Drones για το “κυνήγι” πλαστικών σε θάλασσες και ακτές

Έχει χαρακτηριστεί ώς μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις που θα κληθεί να αντιμετωπίσει η ανθρωπότητα στις επόμενες δεκαετίες. Ο λόγος για την αναζήτηση, εύρεση και, κυρίως, την ιχνηλάτηση (σ.σ. παρακολούθηση της συνέχειας της πορείας) των εκατομμυρίων τόνων πλαστικών, που βρίσκονται πάνω και μέσα στην επιφάνεια της θάλασσας.

Η Ομάδα Θαλάσσιας Τηλεπισκόπησης από το Πανεπιστήμιο Αιγαίου πριν από μερικές ημέρες ενεργοποίησε ένα καινοτόμο πρωτοποριακό πείραμα, που έχει ως στόχο ακριβώς αυτό, ν΄ανιχνεύσει δηλαδή την πυκνότητα πλαστικών σε έναν όγκο νερού.

Η εν λόγω ομάδα ετοίμασε τρεις πλωτούς τεχνητούς στόχους, διαστάσεων 10 επί 10 μέτρα ο καθένας, που τοποθετήθηκαν στις 7 Ιουνίου, από τις 9 το πρωί μέχρι τις 10-11 το βράδυ, σε παράκτια περιοχή σε πλαζ της Μυτιλήνης, ενώ τέσσερις δορυφόροι (σ.σ. Sentinel-1, Sentinel-2, TeraSAR-X και WorldView-3) συνέλεξαν δεδομένα πάνω από την περιοχή του πειράματος, αποτυπώνοντας τα πλαστικά με πολλούς διαφορικούς τρόπους. Ταυτόχρονα, τέσσερα Συστήματα μη Επανδρωμένων Αεροσκαφών (drones) της Ομάδας Θαλάσσιας Τηλεπισκόπησης χρησιμοποιήθηκαν για να χαρτογραφήσουν με πολύ μεγάλη ακρίβεια τη θέση και την πυκνότητα των πλαστικών σε συγκεκριμένες φασματικές περιοχές.

“Έχουν περάσει μερικές ημέρες και καταρχάς οι στόχοι μας φαίνονται πάρα πολύ καλά στις δορυφορικές εικόνες (…) Είμαστε ουσιαστικά στη θέση να μπορούμε να πούμε ότι μπορούμε να δούμε τα πλαστικά όταν έχουν μεγάλη συγκέντρωση στην επιφάνεια της θάλασσας” τόνισε μιλώντας στο ραδιοφωνικό σταθμό του ΑΠΕ-ΜΠΕ “Πρακτορείο 104,9FM” και στον Σωτήρη Κυριακίδη, ο Κωνσταντίνος Τοπουζέλης, επίκουρος καθηγητής του Τμήματος Επιστημών της Θάλασσας του Πανεπιστήμιο Αιγαίου, που ηγείται της Ομάδας Θαλάσσιας Τηλεπισκόπησης.

Όσο για την αναζήτηση μιας απάντησης στο κύριο ερώτημα, το αν δηλαδή είναι εφικτό με τα -μέχρι σήμερα έστω- συλλεχθεντα δεδομένα να δημιουργηθούν τεχνολογίες που θα λύσουν το πρόβλημα των πλαστικών όχι μόνο για το Αιγαίο, αλλά για τους θαλάσσιους όγκους γενικά, ο κ.Τοπουζέλης εκτιμά πως “η επιστημονική διαδικασία η οποία ακολουθείται δείχνει ότι υπάρχουν ενδείξεις πως μπορεί να γίνει εφικτό”.