Η όραση και η όσφρηση συνδέονται στον εγκέφαλο των σκύλων

Μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Journal of Neuroscience αποκάλυψε ότι η όραση και η όσφρηση συνδέονται στον εγκέφαλο των σκύλων, κάτι που δεν έχει εντοπιστεί ακόμη σε κανένα άλλο είδος.

Οι σκύλοι είναι γνωστοί για την ικανότητά τους να αναγνωρίζουν και να παρακολουθούν αντικείμενα που αναδύουν κάποια εσάνς. Τώρα αποκαλύφθηκε ότι ενισχύουν αυτό το ταλέντο με ειδικές δομές του εγκεφάλου που συνδέονται με την όραση.

«Το πιο ενδιαφέρον πράγμα σε αυτήν την έρευνα είναι οι διασυνδέσεις από τη μύτη μέχρι τον ινιακό λοβό, οι οποίες καλύπτουν τον οπτικό φλοιό», εξήγησε η κτηνίατρος νευρολόγος Philippa Johnson, αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Κολλέγιο Κτηνιατρικής του Πανεπιστημίου Cornell και ανώτερη συγγραφέας της μελέτης.

Αυτή και οι συνεργάτες της μελέτησαν μαγνητικές τομογραφίες εγκεφάλων 23 σκύλων που κατέδειξαν νευρολογικές συνδέσεις μεταξύ του οσφρητικού βολβού, όπου αναγνωρίζονται οι μυρωδιές, και του ινιακού λοβού τους, όπου επεξεργάζεται η όραση.

Οι άνθρωποι, που βασίζονται κυρίως στην όραση, δεν έχουν τέτοιες συνδέσεις στον εγκέφαλό τους, αν και είναι πιθανό να υπάρχει κάτι παρόμοιο σε άλλα ζώα που εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από την όσφρηση, εκτίμησε η Johnson.

Η ανακάλυψη υποδηλώνει ότι η όσφρηση και η όραση στα σκυλιά είναι συνδεδεμένα κατά κάποιο τρόπο, αν και δεν είναι γνωστό πώς οι σκύλοι βιώνουν τις δύο αισθήσεις παράλληλα.

«Η οσμή συνεισφέρει στον οπτικό φλοιό των σκύλων, αλλά είναι δύσκολο να γνωρίζουμε την εμπειρία ενός σκύλου», είπε η Johnson. «Αλλά νομίζω ότι μπορούν να χρησιμοποιήσουν το άρωμα για να καταλάβουν πού βρίσκονται τα πράγματα».

Εξήγησε ότι όταν οι άνθρωποι μπαίνουν σε ένα δωμάτιο, χρησιμοποιούν κυρίως την αίσθηση της όρασής τους για να διαπιστώσουν ποιος είναι εκεί ή πώς είναι τοποθετημένα τα έπιπλα. Αλλά τα σκυλιά φαίνεται να ενσωματώνουν το άρωμα στην ερμηνεία τους για το περιβάλλον τους και τον τρόπο με τον οποίο προσανατολίζονται σε αυτό, είπε.

Αυτό επιβεβαιώνεται από τη συμπεριφορά σκύλων που έχουν χάσει την όρασή τους αλλά δεν φαίνεται να επηρεάζονται πολύ από το γεγονός ότι έχουν τυφλωθεί.

«Ένας από τους οφθαλμίατρους στο νοσοκομείο εδώ είπε ότι έχει τακτικά ιδιοκτήτες που φέρνουν τα σκυλιά τους και όταν δοκιμάζει την όρασή τους, διαπιστώνει ότι είναι εντελώς τυφλοί – αλλά οι ιδιοκτήτες κυριολεκτικά δεν θα τον πιστέψουν», είπε. «Τα τυφλά σκυλιά ενεργούν εντελώς φυσιολογικά. Μπορούν να προσανατολιστούν γύρω από το περιβάλλον τους και δεν προσκρούουν σε πράγματα».

Η Johnson και οι συνεργάτες της σχεδιάζουν περισσότερες μελέτες για να εξετάσουν τον εγκέφαλο άλλων ζώων, όπως οι γάτες και τα άλογα, που εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τη μυρωδιά.

«Το κεφάλι ενός αλόγου είναι κυρίως ένα οσφρητικό όργανο, αλλά χρησιμοποιούν την οσμή με διαφορετικό τρόπο από τα σκυλιά, επειδή είναι θηράματα και το χρησιμοποιούν για να προειδοποιούν τους εαυτό τους», είπε. «Έτσι θα είναι ενδιαφέρον να δούμε πώς τα ρινικά τους συστήματα ενσωματώνονται στον εγκέφαλό τους».

Η όσφρηση στους σκύλους είναι γνωστό ότι είναι πολύ πιο ευαίσθητη από ό,τι στους ανθρώπους: ο οσφρητικός βολβός στον εγκέφαλο ενός σκύλου είναι περίπου 30 φορές μεγαλύτερος από τον ανθρώπινο εγκέφαλο. Οι σκύλοι έχουν έως και ένα δισεκατομμύριο υποδοχείς οσμής στη μύτη τους, σε σύγκριση με μόλις 5 εκατομμύρια υποδοχείς οσμής στους ανθρώπους, είπε ο Τζόνσον.

Η ανακάλυψη υποδηλώνει ότι η αίσθηση της όσφρησης είναι πολύ πιο ζωτικής σημασίας για τα σκυλιά από ό,τι πιστεύαμε προηγουμένως.

«Έχουμε ήδη μια ένδειξη ότι η όρασή τους δεν είναι οξεία και τόσο περίπλοκη όσο η ανθρώπινη όραση. Ωστόσο, τώρα γνωρίζουμε ότι η όσφρηση είναι μέρος της οπτικής τους επεξεργασίας, επομένως τα σκυλιά μπορεί να έχουν μια εντελώς διαφορετική εμπειρία του κόσμου σε σύγκριση με εμάς», είπε.

Ο παλαιοανθρωπολόγος Pat Shipman, συγγραφέας του βιβλίου «Our Oldest Companions: The Story of the First Dogs», υποψιάζεται ότι η ανώτερη ικανότητα των σκύλων να ανιχνεύουν και να αναλύουν τις μυρωδιές ήταν ένας από τους λόγους για την εξημέρωσή τους από λύκους, μαζί με τους ικανότητες να βλέπουν στο σκοτάδι, να τρέχουν πολύ πιο γρήγορα από τους ανθρώπους και να κυνηγούν συνεργατικά.

«Έχει αποδειχθεί σε πολλές διαφορετικές εθνογραφικές μελέτες σε πολλά μέρη του κόσμου ότι οι κυνηγοί που παίρνουν έναν σκύλο μαζί τους τα καταφέρνουν καλύτερα από τους κυνηγούς χωρίς σκύλο», είπε ο Shipman.