Greenpeace: Διαμαρτυρία έξω από το υπουργείο Ενέργειας για την πετρελαιοκηλίδα

Μέλη της Greenpeace ντυμένοι με ειδικές στολές απορρύπανσης άνοιξαν πανό έξω από το υπουργείο Ενέργειας ενώ με σκούπες στα χέρια έφτιαξαν μια πετρελαιοκηλίδα στο πεζοδρόμιο του υπουργείου, θέλοντας να διαμαρτυρηθούν για τη βύθιση του "Αγία Ζώνη II" και τη δημιουργία πετρελαιοκηλίδας.

Σημειώνεται πως η"πετρελαιοκηλίδα" είναι φτιαγμένη με φυσικά μέσα και διαλύεται μόλις πέσει πάνω της νερό. 

Σε χθεσινή τους ανακοίνωση, την Τετάρτη, ανέφεραν:

Πλέον στην Σαλαμίνα, που αντιμετωπίζει το σοβαρότερο πρόβλημα ρύπανσης, οι επιχειρήσεις πέρασαν στο δεύτερο, μηχανικό στάδιο καθαρισμού που έχει χαμηλότερη ένταση εργασίας. Από τις 14 Σεπτεμβρίου έως την 1η Οκτωβρίου, 175 εθελοντές και απλοί πολίτες συμμετείχαν στους καθαρισμούς των ακτών της Γλυφάδας και της Σαλαμίνας για 937 ώρες συνολικά. Τα έξοδα για τον κατάλληλο εξοπλισμό που χρειάστηκε σε αυτές τις επιχειρήσεις καθαρισμού καλύφθηκαν αποκλειστικά από την Greenpeace χάρη στις δωρεές των οικονομικών υποστηρικτών της, με μοναδική εξαίρεση τη χρήση των ειδικών σάκων αποθήκευσης των αποβλήτων που διέθετε η εταιρεία απορρύπανσης.

Παρά τις αποκαρδιωτικές εικόνες που προκάλεσαν η καθυστέρηση και ο κακός συντονισμός του κρατικού μηχανισμού, η άμεση ενεργοποίηση των πολιτών αποτέλεσε ένα ηχηρό μήνυμα ελπίδας και δράσης. Δεκάδες χιλιάδες πολιτών διαμαρτυρήθηκαν και πίεσαν την πολιτική ηγεσία να αναλάβει τις ευθύνες της αλλά δεν έμειναν μόνο εκεί. 

Πολλοί από αυτούς βοήθησαν εθελοντικά στις ιδιαίτερα δύσκολες επιχειρήσεις καθαρισμών και επιτάχυναν έτσι τις διαδικασίες απορρύπανσης, ενώ άλλοι στήριξαν οικονομικά την ανάγκη αγοράς κατάλληλου εξοπλισμού των εθελοντών που πολλαπλασιάζονταν μέρα με τη μέρα. Μαζί με τους εθελοντές και τις εθελόντριές μας θα θέλαμε για άλλη μία φορά να τους ευχαριστήσουμε. Η συμπαράσταση και η υποστήριξη τους τις τελευταίες μέρες μας δίνει δύναμη για να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε, ώστε η Ελλάδα να απεξαρτηθεί πλήρως από τα ορυκτά καύσιμα.

Σε μία χώρα που εξαρτάται οικονομικά από την καλή κατάσταση του φυσικού της περιβάλλοντος, η διαχρονική μας εξάρτηση από το πετρέλαιο και η εμμονή των πολιτικών κομμάτων με τις εξορύξεις υδρογονανθράκων είναι μία οικολογική καταστροφή που περιμένει να συμβεί. Μέχρι τότε ας είναι ένα πράγμα σαφές: καμία κυβέρνηση και κανένας μηχανισμός, δεν θα μπορέσει να αντιμετωπίσει ένα μεγαλύτερη κλίμακας ατύχημα σε πλατφόρμες εξόρυξης πετρελαίου πχ στο Ιόνιο ή το Κρητικό Πέλαγος. Όταν μιλάμε για εξορύξεις υδρογονανθράκων, το θέμα δεν είναι αν θα προκληθεί ατύχημα, αλλά πότε.»