57ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης: Τρεις ταινίες για το βραβείο LUX

​Διατηρώντας μια παράδοση που έχει πεντάχρονη ιστορία, το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης φιλοξενεί και εφέτος τις τρεις ταινίες που διαγωνίζονται για το LUX, το βραβείο που απονέμει κάθε χρόνο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Είναι ένα βραβείο που θεσμοθετήθηκε το 2007 και επιδιώκει να στρέψει τα φώτα στη δημόσια συζήτηση για την Ευρώπη και να υποστηρίξει την κυκλοφορία των ευρωπαϊκών συμπαραγωγών στο εσωτερικό της Ενωσης.

Μία από τις τρεις ταινίες που διεκδικούν το LUX παίζεται ήδη και εμπορικά στις αίθουσες της χώρας. Πρόκειται για το «Toni Erdmann» της γερμανίδας σκηνοθέτριας Μάρεν Αντε, ένα από τα πιο αισιόδοξα κινηματογραφικά έργα που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια, που προτείνει το χαμόγελο ως όπλο αντιμετώπισης των κακών που καθημερινά ζώνουν τη ζωή μας. Η ταινία είναι συμπαραγωγή Γερμανίας, Αυστρίας και Ρουμανίας και έκανε εφέτος πρεμιέρα στο Φεστιβάλ των Καννών όπου όμως αγνοήθηκε από τα επίσημα βραβεία κερδίζοντας μόνον εκείνο της Διεθνούς Ενωσης Κινηματογραφικών Κριτικών.

O «Κολοκυθάκης» στον τίτλο «Εγώ, o Κολοκυθάκης» («Ma vie de Courgette») του Κλοντ Μπαράς που επίσης διεκδικεί το βραβείο, είναι το παρατσούκλι ενός εννιάχρονου αγοριού το οποίο χάνει τη μητέρα του και γίνεται φίλος με έναν καλόκαρδο αστυνομικό, με τη βοήθεια του οποίου θα αποκτήσει μια νέα οικογένεια και θα βρει την αληθινή αγάπη.

Το «Με τα μάτια ανοιχτά» («À peine j’ouvre les yeux») είναι η δεύτερη ταινία που διεκδικεί το LUX. Συμπαραγωγή και αυτή (Γαλλία, Τυνησία, Βέλγιο, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα), γυρίστηκε από τη Λεϊλά Μπουζίντ αλλά είναι παραγωγή του 2015. Στην Τύνιδα, το καλοκαίρι του 2010, μερικούς μήνες πριν από την επανάσταση, η δεκαοκτάχρονη Φαράχ που μόλις έχει πάρει το απολυτήριό της, αφήνει να εκδηλωθεί ανενδοίαστα η δίψα της για ελευθερία και γίνεται τραγουδίστρια σε ένα συγκρότημα στρατευμένου ροκ. Διαλαλεί πεισματικά το ανατρεπτικό μήνυμα του Μπορέν, του συντρόφου της και αρχηγού του συγκροτήματος και, μέσα απ’ αυτό το μήνυμα, τις ελπίδες μιας ολόκληρης γενιάς.

Πώς επιλέγονται οι ταινίες

Εχει σημασία το γεγονός ότι οι ταινίες για το βραβείο LUX επιλέγονται από μια ομάδα επαγγελματιών της κινηματογραφικής βιομηχανίας που αποτελούν την επιτροπή επιλογής. Οι τρεις ταινίες του επίσημου διαγωνισμού είναι το αποτέλεσμα της επιτροπής επιλογής. Ο νικητής επιλέγεται και βραβεύεται από τα μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Εφέτος η βράβευση πραγματοποιείται στις 23 Νοεμβρίου.

Πάντως «αχίλλειος πτέρνα» του ευρωπαϊκού κινηματογράφου, κωλυόμενη από τις διαφορετικές γλώσσες που ομιλούνται, είναι η διανομή και το βραβείο LUX στοχεύει να υπερκεράσει το γλωσσικό εμπόδιο, βοηθώντας τις ευρωπαϊκές ταινίες να φτάσουν σ’ ένα ευρύτερο κοινό με την υποστήριξη του υποτιτλισμού και της διανομής τους.

Τι είναι οι «Ημέρες Κινηματογράφου LUX»

Είναι οι προβολές των τριών ταινιών του επίσημου Διαγωνισμού Βραβείου LUX στις 28 χώρες της ΕΕ κατά την ίδια χρονική περίοδο, το φθινόπωρο του 2015. Για τις ημέρες αυτές, στο πλαίσιο του βραβείου LUX, οι τρεις ταινίες του διαγωνισμού υποτιτλίζονται στις 24 επίσημες γλώσσες της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Στόχος είναι να κοινοποιηθεί η ποικιλομορφία και ο πλούτος του ευρωπαϊκού κινηματογράφου σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερο αριθμό ευρωπαίων πολιτών, εκκινώντας μια συζήτηση για τα θέματα που πραγματεύονται οι ταινίες του Βραβείου LUX 2016. Τα θέματα των ταινιών αυτών μας αφορούν όλους, λένε τις ιστορίες μας, αγγίζουν τα συναισθήματά μας και θέτουν κρίσιμα ζητήματα της εποχής μας.

Οι ταινίες:

– Εγώ, o κολοκυθάκης / My Life as a Courgette / Ma vie de Courgette

Ελβετία – Γαλλία, 2016, έγχρωμη, 75′

Σκηνοθεσία: Κλοντ Μπαράς / Claude Barras, 

Σενάριο: Céline Sciamma

– Toni Erdmann

Γερμανία – Αυστρία – Ρουμανία, 2016, έγχρωμη, 162′

Σκηνοθεσία – σενάριο: Μάρεν Αντε / Maren Ade

Οταν η Ινες, στέλεχος μιας μεγάλης γερμανικής εταιρείας με έδρα το Βουκουρέστι, δέχεται απροειδοποίητα επίσκεψη από τον πατέρα της, δεν μπορεί να κρύψει την αγανάκτησή της.

Η ζωή της είναι τέλεια οργανωμένη, σε απόλυτη τάξη, όταν ο πατέρας της όμως της θέτει το ερώτημα «Είσαι ευτυχισμένη;» η αδυναμία της να απαντήσει σηματοδοτεί το ξεκίνημα μιας μεγάλης ανατροπής. Ο πατέρας, για τον οποίο η Ινες συχνά ντρέπεται, είναι αποφασισμένος να κάνει την κόρη του να ξαναβρεί νόημα στη ζωή της, κι ο τρόπος του για να το πετύχει αυτό είναι να υποδυθεί έναν χαρακτήρα: τον φαρσέρ Τόνι Ερντμαν.

Ολες οι ενότητες και η Αγορά του 57ου ΦΚΘ χρηματοδοτούνται από την Ευρωπαϊκή Ενωση – Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, στο πλαίσιο του ΠΕΠ Κεντρικής Μακεδονίας 2014-2020.