Μιχάλης Κοσμόπουλος: Ο αρχαιολόγος που βοηθά στη διάδοση των ελληνικών σπουδών στην Αμερική

Ο Μιχάλης Κοσμόπουλος είναι αρχαιολόγος και καθηγητής του Τμήματος Ελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Μιζούρι στο Σεντ Λούις.

Ειδικεύεται στις Κλασσικές σπουδές, στην Ανθρωπολογία και στην Αρχαιολογία και συγκεκριμένα στην αρχαία ελληνική θρησκεία, στην κοινωνική και πολιτιστική μνήμη και στην οργάνωση της Αρχαίας Ελλάδας, ιδιαίτερα του Μυκηναϊκού κόσμου.

Όπως αναφέρει το ellines.com, είναι διευθυντής ανασκαφών της Αρχαιολογικής Εταιρείας Αθηνών στην Ίκλαινα στην Πύλο, συνεργάτης της Ακαδημίας Επιστημών στο Σεντ Λούις και Ερευνητής της Εθνικής Γεωγραφικής Εταιρείας, γνωστής ως National Geographic Society.

Τον Μάρτιο του 2017, επιλέχθηκε ως μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Επιστημών και Τεχνών, σε τελετή που πραγματοποιήθηκε στο Πανεπιστήμιο του Σάλτσμπουργκ. Αυτή η διάκριση βάζει τον Έλληνα καθηγητή στις τάξεις των κορυφαίων μελετητών και επιστημόνων της Ακαδημίας, στους οποίους περιλαμβάνονται 33 Νομπελίστες και ένας Πάπας, ο Βενέδικτος XVI.

O κ. Κοσμόπουλος είπε, πως «η εκλογή είναι τιμή, γιατί αντιπροσωπεύει αναγνώριση του έργου μου, αλλά παράλληλα είναι και ευθύνη, γιατί συνεπάγεται συνεχιζόμενη ενεργή συμμετοχή στην προώθηση της διεπιστημονικής έρευνας».

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1963. Απόφοιτος της Πρότυπης Σχολής Αναβρύτων, σπούδασε στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (BA “summa cum laude”), στο Πανεπιστήμιο Σορβόνης (DEUG, 1983) και στο Πανεπιστήμιο Ουάσινγκτον του Σαιντ Λούις (MA 1986, Ph.D.1989), ενώ έλαβε και δίπλωμα Υποβρύχιας Αρχαιολογίας από το Συμβούλιο της Ευρώπης (1984).

Έχει συμμετάσχει σε ανασκαφές διαφόρων αρχαιολογικών θέσεων στην Ελλάδα και την Ουκρανία, μεταξύ των οποίων οι Μυκήνες, η Επίδαυρος, η Αρχαία Κόρινθος, η Νάξος, η Ιθάκη, ο Ωρωπός και η Ολβία (σημερινή Μπερεζάν) στη Μαύρη Θάλασσα.

Το 1989, σε ηλικία 26 ετών, διορίστηκε καθηγητής Κλασικών Σπουδών και Ανθρωπολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Μανιτόμπα στο Γουίνιπεγκ του Καναδά, όπου δίδαξε για μια ευρεία κατηγορία θεμάτων (ελληνική γλώσσα, ελληνική λογοτεχνία, αρχαία ελληνική θρησκεία κ.λπ.) και βραβεύτηκε δύο φορές, το 1991 και το 1999, για την ιδιαίτερη ικανότητά του στη διδασκαλία. Παράλληλα ήταν και Διευθυντής του Κέντρου για τον Ελληνικό Πολιτισμό (Manitoba Centre for Hellenic Civilization).

Τον Αύγουστο του 2001 εξελέγη τακτικός καθηγητής Αρχαιολογίας και κάτοχος της Διακεκριμένης Έδρας (“Endowed Chair”) Ελληνικών Σπουδών του Τμήματος Ανθρωπολογίας στο Πανεπιστήμιο του Μιζούρι, στο Σαιντ Λούις των ΗΠΑ.

Έχει οργανώσει πολλά εκπαιδευτικά – αρχαιολογικά προγράμματα στην Ελλάδα (Ωρωπός, Ελευσίνα, Ίκλαινα), όπου έχει εκπαιδεύσει πάνω από 2.000 φοιτητές στην ελληνική αρχαιολογία.

Έχει δραστηριοποιηθεί ιδιαίτερα για τη διάδοση των Ελληνικών Σπουδών στη Βόρεια Αμερική. Στον Καναδά, πέραν του Ελληνικού Κέντρου Πολιτισμού στο Πανεπιστήμιο της Μανιτόμπα, ίδρυσε σε συνεργασία με το Γενικό Ελληνικό Προξενείο του Τορόντο και την «Παμμακεδονική Ένωση του Οντάριο», την «Παμμακεδονική Ένωση της Μανιτόμπα», της οποίας υπήρξε και ο πρώτος πρόεδρος, το διεπιστημονικό «Κέντρο για τον Ελληνικό Πολιτισμό» του Πανεπιστημίου της Μανιτόμπα, το μόνο πανεπιστημιακό κέντρο του Καναδά που ασχολείται με τη μελέτη της αρχαίας, μεσαιωνικής και νεώτερης Ελλάδας, καθώς και, το 1998, την «Καναδική Επιτροπή για την Επανένωση των Μαρμάρων του Παρθενώνα».

Στις ΗΠΑ δημιούργησε το Πρόγραμμα Ελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου του Μιζούρι, στο Σαιντ Λούις, το οποίο προσφέρει ένα από τα λίγα Πτυχία Ελληνικών Σπουδών στη Βόρειο Αμερική. Στο ίδιο Πανεπιστήμιο ίδρυσε το Ματσάκειο Κέντρο Ελληνικού Πολιτισμού.

Έχει διοργανώσει πολλά διεθνή συνέδρια, δημόσιες διαλέξεις, και εκδηλώσεις για ενημέρωση του κοινού του Καναδά και των ΗΠΑ πάνω σε θέματα ελληνικού πολιτισμού. Έχει δώσει πάνω από 300 διαλέξεις για θέματα ελληνικής αρχαιολογίας στον Καναδά, τις ΗΠΑ, την Ελλάδα, Γερμανία, και τη Μ. Βρετανία.

Το συγγραφικό του έργο πάνω σε θέματα της κοινωνικής, πολιτικής και πολιτιστικής ιστορία της αρχαίας Ελλάδας περιλαμβάνει 15 βιβλία και πάνω από 100 άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά και συνέδρια. Έχει, επίσης, δημοσιεύσει άρθρα για την Ελλάδα σε ξένες και ελληνικές εφημερίδες (The Globe and Mail, the Free Press, the Post Dispatch, Time Magazine, το Βήμα) και εγκυκλοπαίδειες (π.χ. άρθρο περί Ιθάκης στην εγκυκλοπαίδεια «Πάπυρος – Λαρούς –Μπριτάνικα» κ.λπ.).

Για το διδακτικό του έργο βραβεύτηκε το 2004 με το βραβείο Εξαίρετης Διδασκαλίας από το Αρχαιολογικό Ινστιτούτο Αμερικής. Για το ερευνητικό του έργο έχει τιμηθεί με το Canada Rh Award for Outstanding Contributions to Scholarship and Research in the Humanities και το βραβείο Outstanding Scientist Award της Αμερικανικής Ακαδημίας Επιστημών (St. Louis).

Έχει διατελέσει μέλος των ΔΣ πολλών ερευνητικών και εκπαιδευτικών ιδρυμάτων (συμπεριλαμβανομένης της Αμερικανικής Σχολής Κλασικών Σπουδών και του Lexicon Iconographicum Mythological Classicae), αντιπρόεδρος του Αρχαιολογικού Ινστιτούτου Καναδά, και είναι επίτιμος ισόβιος Εταίρος της Εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας. Έχει προταθεί από την ελληνική πρεσβεία του Καναδά για το Παράσημο του Τάγματος του Φοίνικα από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας.