Είδαμε το πρώτο επεισόδιο του Prison Break μετά από 7 χρόνια. Και μας άρεσε (pics)

Απογοητευτήκαμε προ εφταετίας. Είχαμε λιώσει μπροστά από μια οθόνη, ξενυχτούσαμε για να “καταπίνουμε” το ένα επεισόδιο μετά το άλλο, ταυτιστήκαμε με τους πρωταγωνιστές, νιώσαμε φίλοι τους, δικοί τους άνθρωποι, στεναχωρηθήκαμε με θανάτους κάποιων και χαιρόμασταν κάθε φορά που τη γλίτωναν.

Μισήσαμε κάποιους, όπως τον “Τ Bag”, που καταφέρνει να επιβιώνει πιο εύκολα και από την… Ελισάβετ του Survivor, αλλάξαμε γνώμη για τον πράκτορα Mahon, που από ένας ναρκωμανής, ψυχάκιας και κακός μπάτσος έγινε… ψυχούλα, λατρέψαμε την καλοσύνη της Sara, τρέξαμε να προλάβουμε μαζί με τον Sucre τον… γάμο του, είδαμε στο πρόσωπο του Lincoln τον δικό μας αδερφό, ερωτευτήκαμε τη Gretchen (Θεέ μου τι γυναίκα!) μα πάνω απ’ όλα, μπήκαμε στο ρόλο του Michael Scofield.

Γίναμε ένα μ’ αυτόν. Γι’ αυτό και απογοητευτήκαμε όταν στο τελευταίο επεισόδιο – μέχρι το… επόμενο, όπως αποδείχτηκε – καταλάβαμε ότι πέθανε. Πέντε κύκλοι, περίπου 100 επεισόδια των 45 λεπτών, ατελείωτες ώρες προβολής και ταύτισης με τον πρωταγωνιστή, για να δούμε στο τέλος πως αυτός σκοτώνεται, αφήνοντας πίσω γυναίκα και παιδί.

Όχι. Δεν το άντεχε ο εγωισμός μας να τελειώσει έτσι απλά η καλύτερη σειρά που έχει εμφανιστεί τα τελευταία χρόνια. Διότι το Prison Break δεν είναι μια απλή σειρά. Είναι ο λόγος που οι ξένες σειρές μπήκαν για τα καλά στη ζωή του Έλληνα. Εκτός απ’ τον δικό μας εγωισμό, δεν το άντεξε ούτε ο εγωισμός των συντελεστών. Τους φανταζόμαστε σε μια μπυραρία, ένα όμορφο βράδυ, να μετράνε τα εκατομμύρια από την επιτυχία τους, καταναλώνοντας μπόλικο αλκοόλ και κάπου εκεί να πέφτει η ατάκα: “Πρέπει να επαναφέρουμε τον Scofield. Δεν γίνεται να ζει ο T Bag και όχι ο Scofield. Ξεκινάμε”.

Και ξεκίνησαν. Και έφτασε το βράδυ της 5ης Απριλίου που στις 21:50 τα φώτα χαμηλώνουν και η τηλεόραση είναι καρφωμένη στο FOX. Άλλωστε, το τρέιλερ ήταν ξεκάθαρο. “Λιγότερο από 24 ώρες από την Αμερική”. Σιγά που θα το χάναμε. Καναπές, ουισκάκι και…

“Πέθανα εφτά χρόνια πριν”. Ναι, καλά ακούσαμε. Είναι η φωνή του Michael Scofield. Είναι ο πρώτος λόγος για να δεις και πάλι την αγαπημένη σου σειρά. Η αναμονή άξιζε. Το πρώτο επεισόδιο του νέου κύκλου, εφτά χρόνια μετά, δεν ήταν καλό. Ήταν ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΟ. Όπως αξίζει σε αυτή την υπερπαραγωγή. Το είδαμε όλο, χωρίς να κουνηθούμε. Και σας παρουσιάζουμε αυτά που μας έκαναν εντύπωση.

1. Ο T Bag γέρασε. Ο πιο αντιπαθητικός δραπέτης της Fox River, που δεν έλεγε να “πεθάνει” με τίποτα, είναι και πάλι εδώ. Με το ίδιο άσχημο και κακό ύφος. Με την ίδια πονηριά στο βλέμμα. Με το ίδιο, ανώμαλο μυαλό του. Αλλά σαφώς πιο γερασμένος. Ρυτίδες στο πρόσωπο, λιγότερο μαλλί (όχι πως είχε ποτέ πλούσια κόμη) και ελαφρώς πιο βαρύς. Παραδεχτείτε το. Όσο κι αν τον μισείτε, αν δεν ήταν στο νέο κύκλο, σίγουρα θα σας έλειπε.

2. Ο Lincoln είναι σαν… πρησμένος. Αν για τη Sara τα εφτά χρόνια είναι σαν να πέρασαν… εφτά μέρες (θα σας εξηγήσουμε πιο κάτω το γιατί) για τον Lincoln Barrows, τον αδερφό του Scofield δεν ισχύει το ίδιο. Έχει πάρει κιλά και ήταν στιγμές στο πρώτο επεισόδιο που στα κοντινά έβλεπες τα μάγουλά του να είναι πρησμένα. Σαν να μασουλούσε κάτι και δεν μπορούσε να μιλήσει καλά. Ο λόγος του πολλές φορές ήταν πιο αργός και από του Βασίλη Τσιάρτα. Α, μην ξεχάσουμε, για όσους δεν το είδαν. Έχει μπλέξει και πάλι με παλιές ιστορίες. Και χρωστά – ξανά – λεφτά σε συμμορίτες. Μη φανταστείτε πολλά. Καμιά 100αριά χιλιάδες δολάρια.

3. Η Sara έχει πιει το ελιξήριο νεότητας. Είναι ΑΚΡΙΒΩΣ ίδια όπως ήταν πριν εφτά χρόνια. Σαν να μην πέρασε ούτε μέρα από πάνω της. Το ίδιο αδύνατη, το ίδιο όμορφη, το ίδιο γλυκιά. Έχει παντρευτεί ξανά, αλλά έχει πει στο γιο της τα πάντα για τον πραγματικό του μπαμπά. Από το πρώτο κιόλας επεισόδιο κινδύνευσε να πεθάνει, όπως συνέβη περίπου 134 φορές στους προηγούμενους κύκλους, αλλά πάντα τα κατάφερνε.

4. Ο Sucre παραμένει ο φίλος που όλοι θα θέλαμε να έχουμε. Εμφανίζεται ξαφνικά μπροστά στον Lincoln όταν ο τελευταίος ήταν έτοιμος να φύγει για την Υεμένη, όπου κρατείται ο αδερφός του στις χειρότερες φυλακές. Και απαιτεί να πάει μαζί. “Είνα ο καλύτερος μου φίλος. Δεν με νοιάζει αν θα πεθάνω”, λέει αυτή η ψυχούλα που ονομάζεται Sucre. Μεγάλε, είμαστε μαζί σου. Όπως φυσικά είμαστε και με τον “C Note”, που έχει αλλάξει πλέον ζωή. Έχει πάει στην τζιχάντ. Την… καλή τζιχάντ, όπως λέει και ο ίδιος. Δείτε τον:

5. Prison Break χωρίς ωραία γυναίκα δεν γίνεται. Είναι με τους… κακούς. Πράκτορας που στο πρώτο επεισόδιο προσπάθησε να σκοτώσει και τον Lincoln και τη Sara. Το κανονικό της όνομα είναι Marina Benedict, έχει ξανθό κοντό μαλλί, υπέροχα γαλάζια μάτια και κυκλοφορεί με ένα πιστόλι. Δείτε την:

6. O Scofield έχει ακόμα περισσότερα τατουάζ. Ναι, χωρούσαν κι άλλα. Δεν ξέρουμε ακόμα που αποσκοπούν. Αλλά σίγουρα θα έχουν σχέση με απόδραση. Τα πιο μυστηριώδη είναι στις παλάμες του. Δύο μάτια στις δύο του παλάμες.

7. Prison Break χωρίς συνομωσία, επίσης δεν γίνεται. Δεν θα μπορούσαμε να το δούμε. Σε μια τέτοια έχει πέσει ο Michael Scofield. Κάποιοι προσπαθούν να τον σβήσουν απ’ τον χάρτη. Κυριολεκτικά. Σαν να μην υπήρξε ποτέ. Έχουν αντικαταστήσει τη φωτογραφία του με άλλου, έχουν “πειράξει” ακόμα και την ταυτότητα του. Ο Michael Scofield όπως τον γνωρίζαμε δεν… υπήρξε ποτέ. Κι όμως, ο αδερφός τον βρήκε. Του μίλησε. Ή μήπως όχι; Δείτε και τίποτα, μη σας τα λέμε όλα εμείς…

ΥΓ: Alexander Mahon λείπεις όσο και η Gretchen. Αν ακούν οι συντελεστές, ας κάνουν κάτι και γι’ αυτούς. Εδώ ολόκληρη… νεκρανάσταση σκέφτηκαν!

ΥΓ.1: Αργεί η επόμενη Τετάρτη;