Συντρέχουν λόγοι για πρόωρες εκλογές; Η απάντηση είναι προφανής

Η συζήτηση για τις πρόωρες εκλογές που έχει ανοίξει εδώ και καιρό είναι δύσκολο να ανακοπεί όχι επειδή ξεκίνησε και δεν μπορεί να ελεγχθεί η δυναμική της όπως έχει συμβεί στο παρελθόν λόγω κυβερνητικής φθοράς ή κόπωσης, το αντίθετο συμβαίνει, αλλά επειδή υπάρχουν συγκεκριμένοι, πραγματικοί λόγοι που καθιστούν την επιλογή ρεαλιστική, αν όχι επιβεβλημένη.

Οι εξελίξεις στην παγκόσμια οικονομία είναι εκτός ελέγχου και σε μία σειρά από ζωτικούς τομείς, από την ενέργεια μέχρι τα τρόφιμα, η κατάσταση θα καταστεί μη βιώσιμη για πολύ μεγάλο μέρος των κοινωνιών και για παρατεταμένο χρονικό διάστημα, άρα μη διαχειρίσιμη πολιτικά από τις κυβερνήσεις.

Τα εκλογικά αποτελέσματα στη Γαλλία επέτρεψαν μία κλεφτή ματιά στο μέλλον, αλλά και πάλι αυτό που έπαθε ο Μακρόν θα μοιάζει με παιδικό πάρτι γενεθλίων σε σχέση με αυτά που έρχονται στην Ευρώπη συνολικά.

Το 2023 σύμφωνα με τις εκτιμήσεις διεθνών οικονομικών οργανισμών αλλά και του δικού μας Γραφείου Προβλέψεων και Ανάλυσης Δεδομένων του Πολυτεχνείου Κρήτης θα είναι έτος «κρίσης κόστους διαβίωσης» και το 2024 θα σφραγιστεί από τη βαριά παρουσία του στασιμοπληθωρισμού. Η δε αύξηση των επιτοκίων θα προκαλέσει αναπόφευκτες υφεσιακές πιέσεις και κάμψη της οικονομικής δραστηριότητας.

Το ενδεχόμενο επισιτιστικής κρίσης είναι ορατό, υπό την έννοια ότι κάποια προϊόντα δεν θα φθάνουν ποτέ στα ράφια διότι το κόστος καθιστά ασύμφορη την παραγωγή τους και κάποια που θα φθάνουν θα είναι απλησίαστα για όλο και περισσότερους.

Σε αυτά προστίθεται η γεωπολιτική αβεβαιότητα η οποία εμάς μας αφορά σε δύο σκέλη, το γενικό και το ειδικό.

Το γενικό έχει να κάνε με την υπαρκτή πλέον πιθανότητα ενός μεγάλου πολέμου, ενός παγκοσμίου πολέμου, για τον οποίο προειδοποιούν όλο και πιο συχνά παράγοντες οι οποίοι έχουν και γνώση και λόγο για να το κάνουν, όπως πχ πρώην και νυν αρχηγοί των Ενόπλων δυνάμεων της Βρετανίας και της Γαλλίας, αλλά και επικεφαλής  κυβερνήσεων.

Το ειδικό σχετίζεται με το εξίσου ή και περισσότερο πιθανό ενδεχόμενο μίας ελληνοτουρκικής στρατιωτικής σύγκρουσης.

Εδώ υπάρχει μία αντίφαση η οποία όμως έχει την εξήγησή της. Μέσα σε όλο αυτό το πολλαπλό κάδρο κρίσεων, η Ελλάδα σταθερά αναβαθμίζεται, μετατρεπόμενη σε hub ενέργειας, τεχνολογίας, ασφαλείας και επενδύσεων. Ο λόγος είναι ότι ακριβώς λόγω της αβεβαιότητας στον περίγυρο μίας κρίσιμης στρατηγικά περιοχής όπως η Ανατολική Μεσόγειος – ο οποίος σε διάφορα σημεία κυριολεκτικά καταρρέει – και ενόψει πιθανών νέων εστιών ανάφλεξης, για παράδειγμα στο Ιράν ή λόγω επέκτασης του πολέμου στην Ουκρανία, το εγγύτερο σημείο σταθερότητας είναι η Ελλάδα.

Προφανώς δεν είναι τυχαίο ότι παρότι οι ΗΠΑ συνεχίζουν την προσπάθεια επαναφοράς ή διατήρησης της Τουρκίας στο Δυτικό πλαίσιο μεταφέρουν σταθερά τα τελευταία χρόνια παρουσία, υποδομές και δράσεις στην Ελλάδα, όπως δεν είναι τυχαία και η «απόβαση» αμερικανικών τεχνολογικών κολοσσών στη χώρα μας.

Για όποιον έχει στοιχειώδη λογική δύο πράγματα είναι περισσότερο από σαφή: Πρώτον ότι όποια κυβέρνηση θα βρίσκεται το επόμενο διάστημα στην εξουσία θα υποστεί φθορά για πράγματα που δεν θα ευθύνεται και τα οποία θα είναι πέραν του ελέγχου της και αυτό αφορά όλα τα κράτη ακόμα και τα πιο ισχυρά, όπως οι ΗΠΑ και η Γερμανία. Που σημαίνει ότι όποια κυβέρνηση πάει σε εκλογές το ‘23 ή το ‘24 θα είναι σαν να πέφτει από αεροπλάνο χωρίς αλεξίπτωτο.

Το δεύτερο που αφορά στα καθ’ ημάς είναι ότι για να συνεχιστεί η πορεία γεωπολιτικής αναβάθμισης της χώρας και για να συνεχίσουν διεθνείς κρατικοί και άλλοι παράγοντες να επενδύουν στρατηγικά στη Ελλάδα, θα πρέπει στη χώρα να υπάρχει πολιτικό βάθος, ήτοι σταθερότητα προσανατολισμού και ικανότητα διαχείρισης που θα διασφαλίζουν το αταλάντευτο της πορείας ανεξαρτήτως κλυδωνισμών οι οποίοι θα είναι ισχυρότατοι.

Αυτό οδηγεί στο λογικό επόμενο βήμα, ότι για εθνικούς λόγους και προκειμένου να μην ξαναπέσει η χώρα στα χέρια αδίστακτων ιδεοληπτικών και οπορτουνιστών με ανύπαρκτη εθνική αίσθηση και συνείδηση, η επιλογή των πρόωρων εκλογών πριν ξεσπάσει η τέλεια καταιγίδα πρέπει να εξεταστεί σοβαρά.