Οι θρυλικές ομιλίες του Ξενοφώντος Ζολώτα στα αγγλικά, χρησιμοποιώντας μόνο ελληνικές λέξεις (vid)

Στη συνεδρίαση, που γινόταν η επισκόπηση και αναλύονταν τα συμπεράσματα από τις εργασίες του ΔΝΤ και της Διεθνούς Τράπεζας για το 1957, ως αντιπρόσωπος της Ελλάδος ο Ξενοφών Ζολώτας προκάλεσε την έκπληξη από τον απροσδόκητο λόγο του στις 26 Σεπτεμβρίου 1957. Ακροατήριο του: οι σύνεδροι της Διεθνούς Τράπεζας Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης (αγγλόφωνοι όλοι) και … ω του θαύματος τον κατανόησαν χωρίς μεταφράσεις και μεσολαβητές.

Μίλησε ελληνικά και τον κατάλαβαν όλοι γιατί χρησιμοποίησε ατόφια την αγγλική γλώσσα! Την επομένη είχαν πρωτοσέλιδο το λόγο του οι «New York Times» και οι «Washington Post». Το μήνυμα πέρασε σε όλο τον κόσμο. Η διαχρονική δύναμη της ελληνικής γλώσσας, που έμεινε ζωντανή από την ποίηση του Ομήρου και πολύ παλιότερα μέχρι σήμερα, μπορεί να χρησιμοποιηθεί και να λειτουργήσει σε όλες τις ευρωπαϊκές γλώσσες.

Ο πρώτος λόγος, εκφωνήθηκε στο κλείσιμο της 12ης ετήσιας συνεδρίασης της Παγκόσμιας Τράπεζας, τον Οκτώβριο του 1957 στη Νέα Υόρκη, όπου ο Ξ. Ζολώτας παραβρέθηκε ως Διοικητής της Τράπεζας Ελλάδος.

Ο Ξενοφών Ζολώτας ξεκίνησε την ομιλία του στα αγγλικά, και τη συνέχισε επίσης στα «αγγλικά» αλλά με αποκλειστικά ελληνογενείς λέξεις, αν εξαιρέσουμε κάποιες λίγες αναπόφευκτες αγγλικές, δηλαδή άρθρα, προθέσεις, συνδέσμους και βοηθητικά ρήματα.

Το πρώτο κείμενο του Ξ. Ζολώτα, το 1957 έχει ως εξής:

«Kyrie.

I eulogize the archons of the Panethnic Numismatic Thesaurus and the Oecumenical Trapeza for the orthodoxy of their axioms methods and policies, although there is an episode of cacophony of the Trapeza with Hellas.

Κύριοι,

Επαινώ τους άρχοντες του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Οικουμενικής Τράπεζας για την ορθοδοξία των αξιωμάτων, των μεθόδων και των πολιτικών τους, αν και υπάρχει ένα επεισόδιο κακοφωνίας της Τράπεζας με την Ελλάδα.

With enthusiasm we dialogue and synagonize at the synods of our didymous Organizations in which polymorphous economic ideas and dogmas are analyzed and synthesized

Με ενθουσιασμό διαλεγόμαστε και συναγωνιζόμαστε στις συνόδους των δίδυμων Οργανισμών μας των οποίων τις πολύμορφες οικονομικές ιδέες και δόγματα αναλύουμε και συνθέτουμε

Our critical problems such as the numismatic plethora generate some agony and melancholy. This phenomenon is characteristic of our epoch. But, to my thesis we have the dynamism to program therapeutic practices as a prophylacis from chaos and catastrophe.

Τα κρίσιμα προβλήματά μας, όπως ο νομισματικός πληθωρισμός, προκαλούν κάποια αγωνία και μελαγχολία. Αυτό το φαινόμενο είναι χαρακτηριστικό της εποχής μας. Αλλά η θέση μου είναι ότι έχουμε το δυναμισμό να προγραμματίσουμε θεραπευτικές πρακτικές ως μέτρο προφύλαξης από το χάος και την καταστροφή.

In parallel a panethnic unhypocritical economic synergy and harmonization in a democratic climate is basic. I apologize for my eccentric monologue. I emphasize my eucharistia to your Kyrie to the eugenic and generous American Ethnos and to the organizers and protagonists of this Ampitctyony and gastronomic symposia»

Παράλληλα, μια παγκόσμια ανυπόκριτη οικονομική συνεργασία και εναρμόνιση σε ένα δημοκρατικό κλίμα είναι βασική. Ζητώ συγγνώμη για τον εκκεντρικό μου μονόλογο. Εκφράζω με έμφαση τις ευχαριστίες μου προς σε σας, Κύριοι, προς το ευγενικό και γενναιόδωρο Αμερικανικό Έθνος και προς τους οργανωτές και τους πρωταγωνιστές αυτού του αμφικτιονικού και γαστρονομικού συμποσίου.

Δεύτερος λόγος στις 2 Οκτωβρίου 1959Kyrie, It is Zeus’ anathema on our epoch and the heresy of our economic method and policies that we should agonize the Skylla of nomismatic plethora and the Charybdis of economic anaemia.

Είναι «Διός ανάθεμα» στην εποχή μας και αίρεση της οικονομικής μας μεθόδου και της οικονομικής μας πολιτικής το ότι θα φέρναμε σε αγωνία τη Σκύλλα του νομισματικού πληθωρισμού και τη Χάρυβδη της οικονομικής μας αναιμίας.

It is not my idiosyncracy to be ironic or sarcastic but my diagnosis would be that politicians are rather cryptoplethorists. Although they emphatically stigmatize nomismatic plethora, they energize it through their tactics and practices. Our policies should be based more on economic and less on political criteria. Our gnomon has to be a metron between economic strategic and philanthropic scopes.

Δεν είναι στην ιδιοσυγκρασία μου να είμαι ειρωνικός ή σαρκαστικός αλλά η διάγνωσή μου θα ήταν ότι οι πολιτικοί είναι μάλλον κρυπτοπληθωριστές. Αν και με έμφαση στιγματίζουν τον νομισματικό πληθωρισμό, τον ενεργοποιούν μέσω της τακτικής τους και των πρακτικών τους. Η πολιτική μας θα έπρεπε να βασίζεται περισσότερο σε οικονομικά και λιγότερο σε πολιτικά κριτήρια. Γνώμων μας πρέπει να είναι ένα μέτρο μεταξύ οικονομικής στρατηγικής και φιλανθρωπικής σκοπιάς.

In an epoch characterized by monopolies, oligopolies, monopolistic antagonism and polymorphous inelasticities, our policies have to be more orthological, but this should not be metamorphosed into plethorophobia, which is endemic among academic economists.

Σε μια εποχή που χαρακτηρίζεται από μονοπώλια, ολιγοπώλια, μονοπωλιακό ανταγωνισμό και πολύμορφες ανελαστικότητες, οι πολιτικές μας πρέπει να είναι πιο ορθολογιστικές, αλλά αυτό δεν θα έπρεπε να μεταμορφώνεται σε πληθωροφοβία, η οποία είναι ενδημική στους ακαδημαϊκούς οικονομολόγους.

Nomismatic symmetry should not antagonize economic acme. A greater harmonization between the practices of the economic and nomismatic archons is basic.

Η νομισματική συμμετρία δεν θα έπρεπε να ανταγωνίζεται την οικονομική ακμή. Μια μεγαλύτερη εναρμόνιση μεταξύ των πρακτικών των οικονομικών και νομισματικών αρχόντων είναι βασική.

Parallel to this we have to synchronize and harmonize more and more our economic and nomismatic policies panethnically. These scopes are more practicable now, when the prognostics of the political end economic barometer are halcyonic.

Παράλληλα με αυτό, πρέπει να εκσυγχρονίσουμε και να εναρμονίσουμε όλο και περισσότερο τις οικονομικές και νομισματικές μας πρακτικές πανεθνικώς. Αυτές οι θεωρήσεις είναι πιο εφαρμόσιμες τώρα, όταν τα προγνωστικά του πολιτικού και οικονομικού βαρομέτρου παραπέμπουν σε αλκυονίδες μέρες.

The history of our didimus organization on this sphere has been didactic and their gnostic practices will always be a tonic to the polyonymous and idiomorphous ethnical economies. The genesis of the programmed organization will dynamize these policies.

Η ιστορία του δίδυμου οργανισμού μας σε αυτήν την σφαίρα είναι διδακτική και οι γνωστικές τους εφαρμογές θα είναι πάντα ένα τονωτικό στις πολυώνυμες και ιδιόμορφες εθνικές οικονομίες. Η γένεση μιας προγραμματισμένης οργάνωσης θα ενισχύσει αυτές τις πολιτικές.

Therefore, I sympathize, although not without criticism one or two themes with the apostles and the hierarchy of our organs in their zeal to program orthodox economic and nomismatic policies.

Γι’ αυτόν το λόγο αντιμετωπίζω με συμπάθεια, αλλά όχι χωρίς κριτική διάθεση, ένα ή δύο θέματα με τους αποστόλους της ιεραρχίας των οργάνων μας στον ζήλο τους να προγραμματίσουν ορθόδοξες οικονομικές και νομισματικές πολιτικές.

I apologize for having tyranized you with my Hellenic phraseology. In my epilogue I emphasize my eulogy to the philoxenous aytochtons of this cosmopolitan metropolis and my encomium to you Kyrie, the stenographers.

Απολογούμαι που σας τυράννησα με την ελληνική μου φρασεολογία. Στον επίλογό μου εκφράζω με έμφαση τις ευλογίες μου προς τους φιλόξενους αυτόχθονες αυτής της κοσμοπολίτικης μητρόπολης καθώς και το εγκώμιό μου προς εσάς, κύριοι στενογράφοι.

Ποιος ήταν ο Ξενοφών Ζολώτας

Οικονομολόγος, πανεπιστημιακός, ακαδημαϊκός και πρωθυπουργός οικουμενικής κυβέρνησης (Νοέμβριος 1989-Απρίλιος 1990). Σπούδασε στα πανεπιστήμια Αθηνών, Λειψίας και Παρισιού.

Το 1928 έγινε καθηγητής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και την περίοδο 1931-68 δίδαξε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Το 1952 έγινε ακαδημαϊκός. Ήταν μέλος στο διοικητικό συμβούλιο της UNRRA (1946) και διοικητής για την Ελλάδα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Αντιπροσώπευσε επίσης την Ελλάδα στον ΟΗΕ (1948-53). Διετέλεσε υπουργός Συντονισμού στην υπηρεσιακή κυβέρνηση του 1952 και στην κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας του 1974, καθώς επίσης διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος (1955-67, 1974-81).

Δημοσίευσε πολλά επιστημονικά έργα στην ελληνική, στη γαλλική και στη γερμανική γλώσσα. Από τα ελληνικά, ιδιαίτερα αξιομνημόνευτα είναι τα εξής: Θεωρητική οικονομική (1942), Δημιουργικός σοσιαλισμός (1944), Νομισματικό πρόβλημα και ελληνική οικονομία (1950), Νόμισμα και οικονομία (1973), Κοινωνική ευημερία και οικονομική οργάνωσις (1976) και Κατανάλωσις, επενδύσεις και νομισματική ισορροπία (1977).