Χριστίνα Κουλουμπή στο www.pagenews.gr: “Τι κρίμα που δεν έχουμε ειρήνη με τον εαυτό μας”

Το να έχεις την ευλογία -μέσω της δουλειάς σου- να γνωρίζεις ανθρώπους με περιεχόμενο είναι ένα δώρο. Αυτό ένιωσα όταν γνώρισα για πρώτη φορά τη Χριστίνα Κουλουμπή. Το σύμπαν σου φέρνει τη σωστή στιγμή ανθρώπους με την ίδια αύρα και σκέψη, που έρχονται να φωτίσουν τη ζωή σου. Είναι ευλογία να αντιλαμβάνεσαι πως υπάρχουν ακόμη γύρω σου άνθρωποι με κοινές ανησυχίες, ίδιες αξίες και αρχές όπου η καλοσύνη ρέει σαν το νερό στο ποτάμι. Είναι μια στιγμή που καταλαβαίνεις πως όλοι μαζί μπορούμε να αλλάξουμε την άσκημη πλευρά της ζωής…. Τη Χριστίνα, τη συνάντησα μεταξύ των προβών και της πυρετώδους προετοιμασίας για τις δύο παιδικές παραστάσεις που ετοιμάζει μαζί με τη μητέρα της Κάρμεν Ρουγγέρη και μια πλειάδα συνεργατών και ηθοποιών.

Μιλάει στο www.pagenews.gr για δύο παραγωγές που φέτος το χειμώνα τρέχουν παράλληλα στο «Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης» και στο Θέατρο «ΚΙΒΩΤΟΣ», την κοινωνία, τη σημασία της αγάπης, την τέχνη και τα ζωάκια που λατρεύει.

Συνέντευξη στην Έπη Τρίμη

Η Χριστίνα, είναι κόρη της Κάρμεν Ρουγγέρη και του βαρύτονου της Εθνικής Λυρικής Σκηνής Ανδρέα Κουλουμπή. Είναι ένα πολυτάλαντο πλάσμα που έγινε γνωστό λόγω των τηλεοπτικών εμφανίσεων στα σήριαλ “Εραστής Δυτικών Προαστίων”, Λατρεμένοι μου γείτονες, Η ώρα η καλή, 40 κύματα, Ελεύθερος κι ωραίος, 7 θανάσιμες πεθερές (η ρατσίστρια πεθερά), Safe sex: ( η νύχτα του Αγίου Βησσαρίωνα).

Χριστίνα μίλησέ μας για τη νέα σας παραγωγή με την Κάρμεν Ρουγγέρη «Η Γέννηση του κόσμου… και ιστορίες των θεών του Ολύμπου»

Πρόκειται για μια νέα παραγωγή που ξεκίνησε στις 12 Νοεμβρίου και θα παίζεται κάθε Κυριακή έως τέλος Απριλίου, στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης. Παρουσιάζεται ένα έργο που περιέχει την γέννηση του κόσμου και ιστορίες γνωστές και άγνωστες των Θεών του Ολύμπου. Πρόκειται για ιστορίες που έπλασαν ο αρχαίος ελληνικός λαός και οι ποιητές του. Όλες τους είναι απόλυτα μελετημένες και τεκμηριωμένες, γεμάτες χιούμορ (μια που όπως ξέρουμε οι αρχαίοι θεοί των Ελλήνων είχαν τα ελαττώματα των ανθρώπων) και συνδεδεμένες με έξυπνο και εύκολο τρόπο, δημιουργούν μια παράσταση προσεγμένη στην λεπτομέρεια, που σκοπό έχει να μαγέψει και τον πιο μικρό μας θεατή.

​

Τι σημαίνει στην Ελλάδα της κρίσης να ασχολείται κάποιος με την τέχνη και να επιθυμεί να βιοποριστεί απ’ αυτήν;

Η Ιστορία μάς έχει δείξει ότι όσο πιο δύσκολη γίνεται η ζωή μας, τόσο μεγαλώνει η δύναμη της Τέχνης πάνω μας. Μέσα απ’ αυτήν λυτρωνόμαστε. Όπως ακριβώς μέσα στο σκοτάδι λάμπει το φως! Αποζητούμε την ομορφιά, την ένταση των συναισθημάτων, το όνειρο. Το να είσαι δημιουργός, έτσι κι αλλιώς ,εμπεριέχει την έκθεση, την προσφορά, την γενναιοδωρία. Μοιράζεσαι αυτό που νιώθεις ,αυτό που ξέρεις ,αυτό που ποθείς. Και το εκπληκτικό είναι ότι όσο περισσότερο δίνεις, τόσο πιο πλούσιος γίνεσαι. Και σίγουρα, δεν εννοώ τον υλικό πλούτο!

Τι είδους ασφάλεια ή ρίσκο λαμβάνει κάποιος που συνεργάζεται σχεδόν αποκλειστικά με την οικογένειά του;

Συνηθίζω να λέω ότι η αγάπη, διευκολύνει!… Γι’ αυτόν το λόγο, και επιδιώκω να αγαπώ τους συνεργάτες μου, είτε είμαστε οικογένεια, είτε όχι! Μ’ αρέσει η αίσθηση ότι πλανιέται στοργή και αλληλοεκτίμηση στον αέρα! Αυτό δεν έχει να κάνει με το ‘’αίμα’’ αλλά είναι μια απόφαση γενναία που, αν υπάρχει ‘’χημεία’’ και ταίριασμα, φέρνει πολύ γόνιμα αποτελέσματα. Το ρίσκο είναι ότι κάποιες φορές η οικειότητα σε κάνει να παραγνωρίζεσαι. Κι εκεί βρίσκεται το στοίχημα. Να διαχειριζόμαστε τα συναισθήματα μας δίκαια, αμφίπλευρα! Χωρίς να εκμεταλλευόμαστε την κοντινή μας σχέση!

Μια πετυχημένη συνεργασία προϋποθέτει την κοινή επιθυμία για αληθινή δημιουργία! Το αποτέλεσμα είναι δυναμικό όταν πετυχαίνουμε αρμονία, ακόμα και μέσα από διαφωνίες. Η τριβή πολλές φορές δημιουργεί σπίθα, η σπίθα φλόγα! Όταν αυτή η καλλιτεχνική φωτιά δεν καίει αλλά θερμαίνει τις καρδιές μας τότε όλοι οι συνδημιουργοί έχουμε πετύχει τον στόχο μας! Κι’ ο στόχος, σίγουρα, είναι η συγκίνηση που φτάνει στο κοινό.

Από την Κυριακή 29 Οκτωβρίου 2017 και κάθε Κυριακή στο Θέατρο ΚΙΒΩΤΟΣ, ανεβαίνει το πασίγνωστο παραμύθι των αδελφών Γκρίμ «ΧΕΝΣΕΛ ΚΑΙ ΓΚΡΕΤΕΛ». Τί ιδιαιτερότητες έχει μια παιδική παράσταση;

Μια παράσταση που απευθύνεται σε μικρά και μεγάλα παιδιά, απαιτεί φρεσκάδα, χιούμορ, καλαισθησία, έγνοια!!!!! Μεταδίδει γνώσεις, αλλά και ψυχαγωγεί το μικρό θεατή που είναι ανοιχτός στα ερεθίσματα που θα του δοθούν. Έχουμε μεγάλη ευθύνη αλλά αυτό μόνο χαρά δίνει, απ’ την στιγμή που γίνεται σωστά! Οι Γκριμ ήταν συγγραφείς και συλλέκτες παραδοσιακών παραμυθιών, στα οποία ο Βίλχελμ Καρλ Γκριμ έδωσε λογοτεχνική μορφή και τα προσάρμοσε για παιδιά και τους γονείς τους.

Σε συνέχεια της ως άνω ερώτησης ποιο είναι το παραμύθι που πραγματεύεται η παράσταση;

Το παραμύθι προέρχεται από την γερμανική λαϊκή παράδοση από όπου το πήραν οι αδερφοί Γκριμ και το πρόσθεσαν στην συλλογή των παραμυθιών τους. Η δική μας παράσταση εμπνέεται από την πασίγνωστη όπερα του Χούμπερτιγκ Χένσελ και Γκρέτελ. Είναι ουσιαστικά ένα μαγικό πολύχρωμο παραμύθι γεμάτο από τις εκπληκτικές μελωδίες της ομώνυμης όπερας πάντα όμως προσαρμοσμένες, με μια εύληπτη μορφή, έτσι ώστε να ευχαριστήσουν τα αυτάκια μικρών και μεγάλων θεατών!!! Η Κάρμεν, με τη γνώση, την εμπειρία και την αμεσότητα που διαθέτει διασκεύασε αυτό το λιμπρέτο πλάθοντας αξιολάτρευτους χαρακτήρες!!! Ο Χένσελ και η Γκρέτελ είναι δύο άτακτα αδελφάκια που- μέσα στη φτώχεια τους- παίζουν, μαλώνουν αλλά αγαπιούνται και προστατεύουν το ένα το άλλο!!!

Η μανούλα και ο πατέρας αγωνιστές και βιοπαλαιστές που κάνουν τα πάντα για την οικογένειά τους!!!

Η μάγισσα μαζί με την “νανούλα” τη συνεργάτιδά της ,αστείες και απολαυστικές, κάνουν τα παιδάκια που κοροϊδεύουν τους άλλους ροδοκόκκινα μπισκότα (μέχρι να πέσουν στην ίδια παγίδα και εκείνες).

Λουλούδια και πουλάκια χορεύουν , νεράιδες ξημερώνουν και νυχτώνουν και πάνω απ’ όλα; Μέσα στο ξέφωτο ξεπροβάλει ένα πανόστιμο γλυκόπιοτο που μας κάνει να θέλουμε να του ορμίσουμε, χωρίς φόβο.

Είχα την ευτυχία να φτιάξω τα σκηνικά και τα κουστούμια της παράστασής μας και οι εικόνες ζωντανοί πίνακες είναι σαν την εικονογράφησή μου στο συγκεκριμένο βιβλίο μας. Οι ήρωες θυμίζουν πάνινες κούκλες και φέρουν ένα άρωμα αγνότητας-καθαριότητας! Σε κάνουν να γελάς! Πόσο το χρειαζόμαστε…

ΧΕΝΣΕΛ ΚΑΙ ΓΚΡΕΤΕΛ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΚΙΒΩΤΟΣ

Είδα μια φωτογραφία σου στο Facebook με ένα υπέροχο σκυλάκι. Ποια είναι η σχέση σου με τα ζώα;

Τα ζώα είναι ό,τι μας απέμεινε από τον παράδεισο. Όποιος δεν αγαπά τα ζώα, δεν αγαπάει και τους ανθρώπους και το οικοσύστημα. Δίνεις αγάπη και παίρνεις αγάπη. Επιτέλους πρέπει να σταματήσει αυτή η αγριότητα και να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι με ευαισθησία και ανθρωπιά. Τα ζώα είναι κομμάτι της ζωής μας όπως είναι και οι άνθρωποι. Η θετική μας ενέργεια και η προσφορά θέλω να πιστεύω πως μπορούν να κάνουν τον κόσμο ακόμη καλύτερο. Πρόκειται δηλαδή για αγάπη και σεβασμό στη ζωή.

Γύρω μας βλέπουμε πολλή βία, δυστυχία και μικροψυχία. Η αγάπη πόσο μπορεί να αλλάξει αυτή τη θλιβερή εικόνα;

Τι κρίμα που δεν έχουμε ειρήνη με τον εαυτό μας. Η αγάπη είναι εσωτερική. Δεν μπορείς να δίνεις, χωρίς να έχεις αγάπη Το να έχουμε ειρήνη με τον εαυτό μας είναι το παν. Αν αγαπάμε πραγματικά το «εγώ» μας είμαστε εις θέση να προσφέρουμε στους γύρω μας ένα χέρι βοηθείας, μια αγκαλιά ή ένα καλό λόγο. Η αγάπη νικάει το κακό, το ξορκίζει. Είναι ζήτημα αυτογνωσίας, αυτοβελτίωσης και δουλειάς με τον εαυτό μας. Όλα αυτά γίνονται με αθόρυβο τρόπο, χωρίς τυμπανοκρουσίες και δημοσιεύσεις…

Πιστεύεις πως η έκθεση ενός ανθρώπου στα ΜΜΕ είναι αναγκαία προκειμένου να υπάρχει και να συζητιέται;

Μπορείς να υπάρχεις και να συζητιέσαι μέσω της δουλειάς σου και των σκέψεών σου. Καλό είναι να αφήνεις το στίγμα σου και να μπορείς να προβάλεις την προσωπικότητά σου και να μεταλαμπαδεύεις αξίες και αρχές που θα κάνουν την κοινωνία και τους γύρω μας καλύτερους. Οι άνθρωποι που έχουν φωνή και βήμα πρέπει να συμβάλλουν με τον τρόπο τους προκειμένου να γινόμαστε καθημερινά καλύτεροι άνθρωποι. Η «κιτρινίλα» δε βοηθάει κανέναν.

Ένα μήνυμα προς τους αναγνώστες μας;

«Αγαπήσεις και τον πλησίον σου ως σε αυτόν». Γι ‘αυτό πρέπει να αναθεωρήσουμε τις προσδοκίες μας, να αλλάξουμε τη νοοτροπία στο μυαλό μας και να μην περιμένουμε τίποτα από κανέναν, αλλά να απαιτούμε τα πάντα από τον εαυτό μας.