Ελάτε στις 19 Δεκεμβρίου στο “Christmas Artunes” στο Apolyto Creative Spot & συνδυάστε την τέχνη με την ψυχαγωγία!

Στα αυτιά μας μελωδίες, στα μάτια μας ομορφιά, στην ψυχή μας πάντα το όνειρο… Έτσι σκέφτηκε το δημιουργικό εργαστήριο Apolyto Creative Spot να αποχαιρετήσει τη φετινή χρονιά, μ’ όλες της τις αισθήσεις, σ’ ένα apolyto μουσικοεικαστικό δρώμενο!

Γράφει η Έπη Τρίμη

“Artunes” @Αpolyto, επειδή για να δημιουργήσεις μια μαγική στιγμή θέλει τέχνη…

Την Τρίτη 19 Δεκεμβρίου, στις 19.00, διοργανώνει για όλους τους φιλότεχνους μια καθιερωμένη γιορτή της τέχνης, με θέμα “Artunes” με καλεσμένους όσους είναι λάτρεις της τέχνης και της δημιουργικής έκφρασης.

Ζωγραφική και μουσική θα «συναντηθούν» στους χώρους του εργαστηρίου Apolyto Creative Spot, σ’ ένα αναπάντεχο δημιουργικό ταίριασμα προκειμένου να μπούμε όλοι στο πνεύμα των εορτών, γιατί ως γνωστών τέχνη και ζωή συνυπάρχουν αρμονικά!

Ο κορυφαίος ζωγράφος Χρίστος Καράς, φιλοτέχνησε το γούρι της νέας χρονιάς, σχεδιάζοντας ένα χαρακτικό –γούρι για να υποδεχτούμε το 2018 γεμάτοι θετική διάθεση, πάθος και ενέργεια (εικόνα). Το εν λόγω συλλεκτικό χαρακτικό γούρι θα διατεθεί αποκλειστικά στα πλαίσια της χριστουγεννιάτικης γιορτής, στο Apolyto Creative Spot.

Κεντρικό πρόσωπο της εκδήλωσης ο κορυφαίος ζωγράφος Χρίστος Καράς, που φιλοτέχνησε το γούρι της νέας χρονιάς. Το μοναδικό χαρακτικό του 2018 θα παρουσιαστεί σε ‘επίσημη πρώτη’ στη χριστουγεννιάτικη γιορτή του Apolyto και θα διατεθεί σε περιορισμένα αντίτυπα στο κοινό της εκδήλωσης.

Υπενθυμίζεται ότι, από το 1991, το Apolyto Creative Spot είναι σημείο αναφοράς στην παραγωγή και διάθεση έργων τέχνης, μέσα από αποκλειστικές συνεργασίες με τους μεγαλύτερους ζωγράφους και εικαστικούς δημιουργούς της χώρας μας. Στις υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις της εταιρείας, στην Παλλήνη, που αποτελούν πρότυπο για την ελληνική εικαστική παραγωγή, η αληθινή τέχνη γίνεται προσιτή σ’ όλους όσοι την εκτιμούν και θέλουν να την κάνουν κομμάτι της καθημερινής τους ζωής, του προσωπικού ή επαγγελματικού τους χώρου.

Ποιος είναι ο Χρίστος Καράς;

Γεννημένος το 1930 στα Τρίκαλα, από την γενιά που πέρασε εμφύλιο και δικτατορία. Ανήκει στην επαναστατημένη αυτή γενιά του ’60, που άλλαξε τη ροή της ιστορίας.

Αρχίζει με σπουδές στην Πάντειο (1948-1950) και το 1951 σπούδασε στην ΑΣΚΤ (1951 -1955), ζωγραφική με δάσκαλους τους Γ. Μόραλη, Α. Γεωργιάδη και γλυπτική με το Γ. Παππά. Με υποτροφία του ΙΚΥ σπουδάζει φρέσκο (1957-1960) στην Ecole des Beaux-Arts του Παρισιού και παραμένει στη γαλλική πρωτεύουσα έως το 1963, ταξιδεύοντας, ταυτόχρονα, στο Βέλγιο, την Ολλανδία, την Ισπανία, την Ιταλία και την Αγγλία. Το 1973-1975, με υποτροφία του Ιδρύματος Ford, εργάζεται στη Ν. Υόρκη, ταξιδεύοντας συχνά στις ΗΠΑ και στον Καναδά.

Γύρω στα 1959 αρχίζει να συνθέτει κολλάζ από σκισμένες αφίσες, αποσπάσματα εφημερίδων και άλλα χαρτικά υλικά, τονίζοντας την τυπογραφική γραφή, τα γαιώδη χρώματα και τη ματιέρα ως απόρροια των πολλαπλών επικολλημένων επιφανειών. Η αρχική αυστηρή δομή αυτών των έργων σταδιακά απελευθερώνεται, καθώς ανιχνεύει παράλληλα τις δυνατότητες της άμορφης τέχνης και πειραματίζεται με τη χειρονομιακή πινελιά, το αβαθές πεδίο, τη συνειρμική έκφραση και τη σκούρα χρωματική κλίμακα. Με την επιστροφή του στην Ελλάδα, ιδρύει με άλλους καλλιτέχνες την ομάδα «Τομή» και μετέχει στην προσπάθεια της δημιουργίας ενός σύγχρονου εικαστικού κλίματος.

Την ίδια εποχή η φιγούρα αρχίζει αμυδρά να εμφανίζεται στα έργα του -σαν να γεννιέται αβίαστα μέσα από τα αφηρημένα σχήματα και το χρώμα-, προαναγγέλλοντας τη φάση του παραστατικού εξπρεσιονισμού που διανύει από το 1964 έως το 1968.

Στα έργα αυτής της περιόδου κυριαρχούν οι παραμορφωμένες ανθρώπινες φιγούρες, δίχως συγκριμένα φυσιογνωμικά χαρακτηριστικά, συχνά διαμελισμένες και αποσπασματικά ζωγραφισμένες. Μόνες ή σε τραγικά συμπλέγματα, στέκουν σαν δραματικές μορφές, πλημμυρισμένες από πόνο και οδύνη, σύμβολα των σκοτεινών αναμνήσεων της Κατοχής και του, βιωμένου από τον καλλιτέχνη Εμφυλίου Πολέμου. Σε ορισμένους πίνακες η βίαιη εξπρεσιονιστική γραφή αυτών των εικονικών στοιχείων αντιπαρατίθεται με ένα αυστηρό γεωμετρικό φόντο, το οποίο απαρτίζεται από επαναλαμβανόμενες, κάθετες, χρωματικές ραβδώσεις. Στους σουρεαλιστικούς πίνακες (1968-1975), ο καλλιτέχνης διατηρεί το γεωμετρικό υπόβαθρο της εικόνας, δημιουργώντας εσωτερικούς, αρχιτεκτονικούς χώρους με ανοίγματα-παράθυρα στον έξω κόσμο.

Αρχικά, τα δέματα του είναι νεκρές φύσεις με βάζα γεμάτα λουλούδια και φύλλα, πουλιά που πετούνε, πέπλα που ανεμίζουν και καπνούς. Στη συνέχεια, απεικονίζει πολεμιστές, επιτύμβια και αγάλματα, εμπλουτίζοντας τις παραπάνω συνθέσεις με φανταστικές εικόνες, οι οποίες αντλούνται από την αρχαιότητα, την αναγέννηση και τη μυθολογία.

Σε αντίθεση με τους εξπρεσιονιστικούς πίνακες τα σουρεαλιστικά έργα του χαρακτηρίζονται από μια ακριβολογική προσέγγιση, μια νότα αισιοδοξίας και μια σαφή αίσθηση ηρεμίας, ενώ είναι εμφανής πλέον η ροπή του προς την ανοιχτόχρωμη παλέτα. Από το 1975 έως το 1985, ο ζωγράφος επικαλείται σωληνοειδή σχήματα και ελάσματα – τα οποία άλλοτε καταγράφει με όγκο και άλλοτε με σκέτα περιγράμματα – που αιωρούνται, συστρέφονται και συμπλέκονται σε ένα εξωπραγματικό, δυσδιάστατο ονειρικό τοπίο.

Διαστημικά σε σύλληψη, μερικές φορές συνδυάζουν παραστατικές, «αφηρημενοποιημένες» φιγούρες με συγκεκριμένα γεωμετρικά μοτίβα, όπως κώνους και τόξα. Στην πιο ώριμη φάση του, χρησιμοποιεί συχνά στοιχεία από προηγούμενη δουλειά του, τα οποία δημιουργικά συνυφαίνει και εναρμονίζει σε συνθέσεις που πάντα φέρουν την προσωπική του σφραγίδα και πηγάζουν από την αντικειμενική πραγματικότητα, την οποία μετατρέπουν σε ευαίσθητες, ποιητικές μνήμες.

Η είσοδος στην εκδήλωση είναι ελεύθερη.

Ταυτότητα εκδήλωσης:

Τρίτη 19/11/2017

Βορβολάκου 20 Παλλήνη. Ώρες : 7μ.μ- 12 π.μ

Τηλέφωνο επικοινωνίας 210 2923849