Φιλουμένα: «Κλαίω, Ντομένικο! Κλαίω… Τι γλυκό που ναι να κλαις…»

Φιλουμένα: «Κλαίω, Ντομένικο! Κλαίω… Τι γλυκό που ναι να κλαις…»
Η Φιλουμένα μετά από δύο χρόνια συνεχούς επιτυχίας, από τις 26 Οκτωβρίου βρήκε στέγη στο θέατρο Διάνα. Η απόδοση του κειμένου είναι της Ελένη Ράντου και η σκηνοθεσία του Σταμάτη Φασουλή.

Γράφει η Έπη Τρίμη

Πριν πάω στην παράσταση, διάβασα διάφορες κρητικές. Η αλήθεια είναι πως η Ελένη Ράντου μού είναι ιδιαιτέρως συμπαθής και μού αρέσει η αλήθειά της και η αμεσότητα που διαθέτει , τόσο ως άνθρωπος όσο και ως ηθοποιός. Ωστόσο επειδή δεν είμαι από τους ανθρώπους που χαϊδεύω αφτιά έμεινα ανεπηρέαστη σ’ όσα διάβασα, θέλοντας να διαμορφώσω τη δική μου άποψη που δε διαφέρει απ’ αυτή του μέσου θεατή που έχει κριτήριο και αγαπά τις τέχνες και τα γράμματα.

Οι περισσότερες κριτικές αποθεώνουν την παράσταση και δικαίως. Η Ελένη Ράντου δίνει ψυχή επί σκηνής και μπορεί όπως και όλοι οι εξαιρετικοί συνάδελφοί της να βρουν τις ισορροπίες και τα πατήματά τους μεταξύ της λύπης, του θυμού, του πάθους και των κωμικών στιγμών που επιβάλει ο συγγραφέας.

Είναι εμφανές πως η Ελένη Ράντου αγαπά τη Φιλουμένα της και είναι κομμάτι της δικής της ψυχής. Ταυτίζεται φοβάται, γελάει, κλαίει, θυμώνει και σκαρφίζεται τις μηχανογραφίες της μ’ έναν τρόπο που δείχνει την υποκριτική της οντότητα και το πόσο εύκολα περνάει από τη μια ψυχολογική κατάσταση στην άλλη χωρίς να υστερεί ή να είναι υπερβολική. Οφείλω δε να ομολογήσω πως αυτή η απίστευτη άνεση δείχνει πως ταυτίζεται με την ηρωίδα, μέχρι τέλους, ρουφώντας την ενέργειά της και τις σκέψεις της.

Νομίζω, πως είναι μια ηθοποιός που σ’ ό,τι κάνει δίνει ψυχή. Είτε αφορά μια κωμωδία, είτε γράφει ένα σενάριο, είτε υποδύεται ένα ρόλο όπως αυτόν της Φιλουμένα, δεν υποκρίνεται, δεν κάνει μιμήσεις και πλάθει μορφές μέσα από το πάντρεμα και του δικού της ταμπεραμέντου.

Ο Γιάννης Βούρος, ως Ντομένικο Σοριάνο, μέσα από την ερμηνεία του μάς παρουσιάζει τον άνθρωπο που δε γνώρισε την αγάπη και είναι συναισθηματικά ανάπηρος. Διαθέτει ένα εκπληκτικό εκτόπισμα επί σκηνής, που σε κάνει να τον κοιτάς στα μάτια και να μπαίνεις στα μύχια της ψυχής του. Καταφέρνει να σε θυμώσει, να σε συγκινήσει και να σε μαγέψει ρουφώντας και εσύ ως θεατής αυτά που και ο ίδιος νιώθει και πράττει.

Η Βίλμα Τσακίρη υποδύεται το ρόλο της Ροζαλία Σολιμέντο, η οποία αξίζει άπειρα χειροκροτήματα τόσο για τις νότες γέλιου όσο και για τις συγκινητικές. Διαθέτει πλαστουργική και ενεργειακή δύναμη που συνέχει και διατηρεί το ρόλο της ζωντανό μέχρι τέλους συμβάλλοντας με το δικό της ταμπεραμέντο και ρόλο στην πλοκή της υπόθεσης.

Η Κατερίνα Γερονικολού έχει έναν ρόλο κομβικό. Υποδύεται την Ντιάνα- την ερωμένη και παραλίγο σύζυγο – με φρεσκάδα, τσαχπινιά και μπρίο όπως αρμόζει στην ηλικία της και στο εξαιρετικό υποκριτικό της ταλέντο . Είναι, άλλωστε, μια ηθοποιός που αν και νέα έχει κάνει εξαιρετική διαδρομή, είναι αγαπητή, αναγνωρίσιμη και πολλά υποσχόμενη.

Ο Τάσος Γιαννόπουλος έγινε πολύ αγαπητός και λαοφιλής στους τηλεθεατές από τον ρόλο του Μάκη στη σειρά «Ευτυχισμένοι μαζί». Είναι η δεύτερη φορά που τον συναντώ επί σκηνής και είναι άξιος συγχαρητηρίων τόσο ως κωμικός όσο και σε συγκινησιακά φορτισμένες στιγμές.

Ο Νίκος Σταυρακούδης, είναι ηθοποιός της τηλεόρασης και του θεάτρου καθώς και σεναριογράφος. Έχει συνεργαστεί ξανά με την Ελένη Ράντου στην Εργαζόμενη Γυναίκα, στη σειρά του Ant 1. Και οι δύο τους άψογοι επαγγελματίες θαυμάσιοι στους ρόλους τους και απολαυστικοί, συνέβαλαν στην εξέλιξη της υπόθεσης και της πλοκής.

Όλος ο θίασος απαρτίζεται από 13 υπέροχους ηθοποιούς. Η διανομή των ρόλων είναι εξαιρετική και προσεκτικά σχεδιασμένη. Οι πρωταγωνιστές συνεργάζονται σε απόλυτη αρμονία με όσους υποδύονται δευτερεύοντες ρόλους που δείχνει πως υπάρχει χημεία μεταξύ των ηθοποιών και σεβασμός χωρίς καπέλωμα, ενώ συγχρόνως φαίνεται πως έχουν δουλέψει πολύ σκληρά τους ρόλους τους.

Αναμφίβολα και ο ίδιος ο συγγραφέας είναι χαρισματικός. Το κείμενό του δε διαφέρει από τα τεκταινόμενα της καθημερινής ζωής που τα συναισθήματα καθημερινώς γίνονται ένα κουβάρι μέσα μας και μάς ταλανίζουν. Οι σχέσεις αγάπης και μίσους σε συνδυασμό με τις σκοτεινές μας στιγμές, τους φόβους αλλά και το μεγαλείο ψυχής υπάρχουν στον καθένα από εμάς, αν κάνουμε μια ανασκόπηση της έως σήμερα ζωής μας.

Τα υπέροχα σκηνικά είναι δημιούργημα του Μανόλη Παντελιδάκη και μάς μεταφέρουν στα σοκάκια της Νάπολης όπου εκτυλίσσεται η ιστορία της Φιλουμένα. Ο Σταμάτης Φασουλής για ακόμη μια φορά καταφέρνει να σκηνοθετήσει μ’ έναν τρόπο μαγικό την παράσταση γεμίζοντας την ψυχή των θεατών με συναισθήματα απέραντης συγκίνησης αλλά και γέλιου.

Είναι μια παράσταση που προτείνω να τη δείτε και να τη γευτείτε ως το μεδούλι. Μάλιστα, είναι από τις επιλογές που τις συζητάς και μέρες μετά. Εγώ- και το ξέρουν όσοι με παρακολουθούν- έχω ως αρχή να γράφω την κριτική μου μέρες μετά για να καταλαγιάσουν τα συναισθήματά μου και να είμαι βέβαιη πως θα είμαι αντικειμενική στις κρίσεις μου.

 

Υπόθεση:

Οι φτωχογειτονιές της Νάπολης ζωντανεύουν στο Θέατρο Διάνα. Εκεί, όπου ο Ντομένικο Σοριάνο (Γιάννης Βούρος) γνωρίζει τη νεαρή Φιλουμένα σ’ έναν οίκο ανοχής. Την ερωτεύεται την παίρνει στο σπίτι του και η Φιλουμένα τον υπηρετεί με αφοσίωση και υπέρμετρη αγάπη. Τα χρόνια περνούν σαν το νερό, με λύπες και χαρές. 20 χρόνια μετά ο Σοριάνο ετοιμάζεται να παντρευτεί μια πολύ νέα γυναίκα πίσω από την πλάτη της Φιλουμένα που διαρκώς είναι μόνη.

Η συνέχεια, είναι ανατρεπτική και βασίζεται στη γυναικεία πανουργία της Φιλουμένα και στον άσο που διαθέτει στο μανίκι που δεν είναι άλλος από τη μητρότητα.

Η Ελένη Ράντου διατηρώντας όλα τα στοιχεία του έργου του Εντουάρντο ντε Φίλιππο έχτισε από την αρχή την ιστορία της Φιλουμένα φωτίζοντάς την όχι μόνο ως σύμβολο, αφοσίωσης, ήθους και μητρότητας αλλά και σαν αποτέλεσμα κοινωνικού αποκλεισμού.

Τα θεαματικά σκηνικά της παράστασης με φόντο τα σοκάκια της Νάπολης είναι του Μανόλη Παντελιδάκη και τα εξαιρετικά κοστούμια της Ντένυς Βαχλιώτη.

Η Φιλουμένα από τις 26 Οκτωβρίου θα μάς αφηγείται στο θέατρο Διάνα την υπέροχη ιστορία μιας γυναίκας, που από πόρνη και παράσιτο της κοινωνίας μετατρέπεται σε μια αγία γυναίκα με αξίες, αυταπάρνηση και γενναιότητα. Είναι δε προφανές πως της δίδεται συγχωροχάρτι για το πανούργο σχέδιό της δεδομένου πως ο σκοπός της ήταν ιερός και κατά την ταπεινή μου άποψη απολύτως δίκαιος.

Ευχαριστώ για την πολύτιμη βοήθειά τους τον κ. Γιάννη Βούρο και το γραφείο δημοσίων σχέσεων Αντώνη Κοκολάκη. Αναμένετε και συνεντεύξεις!

Συντελεστές:

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΦΑΣΟΥΛΗΣ

ΣΚΗΝΙΚΑ: ΜΑΝΟΛΗΣ ΠΑΝΤΕΛΙΔΑΚΗΣ

ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ: ΝΤΕΝΥ ΒΑΧΛΙΩΤΗ

ΜΟΥΣΙΚΗ: ΝΑΛΥΣΑ ΓΚΡΗΝ

ΦΩΤΙΣΜΟΙ: ΣΑΚΗΣ ΜΠΙΡΜΠΙΛΗΣ

ΚΙΝΗΣΗ: ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΓΥΡΑ

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΒΑΛΛΙΕΡΑΚΗΣ

Επί σκηνής:

Ελένη Ράντου, Γιάννης Βούρος, Βίλμα Τσακίρη, Τάσος Γιαννόπουλος, Κατερίνα Γερονικολού, Ντίνα Αβαγιανού, Βαγγέλης Χατζηνικολάου, Νίκος Σταυρακούδης, Μαρσέλα Λένα, Αναστασία Σιωπίδου, Παναγιώτης Καρμάτης, Νεκτάριος Φαρμάνης, Γιώργος Αλεβυζάκης.

Εν κατακλείδι, είναι μια παράσταση που σέβεται το θεατή. Αν τη χάσετε εσείς θα χάσετε!

Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο

ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP ΤΟΥ PAGENEWS PAGENEWS.gr - App Store PAGENEWS.gr - Google Play