο και οι μεγαλύτεροι) δεν ενώνουν τις δυνάμεις τους για να πολεμήσουν όλα αυτά τα αρνητικά. Ο καναπές έχει κάνει βαθειά γούβα. Καιρός να σηκωθούμε!

Πάνω στη σκηνή πραγματοποιείται μία καθ’ όλα ψυχική απογύμνωση τόσο στο θέατρο όσο και σε συναυλιακούς χώρους. Πώς νιώθεις επί σκηνής και πώς στη συνέχεια -μετά το πέρας της δουλειάς σου- γεμίζεις εκ νέου τις μπαταρίες σου;

Έτσι είναι!! Στη σκηνή ο χρόνος σταματάει και νιώθω ευτυχισμένος!! Δεν μπορεί να διατυπωθεί με λόγια αυτή η μαγεία!…Μετά από κάθε παράσταση η μπαταρία δεν ξέρω αν έχει φορτίσει, η ψυχή, όμως, σίγουρα έχει γεμίσει!! Και μια δόση μελαγχολίας είναι πάντα μέσα στο πρόγραμμα!

Τι σημαίνει για σένα απόλυτη επιτυχία; Να είσαι γνωστός, να σού προτείνουν συνεργασίες, να κερδίζεις την αγάπη και την πίστη του κοινού, να έχεις διάρκεια ή απλά δουλειά και χρήματα;

Τίποτα δε μπορεί να είναι απόλυτο! Ούτε η επιτυχία! Ακόμα και οι πιο πετυχημένοι και καταξιωμένοι καλλιτέχνες έχουν βιώσει αποτυχίες και ήττες σε όλα τα επίπεδα! Η αναγνωρισιμότητα -κακά τα ψέματα-είναι όπλο! Προσωπικά, θα είμαι ευτυχής αν μπορέσω να ζήσω από τη δουλειά μου μέχρι να γεράσω και να κάνω ωραία ”ταξίδια” (θεατρικά, τηλεοπτικά, κινηματογραφικά, μουσικά, ραδιοφωνικά).

Σε ποιο τομέα έχεις προδώσει τον εαυτό σου και τα βαθιά «θέλω» σου για να βρεθείς σε κάποιο σχήμα;

Ουδέποτε πρόδωσα τα ”θέλω” μου ή τον εαυτό μου! Ίσως κάποια εποχή που δεν άνοιγα το στόμα μου να πω αυτό που πραγματικά πιστεύω μέσα στα διάφορα σχήματα και έκανα ότι δεν έβλεπα κάποια πράγματα!

Τι θεωρείς πιο σημαντικό στους φίλους σου, τι στους συνεργάτες σου και τι στην οικογένειά σου; Συγκλίνουν πουθενά;

Την εμπιστοσύνη και την πραγματική αγάπη. Εκεί συγκινούν όλα! Και ευτυχώς τα έχω βρει και στην οικογένεια μου και στους φίλους μου!! Τους αγαπάω με όλη μου την ψυχή!! Όσον αφορά τους συνεργάτες, δεν υπάρχουν πάντα αυτά τα δύο στοιχεία δεδομένου ότι δεν είμαι πάντα σε θέση να επιλέγω τους συνεργάτες μου!! Έχω ζήσει και άσχημες στιγμές στη δουλειά με ανθρώπους που δεν αγαπήθηκαν στη ζωή τους και έτσι δεν έχουν αυτό το συναίσθημα μέσα τους! Από την άλλη έχω διδαχτεί από συνεργασίες με πολύ σημαντικούς ανθρώπους του χώρου, οι οποίοι μου έδωσαν απλόχερα τη γνώση και την αγάπη τους!!

Αν είχες το μαγικό ραβδί να αλλάξεις κάτι επάνω σου τι θα ήταν; Αφορά στην εμφάνιση ή στο χαρακτήρα;

Χμμ…Με την εμφάνιση μου νομίζω ότι είμαι συμφιλιωμένος και δεν θα άλλαζα κάτι. Από το χαρακτήρα μου θα εξαφάνιζα το πείσμα, την αναβλητικότητα μου και τους φόβους μου!

Ποιος είναι ο ήρωας σου και ποιος ο φύλακας άγγελός σου;

Ειλικρινά, δεν είχα ποτέ ”ήρωες”! Φύλακες άγγελοι μου είναι όλοι οι ”δικοί” μου άνθρωποι και ο Θεός στον οποίο πιστεύω πολύ!

Συμμετέχεις στο θέατρο «Αλκμήνη» στην παράσταση «Δεν είμαι αυτός που γερνάει μαζί μου». Τί πραγματεύεται το έργο, ποιος είναι ο ρόλος σου και τί κοινό έχεις με τον ήρωα που υποδύεσαι;

3ος χρόνος παραστάσεων και τώρα παίρνουμε και παράταση και οι παραστάσεις συνεχίζονται!! Το έργο παρουσιάζει τη συνύπαρξη τριών ηλικιωμένων γυναικών, μίας γιαγιάς με άνοια, μιας τρανς γυναίκας και μίας κακιασμένης γεροντοκόρης. Οι τρεις αυτές είναι εντελώς διαφορετικές και η καθεμία τους έχει βιώσει το ρατσισμό και τις ”ταμπέλες” για διαφορετικούς λόγους! Η συνύπαρξη τους, λοιπόν, τις οδηγεί στον να μπλέκουν συνεχώς σε μπελάδες και περιπέτειες όπου κι αν σταθούν, όπου κι αν βρεθούν! Μαζί τους ζει και μια γυναίκα που τις προσέχει οποία ”σηκώνει τα χέρια ψηλά” με την περίπτωση τους!… Ο ρόλος μου είναι η κακιά, η γεροντοκόρη, η οποία μου έχει χαρίσει πολύ ωραίες στιγμές αυτά τα τρία χρόνια!! Την αγαπάω!! Κοινά δε νομίζω ότι έχουμε. Ίσως να συγκλίνει το χιούμορ μας που είναι λίγο πιο αγγλοσαξονικό και πάντα κρύβει μια ειρωνεία!

Στην τηλεόραση έχεις πάρει μέρος, ως guest, σε σειρές ποιοτικές με μεγάλη τηλεθέαση όπως «τα μαύρα μεσάνυχτα» και τα «ματωμένα χώματα». Ποια σειρά ζήλεψες και θα ήθελες να υπάρχεις στο cast;

Είχα την τύχη στα πολύ πρώτα μου βήματα να ”περάσω” έστω και για λίγο από αυτές τις σειρές!! Μάλιστα τα ”Μαύρα μεσάνυχτα” παίζονταν όταν ήμουν 17-18 ετών και τα έβλεπα φανατικά οπότε ήταν μεγάλη χαρά αυτή η μικρή συμμετοχή! Ο κύκλος γυρισμάτων για τα ”Ματωμένα χώματα” ήταν ένα ”σχολείο” πραγματικό για ‘μένα και φανταστική εμπειρία να συμμετέχω σε μία τόσο μεγάλη παραγωγή πλάι σε ανθρώπους σαν τον Γιώργο Καραμίχο και να διδάσκομαι από τον αξέχαστο Κώστα Κουτσομύτη!! Η αγαπημένη μου σειρά την οποία θα ζηλεύω πάντα είναι το ”Είσαι το ταίρι μου”!! Θα ήθελα πολύ να είχα τότε (ως παιδί) ένα ρόλο σ’ αυτή τη σειρά! Μου λείπει αυτή η τηλεόραση!

Στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά συμμετέχεις από το Φεβρουάριο του 2018 στην παράσταση «Βέντλα- το ξύπνημα της Άνοιξης» Πώς μπορείς και συνδυάζεις παράλληλα τόσες δραστηριότητες; Πηγάζει η όλη ενέργεια από τη χαρά της δημιουργίας ή πιστεύεις πως τις ευκαιρίες τις πιάνουμε από τα μαλλιά; 

Φέτος, ευτυχώς είχα την πολυτέλεια να επιλέξω τις δουλειές μου! Το ξύπνημα της άνοιξης είναι ένα σπουδαίο έργο του παγκόσμιου ρεπερτορίου και ο ρόλος του ”Μέλχιορ” μεγάλη πρόκληση και ευθύνη!! Το πιάνεις από τα μαλλιά λοιπόν και δουλεύεις με όλες σου τις δυνάμεις για το καλύτερο αποτέλεσμα!! Το συγκεκριμένο έργο ήταν όνειρο για ‘μένα το οποίο γίνεται πραγματικότητα με μία πολύ δυνατή ομάδα ηθοποιών και συντελεστών και με την ενδιαφέρουσα ”ματιά” του σκηνοθέτη μας Αντώνη Morgan Κωνσταντουδάκη! Παράλληλα, βρίσκομαι ραδιοφωνικά στον Nostos 100,6 καθημερινά 14.00-16.00! Κοιμάμαι πολύ λίγο, καμιά φορά δεν προλαβαίνω να φάω αλλά μέσα μου είμαι πιο γεμάτος από ποτέ!

Σε συνέχεια της ως άνω ερώτησής μου πες μου τι σου λέει το κοινό όταν έρχεται να σ’ ευχαριστήσει και να σε γνωρίσει στο καμαρίνι σου και τι είναι αυτό που σού έχουν πει και σε έχει ατσαλώσει. 

Ο κόσμος είναι υπέροχος. Το γέλιο τους κατά τη διάρκεια της παράστασης είναι η μεγαλύτερη ανταμοιβή!! Και δεν το λέω για να ”καλοπιάσω” κανέναν αλλά είναι δώρο να βλέπεις στα μάτια τους ,στη χειραψία, στην αγκαλιά τους την ικανοποίηση και τη χαρά!! Συνήθως μας λένε ατάκες από την παράσταση και γελάνε με την ανάμνηση!! Αυτό με ”ατσαλώνει”. Ο κόσμος να φεύγει χαρούμενος!

Μια ευχή για τα άτομα της ηλικίας σου; 

Να μη σταματήσουν ποτέ να πιστεύουν στον εαυτό τους !! Και μία ευχή για τους μεγαλύτερους, να μη σταματήσουν ποτέ να πιστεύουν στους νεότερους!!

Πώς θα ήθελες να κλείσουμε τη συνέντευξή μας;

Με ένα μεγάλο ευχαριστώ από μέρους μου για την πραγματικά όμορφη και ουσιαστική κουβέντα μας!! Οι παραστάσεις, λοιπόν, συνεχίζονται και σας περιμένουμε όλους τις Πέμπτες 21.30 στο θέατρο Αλκμήνη!!