ΑΠΕ: Ανεμογεννήτριες στον Άρη που μπορούν να υποστηρίξουν τη ζωή

Η αιολική ενέργεια είναι «ένας πολύτιμος ενεργειακός πόρος για μελλοντικές ανθρώπινες αποστολές στον Άρη» που θα μπορούσε να ανοίξει νέες περιοχές του Κόκκινου Πλανήτη για εξερεύνηση, σύμφωνα με μια ομάδα επιστημόνων, που μελετά το πώς οι ανεμογεννήτριες μπορούν να υποστηρίξουν τη ζωή σε συνθήκες του Άρη.

Μπορεί αρχικά η αιολική να είχε αποκλειστεί ως πηγή ενέργειας λόγω των συνθηκών στην επιφάνεια του Άρη – όπου η χαμηλή ατμοσφαιρική πυκνότητα έχει ως αποτέλεσμα δυνάμεις ανέμου συνήθως 1% εκείνων που παρατηρούνται στη Γη – νέα έρευνα με επικεφαλής τη Victoria Hartwick του Ερευνητικού Κέντρου Ames της NASA στην Καλιφόρνια ισχυρίζεται ότι η τεχνολογική πρόοδος επιτρέπει την εκμετάλλευση χαμηλών ταχυτήτων ανέμου ευνοώντας έτσι «μια εφαρμογή στον Άρη».Οι ανεμογεννήτριες στον Άρη θα μπορούσαν να αποδειχθούν ιδιαίτερα πολύτιμες ως συμπλήρωμα της πυρηνικής και ηλιακής ενέργειας, προσφέροντας μεγαλύτερα επίπεδα ασφάλειας από την πρώτη και δυνητικά ικανές να λειτουργήσουν όταν η δεύτερη κατακλύζεται από καταιγίδες σκόνης, λένε οι ερευνητές σε μια νέα εργασία που δημοσιεύτηκε στο Nature Astronomy.

«Διαπιστώνουμε ότι οι ταχύτητες του ανέμου σε ορισμένες προτεινόμενες τοποθεσίες είναι αρκετά γρήγορες για να παρέχουν μια αυτόνομη ή συμπληρωματική πηγή ενέργειας στην ηλιακή ή πυρηνική ενέργεια», ανέφεραν οι επιστήμονες, προσθέτοντας ότι «η αιολική ενέργεια αντιπροσωπεύει έναν σταθερό, βιώσιμο ενεργειακό πόρο σε μεγάλα τμήματα. της επιφάνειας του Άρη» που θα μπορούσε να βοηθήσει στο άνοιγμα 13 νέων «περιοχών ενδιαφέροντος» στον πλανήτη για ανθρώπινη εξερεύνηση.

Μέρος των υπολογισμών τους βασίστηκαν σε στοιχεία καμπύλης ισχύος από μια τουρμπίνα Enercon 33 που λειτουργεί στο αιολικό πάρκο Ross Island στην Ανταρκτική ως «ανάλογη τοποθεσία για τον σημερινό Άρη».

«Ενθαρρύνουμε πρόσθετη μελέτη με στόχο την προώθηση της τεχνολογίας ανεμογεννητριών ώστε να λειτουργούν αποτελεσματικά υπό τις συνθήκες του Άρη και να αντλούν περισσότερη ισχύ από τους ανέμους του Άρη», υπογραμμίζει η έρευνα, επισημαίνοντας παράλληλα μια σειρά τεχνικών προκλήσεων που θα έπρεπε να ξεπεραστούν, που κυμαίνονται από ελαφριά σχέδια για μεταφορά στον Άρη μέχρι την ανάγκη λειτουργίας σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες θερμοκρασίας και σκόνης.