Οι άνθρωποι που εμφανίζουν μεγάλη ομοιότητα προσώπου, έχουν επίσης συνήθως παρόμοιο DNA

Οι άνθρωποι που εμφανίζουν μεγάλη ομοιότητα προσώπου, έχουν επίσης συνήθως παρόμοιο DNA, σύμφωνα με νέα ισπανική επιστημονική μελέτη, την πρώτη που κάνει σαφώς αυτή τη συσχέτιση, ανακαλύπτοντας μια βιολογική εξήγηση στο φαινόμενο του σωσία. Εδώ και δεκαετίες οι επιστήμονες θεωρούν δεδομένη την ύπαρξη ανθρώπων που μοιάζουν τρομερά μεταξύ τους παρόλο που δεν έχουν οικογενειακούς δεσμούς, αλλά δεν είχαν βρει μια εξήγηση γι’ αυτό.

Η νέα έρευνα βασίστηκε σε φωτογραφίες ανθρώπων με όμοιο πρόσωπο αλλά χωρίς γενετική συγγένεια μεταξύ τους, καθώς και σε ανάλυση του γενετικού υλικού τους.

Χάρη στο διαδίκτυο και την ανάρτηση ενός μεγάλου όγκου φωτογραφιών σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης και άλλες πλατφόρμες, έχει διευκολυνθεί η αναζήτηση τέτοιων περιπτώσεων με τη βοήθεια αλγορίθμων τεχνητής νοημοσύνης και έχει αυξηθεί σημαντικά ο αριθμός τους. Έγινε έτσι αντιληπτό ότι το φαινόμενο του σωσία (ή σχεδόν) είναι συχνότερο από ό,τι θεωρείτο μέχρι πρόσφατα.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρα Μανέλ Εστελέρ, διευθυντή του Ινστιτούτου Ερευνών Λευχαιμίας Γιοζέπ Καρέρας και καθηγητή γενετικής του Πανεπιστημίου της Βαρκελώνης, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό βιολογίας Cell Reports, εντόπισαν 32 άγνωστους μεταξύ τους ανθρώπους (16 ζεύγη), αλλά με μεγάλη ομοιότητα προσώπου (σαν δίδυμοι ή σωσίες).

«Η εμφάνιση των σωσιών ενός ανθρώπου, σαν να πρόκειται για φωτοαντίγραφα, έχει εδώ και καιρό τραβήξει το ενδιαφέρον της τέχνης και της λαϊκής κουλτούρας, αλλά ποτέ δεν είχε προσεγγιστεί από πραγματική επιστημονική σκοπιά. Αυτό που κάναμε είναι να συλλέξουμε βιολογικό υλικό από υπερβολικά όμοια άτομα για να δούμε αν υπάρχει αντικειμενικός λόγος γι’ αυτή την ομοιότητα τους», δήλωσε ο Εστελέρ.

Οι συμμετέχοντες στην έρευνα συμπλήρωσαν ερωτηματολόγια με βιομετρικά και στοιχεία του τρόπου ζωής τους, ενώ παρείχαν και δείγμα DNA για ανάλυση του γονιδιώματος τους, του επιγενετικού προφίλ τους (μηχανισμοί ρύθμισης του γονιδιώματος) και του μικροβιώματος τους (σύνθεση μικροβιακών κοινοτήτων στο σώμα).

Η μελέτη έδειξε ότι τέτοιοι άνθρωποι έχουν παρόμοιους γενότυπους, ιδίως αναφορικά με γονίδια που εμπλέκονται στον σχηματισμό του στόματος, την μύτης, των ματιών, του μετώπου και του σαγονιού, αλλά διαφορετικό μικροβίωμα.

Η γενετική ομοιότητα δεν περιορίζεται στο πρόσωπο, καθώς στα εννέα από τα 16 ζευγάρια βρέθηκε μεγάλη ομοιότητα DNA, καθώς επίσης μεγάλη ομοιότητα βιολογικών χαρακτηριστικών όπως το βάρος και το ύψος, συμπεριφορικών (π.χ. κάπνισμα) και άλλων (π.χ. μορφωτικό επίπεδο).