Όταν η επαγγελματική πολιτική παραιτείται

Η Τζασίντα Άρντερν παραιτείται και επίσημα από την πρωθυπουργία της Νέας Ζηλανδίας. Σήμερα, η 42χρονη κεντροαριστερή πολιτικός φόρεσε το παραδοσιακό ένδυμα των Μαορί και απευθύνθηκε στους πολίτες. Τις επόμενες ημέρες, αναμένεται να εκθέσει τους πολιτικούς λόγους της παραίτησης στο Εργατικό Κόμμα της χώρας της.

Η απερχόμενη πρωθυπουργός υποστηρίζει ότι «από την πλευρά μου, θέλω να γνωρίζετε ότι η εμπειρία μου σε αυτή τη θέση στη Νέα Ζηλανδία και με τους Νεοζηλανδούς υπήρξε μια εμπειρία αγάπης, κατανόησης και καλοσύνης».

«Αυτό μου έδειξε η πλειονότητα των Νεοζηλανδών και θέλω να γνωρίζετε ότι αποχωρώ με μια μεγαλύτερη τρυφερότητα για την Αοτεαρόα Νέα Ζηλανδία και τον λαό της σε σχέση πάντοτε με όταν άρχισα και δεν νόμιζα ότι αυτό θα ήταν πιθανό», πρόσθεσε η νεοζηλανδή πολιτικός, ευχαριστώντας τον λαό από «τα βάθη της καρδιάς της».

Οι δηλώσεις της Τ. Άρντερν κάνουν τον γύρο του κόσμου και ειδικοί, κυρίως της ψυχολογίας και της ψυχανάλυσης, εστιάζουν στο ζήτημα της ψυχικής εξάντλησης, του περιορισμού των ψυχικών χωρητικοτήτων της απερχόμενης πρωθυπουργού.

Η Τ. Άρντερν είχε εκδηλώσει ενδείξεις μειωμένων ψυχικών αντοχών, με χαρακτηριστικότερη την περίπτωση της εξύβρισης μέσα στο νεοζηλανδέζικο κοινοβούλιο του επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Η επικεφαλής του κόμματος των Εργατικών είχε λάβει, τότε, τον λόγο από τον πρόεδρο της Βουλής, για να ζητήσει δημόσια συγγνώμη.

Η 42χρονη πρωθυπουργός είχε ακολουθήσει με την πρέπουσα ευλάβεια την τροχιά ζωής, που οφείλει να τηρεί μία σύγχρονη επαγγελματίας της πολιτικής, από τις σπουδές και την εργασία της έως την επαγγελματική της σταδιοδρομία και την κομματική της εξέλιξη.

Στα 37 της, η Άντερν αναδείχθηκε στον ανώτατο πολιτικό θεσμό της Νέας Ζηλανδίας, αλλά ήρθε αντιμέτωπη με σοβαρά προβλήματα και με επείγουσες κρίσεις. Κυριότερη από αυτές ήταν η πανδημική κρίση της Covid – 19, οπότε και η απερχόμενη πρωθυπουργός χρειάστηκε να λάβει αυστηρά αλλά ορθολογικά μέτρα, με κυριότερο τον αρκετά παρατεταμένο κοινωνικό αποκλεισμό.

Είναι όμως σαφές ότι ένας κυρίαρχος λόγος δεν της «επιτρέπει» την παραίτηση, δεν ανέχεται σε μια επαγγελματία πολιτικό να παραιτηθεί, ανεξάρτητα από το ότι η ίδια δεν ασκεί καμία «αντισυστημική» κριτική, ούτε παρουσιάζει χειριστικά την απόφασή της. Ο επαγγελματισμός αυτός σημαίνει ότι ο πολιτικός ζει από αυτήν την δουλειά, την δουλειά της πολιτικής. Και για πρόδηλους λόγους αυτοσεβασμού από ένα σημείο και μετά, η Τ. Άρντερν αρνείται να ακολουθήσει και να υπεισέλθει στην σχετική, πλούσια επιχειρηματολογία.